Η παιδεία δεν σταματά!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Πες μου και θα ξεχάσω. Δείξε μου και ίσως να θυμάμαι. Κάνε με να το βιώσω και θα το καταλάβω. Ο σκοπός της εκπαίδευσης είναι να αντικαταστήσει ένα άδειο μυαλό με ένα ανοιχτό μυαλό. 

Δύο άνθρωποι της εκπαίδευσης, δύο άνθρωποι πάνω απ' όλα θετικοί, η Αλίκη Γκιζελή, αντιδήμαρχος Παιδείας στο δήμο Ψυχικού Φιλοθέης και ο Παναγιώτης Σαγρής, πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας του δήμου Αμαρουσίου, μιλούν για το νέο ξεκίνημα των σχολείων τη Δευτέρα 1η του μήνα, το ρόλο των δασκάλων και του διευθυντή του σχολείου, καταγράφουν τις ανάγκες σήμερα συνολικά των δημόσιων σχολείων και αναφέρονται στο θετικό αντίκτυπο που άφησε η κρίση κορονοϊού στην παιδεία.

                                                                                 

Η Αλίκη Γκιζελή, ένθερμη υποστηριχτής του κλεισίματος των σχολείων, συναντηθήκαμε στο γραφείο της, στο δημαρχείο Νέου Ψυχικού και μας είπε: «...Καταρχήν τα σχολεία έκλεισαν την κατάλληλη στιγμή. Ο κορονοϊός μας έκανε καλό σε πολλά πράγματα και αυτό γιατί μέσα από τα αρνητικά γεγονότα μαθαίνουμε. Ακόμα και να μας προεξοφλήσει κάποιος μια ιδανική ζωή, ακόμα κι αν ο άνθρωπος ακολουθήσει μια πολύ καλά οργανωμένη και φιλοσοφημένη θεωρία, θα πάει να την πατήσει για να πάθει. Αυτό θα σου μείνει. Έγινε ένα μεγάλο βήμα με την εξ αποστάσεως ασύγχρονη εκπαίδευση, εξ ολοκλήρου στην ιδιωτική εκπαίδευση και κάποιες αξιόλογες προσπάθειες σε ορισμένα δημόσια σχολεία. Καταλάβαμε με τον κορονοϊό ότι η  παιδεία δεν σταματά, το σχολείο δεν σταματά. Πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν...».

Η νέα διοίκηση του δημάρχου Δημήτρη Γαλάνη, έχει ψηλά στην ατζέντα της τη «συμμόρφωση» των κτιριακών εγκαταστάσεων των σχολείων και του τεχνικού εκσυγχρονισμού και εξοπλισμού, των συστημάτων και των υποδομών. Ο δήμος χρειάζεται να βρίσκεται δίπλα στα σχολεία και στους γονείς. Αυτό ισχύει! Αν ο δήμος δεν είναι κοντά στα σχολεία, αν δεν στηρίζει, αν δεν βοηθά, τότε δεν εξυπηρετείται η συνοχή του κοινωνικού ιστού, σαμποτάρει το ίδιο το έργο του. 

Ο Παναγιώτης Σαγρής, υπηρέτησε με περίσσεια αγάπη το σύστημα της εκπαίδευσης, σχεδόν 20 χρόνια από τη θέση του διευθυντή σε σχολεία του Αμαρουσίου, ένας άνθρωπος, ζεστός, οικείος, όπως ακριβώς πρέπει να είναι οι δάσκαλοι των παιδιών μας. Το Μαρούσι έχει και αυτό ανάγκες σε ανανεωμένες κτιριακές υποδομές. Τα χρήματα των σχολικών επιτροπών απορροφούνται κατευθείαν από τα κρατικά προγράμματα για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων, με επιπλέον οικονομική στήριξη. Ο νέος δήμαρχος, Θεόδωρος Αμπατζόγλου έχει δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση, ο οποίος κινείται και λειτουργεί σε πνεύμα διαβούλευσης γενικότερα, κάνοντας συναντήσεις με τους διευθυντές των σχολείων για όλα τα θέματα. 

Τα σχολεία ζητούν και έτσι πρέπει, να ζητούν για την κάλυψη των τεράστιων αναγκών τους, καθώς η δημόσια εκπαίδευση έχει απαξιωθεί αρκετά χρόνια τώρα στην Ελλάδα. Ο δήμος συνεπικουρεί, υποστηρίζει οικονομικά, παρέχει την ομπρέλα ασφαλείας στα σχολεία του, προκειμένου οι αυριανοί πολεμιστές του, να έχουν εφόδια, να εισπράξουν αγάπη και φροντίδα. Ο δάσκαλος και ο καθηγητής δεν θα χάσουν ποτέ το ρόλο τους. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ότι σε συνδυασμό με μία συντονισμένη διεύθυνση, πραγματικά μπορούν να κάνουν θαύματα σε ένα δημόσιο σχολείο.

