Τρίτη 30 Απριλίου 2019

Η κηπούπολη των Αθηνών!

Περισσότερα: https://northpages.blogspot.com/p/blog-page_75.html
Η Φιλοθέη είναι συνοικισμός του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού της Περιφέρειας Αττικής. Η κοινότητα ιδρύθηκε το 1934 και έχει μέση απ’ ευθείας απόσταση από το κέντρο της Αθήνας 6,7 χλμ.

Κατά την απογραφή του 2001 είχε πραγματικό πληθυσμό 7.310 κατοίκων. Το ρέμα της Φιλοθέης, με το πανέμορφα διαμορφωμένο πάρκο αναψυχής, προσφέρεται για αθλητικές διαδρομές και περιπάτους και συνδυάζοντας παράλληλα τις εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας που διαθέτει, όπως, γήπεδο αντισφαίρισης, στίβο, λέσχη προσκόπων, αποτελεί μια όαση ξεκούρασης, μια ανάσα απ' την οχλαγωγία της πόλης.

Το γεγονός επίσης ότι είναι περιοχή αμιγούς κατοικίας, διατηρείται ο χαρακτήρας της και δικαιολογείται στο έπακρο η ονομασία της ως κηπούπολη.

Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Πέρα από κάθε προσδοκία!


10.000 επισκέψεις... 
Ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξή σας, που μόλις σε 20 ημέρες, μας έχετε κατατάξει στον πίνακα των ανερχόμενων blogs και συνεχίζετε στο αντίστοιχο Ελληνικό Traffic Rank.

Ευχαριστούμε από καρδιάς, γι’ αυτό το επίπεδο επικοινωνίας που θέλουμε να αλληλοεπιδρούμε!

Δημιουργούμε ένα διάλογο μαζί σας, ο οποίος θα εξελίσσεται με το χρόνο, στη συχνότητα της επικαιρότητας και με τη δυναμική που επιτάσσει η εποχή, με υψηλές απαιτήσεις και διακριτή ποιότητα.

Διατηρώντας το ενδιαφέρον σας και την επιλογή σας ως το δείκτη μέτρησης για τη βελτίωσή μας, στοχεύουμε να κρατάμε ψηλά, μια αμφίδρομη σχέση μαζί σας.

Η πυξίδα του https://northpages.blogspot.com/ δείχνει πάντα τον άνθρωπο. Η καρδιά της πολιτικής και του πολιτισμού, περιστρέφεται πάντα γύρω απ’ τον άνθρωπο.

Μια μεγάλη καρδιά αγάπης λοιπόν, σε όλους σας!

Κυριακή 21 Απριλίου 2019

«Καρτ ποστάλ» στο κλεινόν άστυ


To μετόχι των Εισοδίων της Θεοτόκου δεν αποτελεί μόνο έναν ιστορικό χώρο που σχετίζεται με τη δράση της Αγίας Φιλοθέης τη περίοδο της Tουρκοκρατίας, αποτελεί κι έναν τόπο στην κυριολεξία φυσικής ομορφιάς, που μπορούμε ιδιαίτερα τώρα την Άνοιξη, να απολαύσουμε. 

Το Μετόχι της Αγίας Φιλοθέης είναι Μονή που ίδρυσε η Αγία (1522-1589 μ.Χ.). Είναι το μοναδικό Βυζαντινό μοναστηριακό κτιριακό σύνολο που σώζεται στην περιοχή των Αθηνών.

Βρίσκεται δεξιά, στην οδό Καποδιστρίου στον αριθμό 54, στην κατεύθυνση προς Νέα Ιωνία, στη συνοικία Αγία Φιλοθέη Αμαρουσίου. Η θέση του πιστοποιείται και από τους χάρτες Αττικής του Kaupert, του έτους 1883, που εμφανίζουν το τετράγωνο σχήμα του περιτοιχισμένου μοναστηριού με τη μοναδική ονομασία, «Καλογρέζα».

Προς αποφυγή παρερμηνείας, η σημερινή συνοικία της Νέας Ιωνίας «Καλογρέζα» ιδρύθηκε μεταγενέστερα, μετά το 1920, δύο χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το «Μετόχι Καλογρέζας».
Η συνοικία Αγία Φιλοθέη Αμαρουσίου, πήρε το όνομά της από το ιστορικό μνημείο, που είχε ιδρύσει η Αγία Φιλοθέη.

Διοικητικά το μοναστήρι «Μετόχι Καλογρέζας» και η συνοικία στο οποίο βρίσκεται, η Αγία Φιλοθέη, υπάγονται στο Δήμο Αμαρουσίου. Εκκλησιαστικά υπάγονται στη Μητρόπολη Κηφισίας-Αμαρουσίου και Ωρωπού. Το «Μετόχι» ήταν παράρτημα του Κεντρικού Μοναστηριού που είχε ιδρύσει η Αγία Φιλοθέη στην Αθήνα (Μονή Αγίου Ανδρέα).

Το μοναστήρι δεν σώζεται ανέπαφο. Σώζεται όμως η εκκλησία του, ή το «Καθολικό», όπως ονομάζεται η εκκλησία σε κάθε μοναστήρι. Η εκκλησία αυτή τιμάται στα Εισόδια της Θεοτόκου και εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Επίσης σώζεται μέρος του περιτοιχίσματος, η αυλόθυρα του περιτοιχίσματος και μερικά κελιά. Όλα είναι υπό κατάρρευση.

Ο επισκέπτης μπορεί να εισέλθει στο χώρο της μονής, που δεν είναι περιφραγμένος. Ο χώρος στον περίβολο της μικρής εκκλησίας παρουσιάζει μια απόλυτα γαλήνια όψη, σε αντίθεση με το γύρω αστικό περιβάλλον. Αξίζει πραγματικά την επίσκεψή σας! Αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι το μοναστήρι, το μοναδικό Βυζαντινό μοναστικό κτηριακό σύνολο που σώζεται στην περιοχή των Αθηνών, είναι ένα από τα μεγαλύτερα Ιστορικά, Θρησκευτικά και Πολιτιστικά Μνημεία της Αθήνας.

Το ιστορικό κέντρο!


«Το Μαρούσι παλιά πριν από κάποια χρόνια, ήταν ένα όμορφο προάστιο αραιοκατοικημένο, με πολύ πράσινο και με μεγάλες εκτάσεις γης που δεν είχαν χτιστεί», θυμάται και αναπολεί ταυτόχρονα ο Δημήτρης Σμυρνής, γέννημα θρέμμα Μαρουσιώτης.

Ο Δημήτρης Σμυρνής, φέρνοντας στο μυαλό του την πόλη του, πριν ακόμη εξελιχθεί σε μεγαλούπολη, αυτό που είναι σήμερα, ένα τεράστιο πολεοδομικό κέντρο, μας περιγράφει πως άρχισε σιγά-σιγά να αλλάζει η φυσιογνωμία του Αμαρουσίου και πως άρχισε να ανεβαίνει η αξία της γης με την ανοικοδόμηση, καθώς η περιοχή είχε επιλεγεί εξαρχής στο χωροταξικό σχέδιο, για την κατασκευή του Ολυμπιακού σταδίου της Αθήνας.

Σχεδιάστηκε στη συνέχεια το κτίριο του ΟΤΕ και μετέπειτα το Mall, το Golden Hall και το Avenue, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα τα οποία έδωσαν διαφορετικά πολεοδομικά χαρακτηριστικά στο Μαρούσι και άλλαξαν πρακτικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων.

Με την έλευση και την εγκατάσταση των μεγάλων εταιρειών, πολυεθνικών επιχειρήσεων και των τεράστιων νοσοκομειακών κέντρων, αποδυναμώθηκε το ιστορικό κέντρο της πόλης και αυτό αποτελεί ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα του εμπορικού κόσμου του Αμαρουσίου, ξεχωρίζει ο Δημήτρης Σμυρνής, ο οποίος επικεντρώνεται στη δημιουργία εμπορικού χαρακτήρα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, προκειμένου να προσδιορίζεται εμπορικά και να αρχίσει να ανακάμπτει σταδιακά.

Φέρνοντας την ιδέα των open mall από το εξωτερικό, μας επισημαίνει ότι η ανάπλαση του κέντρου και ο καθορισμός μιας τέτοιου είδους εμπορικής ταυτότητας στα στενά σοκάκια της πόλης, θα ταίριαζε πολύ στο Μαρούσι. Μάλιστα είχε γίνει πρόσφατα μία πρώτη συζήτηση στο δήμο.

«...Για μένα η δημοτική αρχή, χρειάζεται να δώσει με συγκεκριμένες δράσεις και πρωτοβουλίες, μορφή και χαρακτήρα στις γειτονιές του Αμαρουσίου, με τη συμπαράταξη των εμπόρων, του δήμου και των ιδιοκτητών...», τονίζει ο Δημήτρης Σμυρνής, επιθυμώντας να ξαναδεί την πόλη που μεγάλωσε, να ξανασφύζει από ζωή και τις παιδικές φωνές, να αντηχούν ξανά στους δρόμους και στις γειτονιές.-Ν.Π.

Σάββατο 20 Απριλίου 2019

Το μοναδικό στο λεκανοπέδιο...


Το Κτήμα Συγγρού εκτείνεται σε μία περιοχή 950 στρεμμάτων στα σύνορα των τριών όμορων δήμων της Κηφισιάς, του Αμαρουσίου και των Μελισσίων.