Ζωντανεύουν και πάλι τα σχολεία!

γράφουν η Ανδρονίκη Παντιώρα, Πέτρος Καστορίνης

Το κράτος που ''μισούμε'' όταν μας ''παίρνει'' και αγαπάμε όταν μας δίνει... Όταν έρχεται η στιγμή να συναλλαγούμε μαζί του υπό τη μορφή της υποβολής μιας αίτησης, συμπλήρωσης ενός εντύπου, μας φτάνει στο συναισθηματικό απροχώρητο. Όταν μας δίνει, μας φροντίζει, μας παραχωρεί, αισθανόμαστε τη δίκαια συμμετοχή του σε μια μακροχρόνια, ταραγμένη σχέση, αλά Ελληνικά.

Δυόμιση μήνες πριν, η ανακοίνωση του γενικού lock down της χώρας, αποδείχθηκε ενδεδειγμένη. Από τα τέλη του μήνα, μία, μία οι κοινωνικές και οικονομικές δομές του κράτους, τίθενται ξανά σε λειτουργία. Ένα αβάσταχτο ουφ, ένα σιγανό, αλλά εκκωφαντικό ξεφύσημα εσωτερικής ανακούφισης από τους φορείς της πολιτείας, για την επιθυμητή έκβαση αυτής της πολύ δύσκολα διαχειρίσιμης υπόθεσης, της πρώτης φάσης διαχείρισης του ιού. Τη Δευτέρα, πρωτομηνιά, οι κρατικοί ιθύνοντες, πολιτικοί και επιστήμονες, με γνώμονα τα επιστημονικά δεδομένα, αναλαμβάνουν την ευθύνη της μη απειλής του Covid-19 και χτυπούν και πάλι το κουδούνι στα σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Είναι δύσκολο να εξηγήσεις στα μικρότερα παιδιά την φιλοσοφία και την εφαρμογή ενός πρωτοκόλλου υγιεινής. Αλλά δεν χρειάζεται, ίσως υπό την αυστηρή έννοια του όρου. Αυτό που αρχίζει να διαφαίνεται προφανώς απαραίτητο, με αφορμή την πανδημία, είναι η εκπαίδευσή τους σε μια αγωγή υγιεινής γενικότερα, πέραν κάθε εν δυνάμει ιογενούς απειλής.

Τα παιδιά εισέπραξαν την ανησυχία και το φόβο, όλο το διάστημα του εγκλεισμού, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η επιστροφή στα θρανία, θα τα επαναφέρει στη σταθερά τους. Θα συζητήσουν την εμπειρία τους, το βίωμά τους συνολικά για την κατάσταση, με τους δασκάλους τους, γεγονός που θα εξισορροπήσει τυχόν οξυμένες αντιλήψεις. Πάνω απ' όλα όμως αυτό που έχει σημασία, για τα παιδιά και για όλους μας, είναι ότι η εμπειρία του κορονοϊού, να καταχωρηθεί στη σκέψη τους ως μια φυσιολογική εμπειρία ζωής, ως μια εμπειρία εξέλιξης και όχι ως κάτι αφύσικο, περίεργο, ως κάτι τρομαχτικό.

Τέλος, αυτό που χρειάζεται επίσης να αξιοποιήσουμε θετικά στα παιδιά, είναι το έμφυτο χαρακτηριστικό της περιέργειας τους, για να τα οδηγήσουμε να σκεφτούν και να ψάξουν, να δοκιμάσουν, να ξαναδοκιμάσουν και να μάθουν τελικά ότι η μάθηση δεν έχει τέλος. Η μάθηση είναι το ταξίδι... Και για αυτά το ταξίδι είναι όμορφο, με πολλά διαλείμματα και μελωδικές φωνές..!

Λαχταράμε τις φωνές των παιδιών μας που ακούγοντάς ανιχνεύουμε το δικό μας συναίσθημα, τη δική μας αίσθηση του ωραίου και του καλού της ζωής και του μέλλοντος μας.

Καλή συνέχεια σε όλους!

Tραπεζάκια σε απόσταση ασφαλείας!

Αποκτούν ξανά ζωή με την νέα αρχή, δεκάδες καταστήματα εστίασης και αναψυχής, την πρώτη περίοδο επιστροφής στην κανονικότητα, μετά την καραντίνα.

Καταστήματα που ήταν μεν ανοικτά για take away, πλην όμως δεν φιλοξενούσαν τους θαμώνες τους, ξεκίνησαν τη λειτουργία τους, εφαρμόζοντας την σωστή διάταξη των καθισμάτων, έπειτα από τις πυρετώδεις προετοιμασίες των προηγούμενων ημερών.