Το Κτήμα αποτελεί κληροδότημα προς την πάλαι ποτέ Γεωργική Εταιρεία Αθηνών από την Ιφιγένεια Μαυροκορδάτου - Συγγρού (1842 - 1921), συζύγου του Ανδρέα Συγγρού, η οποία στη διαθήκη της εξέφρασε τη ρητή επιθυμία η αξιοποίηση του Κτήματος να συμβάλει στη «μόρφωση καλών γεωργών και κηπουρών». Το 1988 η διαχείριση του Κτήματος πέρασε στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών, το οποίο αποτελεί μετεξέλιξη της Γεωργικής Εταιρείας Αθηνών και πλέον, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ), τελεί υπό τον έλεγχο και την εποπτεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του (περίπου 700 στρέμματα) το Κτήμα καλύπτεται από το Δάσος Συγγρού, ένα από τα τελευταία φυσικά δάση της Αττικής και το μοναδικό στο Λεκανοπέδιο. Παράλληλα, το δάσος αποτελεί σπίτι για μια ευρεία ποικιλία δασικής πανίδας.

Από τα υπόλοιπα 250 στρέμματα του Κτήματος, περίπου 200 είναι διαμορφωμένα για γεωργική χρήση ενώ την υπόλοιπη έκταση καταλαμβάνουν οι κτιριακές εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών και της Εθνικής Σχολής Αναβρύτων, καθώς και η διατηρητέα έπαυλη του Ανδρέα Συγγρού και ο, επίσης διατηρητέος, ναός του Αγίου Ανδρέα. Ο τελευταίος είναι ο μοναδικός ορθόδοξος ναός γοτθικού τύπου στην Ελλάδα (κατασκευασμένος με βάση τα σχέδια του Ερνστ Τσίλερ) και η πιο πρόσφατη ανακαίνισή του περατώθηκε το 2007.

Ίσως το πιο σημαντικό γεγονός στην πρόσφατη ιστορία του Κτήματος Συγγρού αποτελεί η μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε το 1981 και είχε ως αποτέλεσμα να αποτεφρωθούν 407 στρέμματα δασικής έκτασης. Η ζημιά σταδιακά αποκαταστάθηκε, εν μέρει μέσω της φυσικής αναδάσωσης αλλά σε σημαντικό βαθμό και μέσω της συνδρομής των προσκόπων και πολλών εθελοντών. Ειδικά για τους τελευταίους, οι προσπάθειες για την αναδάσωση και στη συνέχεια για την προστασία του δάσους αποτέλεσαν το έναυσμα για τη δημιουργία των δύο εθελοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται σήμερα εντός του Κτήματος.

Το κτήμα Συγγρού με την κύρια είσοδό του να βρίσκεται επί της λεωφόρου Κηφισίας είναι επισκέψιμο για το κοινό που μπορεί να κάνει την βόλτά του ή να αθληθεί σε ένα απίστευτα όμορφο και φυσικό περιβάλλον. 

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

Καζίνο ώρα μηδέν


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Η απόφαση και η επιλογή, η στάση και ο τρόπος δράσης υποδεικνύουν κατά συνέπεια και τη σκέψη, τις ιδέες και προφανώς τα κίνητρα και τους στόχους. Συναντώντας τη Μαίρη Διακολιού στο Μαρούσι, διασταυρωθήκαμε με αυτό που κατά καιρούς αναζητάμε, τη συνέπεια λόγων και έργων.

Μη συμβατική, ανατρεπτική, με ιδεολογία και άποψη, η Μαίρη Διακολιού είναι μια δικηγόρος, πολιτικός, μητέρα, δυναμική και ασυμβίβαστη, σε όλους της τους ρόλους.
Α.Π.: 20 χρόνια στην πολιτική, 20 χρόνια ενασχόλησης με τα κοινά και δη του Αμαρουσίου. Γιατί τώρα, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, αποφάσισες να βάλεις υποψηφιότητα για Δήμαρχος και όχι νωρίτερα;
«...Παρόλο που κατεβαίνουν πολλοί συνδυασμοί, ουδείς έχει κάποια συμβατή πολιτική άποψη που να με εκφράζει. Σήμερα, όλοι υποψήφιοι εκφράζουν τις ίδιες πολιτικές, πολιτικές οι οποίες δεν έχουν αλλάξει με κανένα τρόπο τη ζωή του μέσου Μαρουσιώτη προς το καλύτερο. Το αντίθετο θα έλεγα, την έχουν αλλάξει προς το χειρότερο...».

Τοποθετώντας τον εαυτό της ανάμεσα στους συμπολίτες της, με τις ίδιες αγωνίες και τα άγχη της καθημερινότητας, η Μαίρη Διακολιού, έχει ως πρόσταγμά της την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Μαρουσιωτών λέγοντάς μας όμως μία συγκεκριμένη φράση, η οποία άγγιξε το νεύρο της απολυτότητας της αλήθειας που εμπεριείχε.
«...Η ποιότητα ζωής των Μαρουσιωτών, είναι άμεσα συνυφασμένη με τις προτεραιότητες της κάθε διοικούσας αρχής. Για παράδειγμα, αν η διοικούσα αρχή δεν επιδεικνύει σθεναρή αντίδραση για το γεγονός ότι ένα Καζίνο θέλει να έρθει δίπλα από τα σχολεία της Αγίας Φιλοθέης, τότε, ένα Καζίνο θα έρθει στο Μαρούσι, «πατώντας» πάνω στο επιχείρημα ότι στη συγκεκριμένη περιοχή που θέλει να επενδύσει και να επεκταθεί η επιχείρηση, χρειαζόμαστε υπερτοπικές χρήσεις...».

Εμείς, αφήνοντας τα συμπεράσματα στην σφαίρα του προσωπικού, αφιερώνουμε ως επίλογο τα λόγια της Μαίρης Διακολιού, ως δείγμα έκφρασης των πράξεών μας στη ζωή γενικότερα.
«...Όταν θέλουμε να κάνουμε μια διαμαρτυρία και θέλουμε η διαμαρτυρία μας να είναι αποτελεσματική, οφείλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Εάν υποτεθεί ότι θα έπρεπε να υπάρχει τζόγος, σίγουρα δεν μπορεί να τον καθιστούμε προσιτό σε όλους και πόσο μάλλον να τον αφήνουμε μέσα στο Μαρούσι που έχει συγκοινωνιακή πρόσβαση ο καθένας...».

Πέμπτη 18 Απριλίου 2019

Αντέχει στο χρόνο...


Υπέροχα κτίρια που δεν υπάρχουν πια, χαρακτηριστικά μιας ιστορικής πρωτεύουσας που έχασε τον χαρακτήρα της στο όνομα της ανάπτυξης και μιας στρεβλής αντίληψης περί εκμοντερνισμο​ύ​. 

Ο χρυσός αιώνας της Αθήνας ήταν ο 19ος. Μέσα σε 50 χρόνια ένα μικρό χωριό στους πρόποδες της Ακρόπολης μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με ανάκτορα, νεοκλασικά μέγαρα, βουλεβάρτα και μερικά από τα ομορφότερα δείγματα νεοκλασικισμού στον κόσμο – που τότε ήταν και απολύτως της μόδας. Όμως η ανάπτυξη, η ανοικοδόμηση, ο υπερβολικός εκμοντερνισμός, το οικονομικό συμφέρον, αλλά και ο πόλεμος και η έλλειψη χρημάτων συνετέλεσαν ώστε μερικά θαυμάσια κτίρια να χαθούν για πάντα.

Κτίρια που αν είχαν διατηρηθεί η εικόνα της Αθήνας θα ήταν διαφορετική, σίγουρα ομορφότερη.​ Ένα σπουδαίο ιστορικό κτήριο 'άντεξε' στο χρόνο και κοσμεί την Κηφισιά. Στη 'είσοδο' της, στο Ζηρίνειο​ η Βίλα Καζούλη είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κτίρια εκτός κέντρου των Αθηνών. Χτίστηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα σε σχέδια αγνώστου αρχιτέκτονα μετά από ανάθεση του Νικόλαου Καζούλη,​ ​ Αιγυπτιώτη με καταγωγή από τη Ρόδο.​ ​Ο Καζούλης χρησιμοποιούσε την έπαυλη αυτή σαν εξοχική κατοικία του στην τότε αραιοκατοικημένη Κηφισιά.

Αργότερα, κατά τη Γερμανική κατοχή, έγινε φρουραρχείο των κατοχικών δυνάμεων της περιοχής και μετά την απελευθέρωση στη Βίλα εγκαταστάθηκε το φρουραρχείο του ΕΛΑΣ.​ ​Το 1949 στέγασε προσωρινά το νοσοκομείο ΚΑΤ. Μετά τους σεισμούς του 1953 φιλοξένησε σεισμοπαθείς από την Κεφαλονιά και τη Ζάκυνθο και τα χρόνια που ακολούθησαν το εντυπωσιακό αυτό κτίριο εγκαταλείφθηκε. Ευτυχώς, το 1985, πέρασε στο Ελληνικό κράτος το οποίο την ανακαίνισε και άρχισε να την χρησιμοποιεί για τη στέγαση διαφόρων φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού.​ ​Χαρακτηριστικό είναι πως κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 η βίλα χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για τις ανάγκες των γυρισμάτων ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου.
Πληροφορίες​:​
Βίλα Καζούλη,
Λεωφ. Κηφισίας 241​,​ Κηφισιά
Τηλέφωνο:(+30) 210 8089271

Τετάρτη 17 Απριλίου 2019

Επανεκκίνηση..!


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Ένας κύκλος 12 ετών, κλείνει για το Μαρούσι. Είναι γεγονός ότι η πόλη, παρ' ότι φιλοξενεί τα μεγαλύτερα brand επιχειρήσεων, δεν έχει την αντίστοιχη χάρη. Η αγορά του, τα τελευταία 10 χρόνια, έχει υποβαθμιστεί, έχει αφεθεί, κυρίως λόγω των συνεχόμενων αλλαγών.