Στην Αμαρουσίου-Χαλανδρίου (Στον αριθμό 8) στο Μαρούσι, το Gratzi Cafe που δεν έπαψε να εξυπηρετεί (Τake away) του πελάτες του, προσάρμοσε τον χώρο των τραπεζοκαθισμάτων σύμφωνα με τους κανόνες προστασίας-πρόληψης και οι φανατικοί του θαμώνες του, βρήκαν και πάλι το στέκί τους. Καφές υψηλών προδιαγραφών και σνακς, όλες τις ώρες της ημέρας!

Το Solo Gelato sτην Ανδρέα Παπανδρέου 44 στο Χαλάνδρι, ήταν κι αυτό ανοικτό, μόνο για εξυπηρέτηση στο...χέρι, όλο το διάστημα της "απαγόρευσης" με το παγωτό υψηλής γευστικής αισθητικής που προσφέρει. Το κορυφαίο της επικράτειας και βραβευμένο διεθνώς!

Η νέα τάξη πραγμάτων βέβαια, φέρνει αντιμέτωπους όλους ιδιοκτήτες και πελάτες με μία διαφορετική πραγματικότητα, καθώς τίποτα δεν είναι ίδιο ως προς τις συνήθειες, τον τρόπο εξυπηρέτησης και γενικότερα τον τρόπο παροχής υπηρεσιών. Οι αποστάσεις ασφαλείας, τα αντισηπτικά, τα γάντια και οι μάσκες επιβάλλονται για την ασφάλεια όλων μας.

Avaaz... αλληλεγγύης!

Το Avaaz είναι μόνο πέντε χρόνων, αλλά έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο και πιο ισχυρό διαδικτυακό κίνημα ακτιβιστών παγκοσμίως. Avaaz σημαίνει ''φωνή'' σε πολλές γλώσσες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. 

Ιδρύθηκε το 2007 με μια βασική, αποστολή: Nα κινητοποιήσει πολίτες απ'όλη την υφήλιο για να γεφυρώσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στον κόσμο που οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλαμε. 

Το Avaaz κινητοποιεί εκατομμύρια πολίτες από κάθε κοινωνικό στρώμα μέσα από δράσεις πάνω σε φλέγοντα τοπικά, εθνικά και παγκόσμια θέματα . Από διαφθορά και φτώχεια μέχρι ανθρώπινα δικαιώματα και κλιματική αλλαγή. Το μοντέλο διαδικτυακής οργάνωσης του Avaaz επιτρέπει σε χιλιάδες πολιτικές δράσεις, μικρές ή μεγάλες, να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια ισχυρή, συλλογική δύναμη. 

Το κίνημα του Avaaz σ’αυτές τις δύσκολες ώρες, με την ''παρουσία'' του Covid-19 στον πλανήτη όχι μόνο δεν άφησε το φόβο να κυριεύσει τον κόσμο αλλά με δράση που στόχο είχε, να μην φθαρεί η κοινή μας ανθρωπιά. Αντίθετα να μείνει ψηλά το συναίσθημα της αλληλεγγύης. Τώρα, ο κίνδυνος είναι να μην χάσουμε ότι όμορφο μας ''ενεργοποιήσε'' αυτό το συναίσθημα, μέσα απ' αυτή την τρικυμία. Οφείλουμε να προστατέψουμε αυτό το εύθραυστο πνεύμα της ενότητας και της αλληλεγγύης που έχει αναβιώσει σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Μία απίστευτη ''υπενθύμιση'' όλων αυτών είναι οι δέκα απ’ τις πιο όμορφες κι ελπιδοφόρες ιστορίες ανθρωπιάς. Ιστορίες σαν αυτές μας υπενθυμίζουν το ποιοι είμαστε και ποια είναι τα πράγματα που τελικά αξίζουν στην ζωή. Αλλά επίσης είναι η απόδειξη πως ενωμένοι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Οι δέκα επιλεγμένες στιγμές-εικόνες:

                                             

Στην πόλη Μπανγκαλόρ της Ινδίας, το μικροσκοπικό εστιατόριο Desi Masala κάθε μέρα μοιράζει φαγητό σε πάνω από 10.000 ευπαθείς ανθρώπους. Και δεν είναι οι μόνοι! Παντού, χιλιάδες εθελοντές ετοιμάζουν φρέσκο και ζεστό φαγητό για όσους και όσες αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή της πανδημίας αλλά κι όσους το έχουν ανάγκη.