Στην αρχή ήταν η βιοκλιματική ανάπλαση της Αγίας Λαύρας, τώρα είναι το πάρκινγκ, πιο πριν ήτανε το ξήλωμα και η τοποθέτηση των κυβόλιθων «...Θα αφήσουμε το κέντρο ήσυχο...», προσυπογράφει ο Γιώργος Καραμέρος«...Δεν μου αρέσει η πόλη που ζω και αντικρύζω...», λέει. «...Είμαι άνθρωπος που παρατηρεί τη λεπτομέρεια. Το οπτικό μου νεύρο δεν συμβιβάζεται με την κακή αισθητική. Θέλω να αλλάξει η εικόνα με τα σπασμένα παγκάκια, τα κατεστραμμένα φώτα, τα ξεραμένα πάρκα και τα χαλασμένα γήπεδα και πραγματικά συνιστώ σε όλους τους συμπολίτες μας, να μην συμβιβάζονται με την υποβάθμιση και την κακή αισθητική...».

Προτάσσοντας λοιπόν την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Μαρουσιωτών, ο Γιώργος, ως ένας καλός και αξιόπιστος συνάδελφος, θα κάνει επανεκκίνηση σε όλους αυτούς τους τομείς που χαρακτηρίζουν την καθημερινότητά μας και διαβεβαιώνει στο https://northpages.blogspot.com/, πως ότι υποστηρίζει, θα το κάνει πράξη με το «Ενωμένο Μαρούσι», καθώς η συνέπεια, όπως τονίζει, πρέπει να ακολουθεί τα δημόσια πρόσωπα. Με μια σειρά λοιπόν από εκσυγχρονισμένες ιδέες, όπως τη διαχείριση των σκουπιδιών και των αποβλήτων και τη σχεδίαση για τη δημιουργία μιας "ψηφιακής πόλης", στην καρδιά της τεχνολογίας, φιλοδοξεί να γίνει το Μαρούσι, μια πόλη αναφοράς, μια πόλη πρότυπο.

Σε 10 λεπτά, βόρεια!


Κτήμα Τατοΐου, πρώην βασιλικό κτήμα και νυν 'κτήμα ερειπίων'... Πενήντα χρόνια σιωπής στοιχειώνουν το ερημωμένο και ερειπωμένο κτήμα. Ένα περιβάλλον με παρελθόν τόσο κοντινό αλλά φαντάζει τόσο μακρινό λόγω εγκατάλειψης.

 Πέτρα, το απόλυτο οικολογικό υλικό δόμησης, επικρατεί ολοκληρωτικά και στα σαράντα συνολικά κτίρια με οξυκόρυφες δίριχτες στέγες. Όλο το κτήμα των 41 στρεμμάτων είναι διαρθρωμένο σε τρεις ενότητες:
1. Την ανακτορική
2. Την διοικητική και
3. Χωριό (αγρόκτημα κ.ά.).
Το προβάδισμα εδώ το έχει η φύση. Το Τατόι δεν είναι αυτοφυές δάσος. Είναι όλο φυτεμένο. Η δε ονομασία του είναι Δεκέλεια. Η ονομασία Τατόι είναι αρβανίτικης προέλευσης. Το πρώτο ανάκτορο που χτίστηκε ήταν ελληνοελβετικού ρυθμού με νεοκλασικά στοιχεία, το 1874 και κάηκε το 1916. Ο χρόνος κυλάει και στο διάβα του αλλάζει το τοπίο. Ωστόσο, κάτι μένει να βοηθάει τη μνήμη των παλαιών και ζωντανεύει τη φαντασία των νέων...

Τρίτη 16 Απριλίου 2019

Στην γειτονιά των αγγέλων...


Η Ναταλία Μελά μεγάλωσε σε περιβάλλον με ιστορικές ρίζες. Ήταν εγγονή του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά και της Ναταλίας Δραγούμη. Ο πατέρας της ήταν ο Μιχαήλ Μελάς και η μητέρα της ήταν κόρη του Ιωάννη Πεσμαζόγλου, ιδρυτή της Εθνικής Τράπεζας μαζί με το Γεώργιο Σταύρου.

Γεννήθηκε το 1923 στην Κηφισιά και έζησε τα παιδικά και φοιτητικά της χρόνια στο σπίτι της οικογένειας, στην οδό Τατοΐου απέναντι από τον Αθλητικό Όμιλο Κηφισιάς. Το 1942 γράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας, με καθηγητές τον Κώστα Δημητριάδη και τον Μιχάλη Τόμπρο. Προσχώρησε στην ΕΠΟΝ, καθώς και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Όμως, μετά τη δολοφονία του Κίτσου Μαλτέζου αποχώρησε.

 Αποφοιτώντας, το 1948, δούλεψε για ένα διάστημα με τον καθηγητή Δημήτρη Πικιώνη για τη στήλη στον τάφο του Μητροπολίτη Χρύσανθου και αργότερα για το Μνημείο Πεσόντων στο Λεόντιο της Νεμέας στην Πελοπόννησο. Κατασκευάζει δε τις προτομές, του Στέφανου Δραγούμη στο Ζάππειο και του Γεωργίου Πεσμαζόγλου στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας. Μετά την αποφοίτησή της ανοίγει το δικό της εργαστήριο στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας και λίγο αργότερα, το 1945 στην οδό Μουρούζη.

Το 1951 παντρεύεται τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη (1913 - 1993) με τον οποίο αποκτά δύο παιδιά, τον Δημήτρη και την Αλεξάνδρα. Η Ναταλία Μελά δούλεψε αρχικά με μάρμαρο και πέτρα, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν επιστρέφει από το Παρίσι, όπου είχε μάθει να δουλεύει με το οξυγόνο, στρέφεται στη χρήση του μετάλλου, υιοθετώντας τα διδάγματα της αφηρημένης τέχνης, που κυριαρχούσε στην καλλιτεχνική σκηνή της Δύσης.

Είναι αυτή η φάση που εγκαταλείπει τον ελληνοκεντρισμό της Αθήνας και στρέφεται στον μοντερνισμό που έρχεται από το Παρίσι, αλλά και στα διδάγματα της αφαίρεσης που είχαν αρχίσει να κυριαρχούν στις ΗΠΑ, φιλτραρισμένα και διαπερασμένα πάντοτε από την εικαστική και καλλιτεχνική σκηνή της γαλλικής πρωτεύουσας. Η Ναταλία Μελά που αποχαιρέτισε τα εγκόσμια την Κυριακή, 14 Απριλίου, θα μείνει στην ιστορία ως εκ των κορυφαίων εικαστικών καθώς και για την καλλιτεχνική ανατρεπτική της έκφραση!
Στην Φωτογραφία: Δίπλα στο έργο της εκλιπόντος, πίνακας του Γιάννη Μόραλη, "Δύο φίλες'' (1946) οι γλύπτριες Μπούμπα Λυμπεράκη και Ναταλία Μελά.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

« Διάλογος με τους πολίτες »


Προικισμένη εκ «φύσεως», κατάφυτη και καταπράσινη, με τα ζηλευτά παραδοσιακά, αρχοντικά της σπίτια και με ιδανικές συνθήκες διαβίωσης, η Κηφισιά είναι ένα προάστιο που συγκεντρώνει ευρωστία και ευμάρεια.

Παρόλ’ αυτά, υπάρχει κοινωνική διαστρωμάτωση και σαφέστατα, εχθρός του καλού, είναι πάντα το καλύτερο, γι’ αυτό και η νέα δημοτική αρχή, χρειάζεται να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών. 
Ελλείψεις υπάρχουν... «...ή μάλλον καλύτερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν επαναπαυόμαστε στην ομορφιά του προαστίου...», μας λέει ο Νίκος Χιωτάκης, υποψήφιος και πάλι για τη δημαρχεία της πόλης.
Ο Νίκος Χιωτάκης γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής. Γέννημα θρέμμα Κηφισιώτης, μεγάλωσε στα θερμοκήπια του πατέρα του Γιώργου, στην οδό Αμαλίας. Γιος του αείμνηστου Γιώργου Χιωτάκη, επί χρόνια δημοτικού συμβούλου με το συνδυασμό του Δημήτρη Ζωμόπουλου, ανέλαβε τα σκήπτρα της πολιτικής, συνεχίζοντας με μεγάλη επιτυχία την παράδοση της οικογενείας, καθώς εκλέχθηκε δήμαρχος για δύο συνεχόμενες τετραετίες στο δήμο.

3 Σημεία επαναπροσδιορισμού των αναγκών:
Πόλη προορισμός
Δημιουργία Ποδηλατόδρομων
Καλύτερη επικοινωνία με την Αθήνα

Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Μυθολογικές αναζητήσεις!


Ο κένταυρος Χείρων, γιος του Κρόνου, είναι μια σημαντική μορφή της ελληνικής μυθολογίας, τόσο για τη σχέση του με τη θεραπεία και άλλες υπό διαμόρφωσιν φυσικές επιστήμες του αρχαίου κόσμου, όσο και για τη σχέση του με τη διδασκαλία των ηρώων.

Υβριδική μορφή, όπως όλοι οι κένταυροι και τα άλλα χιμαιρικά πλάσματα του μυθικού κόσμου, διακρίνεται από τους υπόλοιπους του είδους του για την προαιώνια σοφία που κατέχει.

Το "Εγχειρημα Χείρωνας" ως σύγχρονος εκφραστής των φυσικών και υλιστικών επιστημών ενσωματώνει τις αξίες της καινοτομίας της επιχειρηματικότητας και τις αειφορίας.
Προσεγγίζοντας ολιστικά ένα ευρύ φάσμα προγραμμάτων και εκδηλώσεων σχετικών με το ευ ζην, δραστηριοποιείται στην παροχή υπηρεσιών που συμβάλλουν στην αυτοβελτίωση σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο, όπου στο χώρο του, 700τ.μ στην Παιανία, ουσιαστικά φιλοξενεί ένδον όλες τις δράσεις. Από σεμινάρια και ομιλίες, εκθέσεις και συμπόσια, εργαστήρια θεραπευτικών ερευνών μέχρι και φιλοξενία στους χώρους "ξένων" εκδηλώσεων.

Το βιβλίο "Die Odysee im Tierkreis" του Johann Wolfgang Denzinger στην ελληνική γλώσσα, αποτελεί την παρθενική έκδοση και το νέο βήμα της ομάδας.

Τα "Ταξίδια Χείρονας", εξειδικευμένα πνευματικών αναζητήσεων, αποτελούν μία ακόμα δράση ενδιαφέροντος. Όλες οι δράσεις έχουν στόχο-σκοπό την αυτοθεραπεία, την αυτογνωσία, την αυτενέργεια, την εναρμόνιση, την τέχνη ως θεραπεία και την θεραπεία ως τέχνη-φιλοσοφία και τις υπογράφουν με ιδιαίτερη επιτυχία η ομάδα του "Εγχειρημα Χείρωνας".
"Εγχειρημα Χείρωνας"
19o χλμ. Λεωφ. Αθηνών – Λαυρίου, Παιανία – Τ.Κ. 190 02e-mail: info@chironas.gr Τηλ.: 210 6657084

Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Μια στάλα γη...


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες στο Μαρούσι, είναι το πρόβλημα της στάθμευσης των αυτοκινήτων, όχι μόνο στο κέντρο της πόλης, αλλά και σε υπερτοπικά σημεία και γειτονιές.

Ακολουθεί το δεύτερο, εξίσου σημαντικό ζήτημα. Η έλλειψη χώρου. Στενά πεζοδρόμια, ούτε να περπατήσεις δεν χωράς. Οι δρόμοι δεν είναι προσβάσιμοι, δεν είναι φιλικοί. Η πόλη ασφυκτιά.
Σκεφτείτε ότι στο Μαρούσι, εργάζονται καθημερινά 150.000 άνθρωποι. Μεγάλο το νούμερο, μεγάλη πόλη. Είναι ένας μεγάλος δήμος, τείνει να γίνει Μητροπολιτικός και εδρεύουν οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας.

Η ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, αφού παραδοθεί το πάρκινγκ του ηλεκτρικού σταθμού, μέσα στο επόμενο διάστημα, είναι επιτακτική, καθώς η ανάπτυξη ήταν άναρχη εξαρχής.

Κάπου εκεί, στο πολυπληθές Μαρούσι και λόγω του ότι διανύουμε προεκλογική περίοδο και η πολιτική αναμόχλευση είναι μεγάλη, συναντήσαμε το Θεόδωρο Αμπατζόγλου, υποψήφιο δήμαρχο Αμαρουσίου.

«...Έχουμε εντοπίσει άλλα δύο σημεία για να γίνουν χώροι στάθμευσης στο κέντρο της πόλης...», μας είπε.

Δεσμεύτηκε ότι θα δουλέψει επί τούτου, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στόχο να δώσει λύση «ανάσας» στην πόλη και εμείς, αν μη τι άλλο, με μεγάλη μας χαρά, να υποδεχτούμε αυτή τη λύση.

Τρίτη 2 Απριλίου 2019

Εικαστική essence στην Κηφισίας...


γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Από το 2006, οι "Κυνηγοί των Ουρανών" έχουν αλλάξει το αστικό τοπίο της Κηφισίας στο ύψος της Φιλοθέης. Για την εικαστική εσάνς που εκπέμπουν οι 'Κυνηγοί', την εικαστική ευθύνη έχει η ζωγράφος-γλύπτρια, Εριέττα Βορδώνη.

Τον τόπο που γεννήθηκε, πέρασε τα παιδικά της χρόνια και αγάπησε όσο κανέναν άλλον, η εικαστικός Εριέττα Βορδώνη έχει "σφραγίσει" με ένα τεράστιας εικαστικής αξίας έργο. Η Ελληνίδα καλλιτέχνης δημιούργησε, μετά από πρόταση του Δήμου Φιλοθέης, μια εντυπωσιακή γλυπτική σύνθεση, που φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο "Κυνηγοί Ουρανών" και είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο καταπράσινο προάστιο της Αθήνας.

Το γλυπτό έργο είναι τοποθετημένο στη συμβολή των οδών Στεφάνου Δέλτα, 28ης Οκτωβρίου και Λεωφόρου Κηφισίας (Έξοδος Κολεγίου). Για να δημιουργήσει το γλυπτό, η Εριέττα Βορδώνη, η οποία εξακολουθεί να διαμένει στη Φιλοθέη, ανακάλεσε τις παιδικές της μνήμες από τον τόπο που έζησε και μεγάλωσε. Κύριο μέλημα της ήταν να χρησιμοποιήσει στοιχεία που δίνουν δύναμη και ενέργεια φιλοτεχνώντας όμως παράλληλα ένα έργο ανάλαφρο.

'...Επειδή το γλυπτό θα τοποθετούνταν σ ένα κομβικό σημείο στην είσοδο της Φιλοθέης επί της λεωφόρου Κηφισίας, την είσοδο προς το Κολέγιο Αθηνών, θέλησα να δημιουργήσω ένα έργο ευχάριστο που να φτιάχνει τη διάθεση των ανθρώπων στο ξεκίνημα της μέρας προς την δράση και να τους χαλαρώνει στην επιστροφή, το βράδυ...', σημειώνει χαρακτηριστικά η ίδια. Ο τίτλος του έργου είναι "Κυνηγοί Ουρανών" εννοώντας κυνηγό τον άνθρωπο που βάζει στόχους στη ζωή.

Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

Το χρονογράφημα των ακινήτων


Είναι γεγονός, ότι υπάρχει μια τάση ανάκαμψης στην οικονομία, αργή μεν, αλλά σταθερά βελτιωτική δε, χωρίς βέβαια να έχουν ακριβύνει και οι τιμές των ακινήτων από την άλλη πλευρά.

Με τη μεγάλη «βουτιά» των ακινήτων το 2009, άλλαξε άρδην το τοπίο του Real Estate και για τα επόμενα 8 χρόνια, η δύναμη του αγοραστικού κοινού έπεσε κατακόρυφα. Η πτώση των ακινήτων συνολικά έχει αγγίξει το 70%. Οι τιμές μέχρι και σήμερα έχουν φτάσει να είναι 30% κάτω από τις αντικειμενικές αξίες. Η αγορά των βορείων προαστίων και οι προσφορές των σπιτιών, υπερκαλύπτουν τη ζήτηση. Οι αγοραστές έχουν το πάνω χέρι και πιέζουν τους πωλητές, λόγω υπερπροσφοράς των ακινήτων και της έλλειψης των αγοραστών.

«...Είναι η πρώτη φορά ιστορικά που το πάνω χέρι στις αγοραπωλησίες το έχουν οι αγοραστές και όχι οι πωλητές όπως ήταν φυσικό έως τώρα..», μας λέει η Μαρίνα Παππά, σύμβουλος ακίνητης περιουσίας στο Ψυχικό και τη Φιλοθέη επί το πλείστον, η οποία, ζώντας την εικόνα της αγοράς στα βόρεια προάστεια από πρώτο χέρι, επισημαίνει ότι υπάρχουν προσφορές αξιόλογων ακίνητων που ακόμα δεν βρίσκουν την ανάλογη ανταπόκριση από το αγοραστικό κοινό.

Η άνοδος των νοτίων προαστίων στη γενικότερη αναδιάταξη της οικονομίας και των αλλαγών που καταγράφονται στο πως αναπτύσσονται συγκεκριμένες περιοχές και η ανάπλαση του νοτίου τόξου, έχουν επηρεάσει σαφέστατα, τα πάλαι ποτέ ακλόνητα στις προτιμήσεις των πολιτών Β.Π. Παρόλα αυτά, μια αισιόδοξη κινητικότητα αρχίζει να διαφαίνεται στην αγορά δειλά-δειλά, τα τελευταία δύο χρόνια, ευχόμενοι να συμπαρασύρει ακόμα περισσότερο τον ευρύτερο κλάδο της οικοδομής.
Η Μαρίνα Παππά είναι σύμβουλος Ακίνητης Περιουσίας.

Η Ιστορικότητά του...


Κάποια, όντως σπουδαία, στοιχεία του βυζαντινού πολιτισμού μας παραμένουν άγνωστα για πολλούς. Κι όμως αυτά και υπαρκτά είναι, αλλά και ενδιαφέρον αξιόλογο διαθέτουν...

Το πόνημα με τον τίτλο 'Άγιος Γεώργιος, Κοκκιναρά, παρατηρήσεις επί της αρχιτεκτονικής και της κατασκευής του ναϊδρίου. Η Ιστορικότητά του', φιλοδοξεί να επιτελέσει ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Φιλοδοξεί, συγκεκριμένα, να πληροφορήσει, ερευνητές και κοινό, σχετικώς με ένα μεταβυζαντινό (1518 ή 1512) εκκλησάκι, τον Άγιο Γεώργιο, Κοκκιναρά, που φαίνεται να έχει αποβεί πρότυπο, όταν το αντικρίσουμε σε αρχιτεκτονικό, μορφολογικό, τυπολογικό και κατασκευαστικό επίπεδο. Να πληροφορήσει, ακόμα, τον ενδιαφερόμενο για το πότε και γιατί (υπό ποιες συνθήκες), κατασκευάσθηκε, έτσι όπως κατασκευάσθηκε, όπως και ποιους και τί ανάγκες εξυπηρέτησε. Σε μια κασσετίνα περιλαμβάνονται δύο τόμοι του εν λόγω πονήματος. Ο ένας (Αναπτύσσεται σε 175 σελίδες) εμπεριέχει τεχνικές (Αρχιτεκτονικές, κατασκευαστικές) και ιστορικές πληροφορίες και καταχωρήσεις, που τεκμηριώνονται με εκτεταμένο, πρόσφατο και παλαιότερο, φωτογραφικό υλικό, όπως και σχεδιαγράμματα και σκίτσα και ιδίως υποσημειώσεις και βιβλιογραφικές παραπομπές. Ο δεύτερος περιλαμβάνει εξήντα δύο (62) σχέδια λεπτομερειών.
Συγγραφέας: Γεώργιος Στ. Βαγιανός