Αυτή είναι η Έλενα Παλιαρίνι, νοσοκόμα απ’ το Μιλάνο, που πέφτει ξερή για ύπνο στο γραφείο της μετά από μια εξαντλητική νυχτερινή βάρδια και λίγες μέρες αργότερα βρέθηκε θετική στον Covid-19. Το πάθος της Έλενα αντιπροσωπεύει εκατομμύρια γιατρούς και νοσηλευτές που καθημερινά παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να σώσουν άλλους.

                             

Μετά από δεκαετίες πολέμου, για πρώτη φορά, αντίπαλες συμμορίες στο Κέιπ Τάουν συμφώνησαν σε ανακωχή και τώρα συνεργάζονται μοιράζοντας φαγητό σε οικογένειες που δεν τα βγάζουν πέρα. ''...Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει εδώ είναι πραγματικά ένα θαύμα...'', δηλώνει ο ιερέας Άντι Στιλ Σμιθ (Στη μέση της φωτ.).

Οι Mασάι του καταφυγίου Nασουλάι στην Κένυα έστειλαν στο Avaaz μια επείγουσα κραυγή για βοήθεια, όταν ο τουρισμός κατέρρευσε με την πανδημία. Αμέσως, πάνω από 100.000 μέλη του Avaaz με τις δωρεές τους εξασφάλισαν προμήθειες τροφίμων και ειδών υγιεινής αλλά και μισθούς δασοφυλάκων ώστε να προστατέψουν τα άγρια ζώα. 

    

Οι επιστήμονες λένε ότι πρώτη φορά βλέπουν παγκόσμια συνεργασία σε τέτοιο επίπεδο. Η καθηγήτρια Σάρα Γκίλμπερτ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και ηγείται μιας ομάδας αφοσιωμένων επιστημόνων που προσπαθούν να βρουν το εμβόλιο για τον Covid-19. Ενώ παγκόσμιοι ηγέτες συγκέντρωσαν €7,4 δισ. όχι μόνο για να βρεθεί το εμβόλιο, αλλά και για να διανεμηθεί ακόμη και στις φτωχότερες χώρες.

           

Στα τέλη Απριλίου, πάνω από 200 γενναίοι γιατροί απ’ την Κούβα έφτασαν στη Νότια Αφρική για να βοηθήσουν στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Κι αυτοί είναι μόνο ένα δείγμα απ' τους χιλιάδες γιατρούς και νοσηλευτές ανά τον κόσμο που αφήνουν πίσω τις οικογένειές τους για να βοηθήσουν χώρες που το έχουν ανάγκη. 

   

Αυτός είναι ο Χασάν, Σύρος πρόσφυγας που μαζί με πάνω από 750.000 (!!!) Βρετανούς πολίτες δήλωσε να βοηθήσει το εθνικό σύστημα υγείας. Τώρα δουλεύει ως καθαριστής στο τοπικό νοσοκομείο της περιοχής που κατοικεί και λέει: ''...Το Λονδίνο είναι το σπίτι μου από τότε που έφυγα απ’ τη Συρία. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να βοηθήσω ώστε οι γείτονές μου και το εκπληκτικό προσωπικό του νοσοκομείου να είναι σώοι και ασφαλείς...''

Στη Νάπολη της Ιταλίας, αφήνουν ''καλάθια αλληλεγγύης'' για όσους δεν μπορούν να να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Το σημείωμα λέει: ''Δώσε, αν μπορείς. Πάρε, αν δε μπορείς'' Και δεν είναι μόνο η Νάπολη σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, πολίτες βοηθούν τους γείτονές τους με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ ή μ’ ένα ζεστό πιάτο φαΐ. Πόσο όμορφο είναι αυτό;!

Βάζοντας τα γυαλιά στις άλλες χώρες, η Πορτογαλία αναγνώρισε προσωρινά όλους τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο ως μόνιμους κατοίκους, δίνοντάς τους πρόσβαση σε δωρεάν υγεία, πρόνοια, τραπεζικούς λογαριασμούς και συμβόλαια ενοικίασης.

                             

Αυτός είναι ο 100χρονος λοχαγός Toμ Μουρ, απ’ τη Βρετανία που ξεκίνησε να μαζεύει χρήματα για το εθνικό σύστημα υγείας περπατώντας πάνω-κάτω στον κήπο του. Το πείσμα του έκλεψε τις καρδιές χιλιάδων συμπολιτών του και κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 32 εκατ. λίρες! Και για τα 100ά γενέθλιά του έλαβε περισσότερες από 125.000 ευχετήριες κάρτες!  

Στην πρώτη γραμμή!

ρεπορτάζ  Ανδρονίκη Παντιώρα, Πέτρος Καστορίνης

Καθαριότητα, υγιεινή, πολιτική προστασία και οικονομία, τομείς άμεσα συνυφασμένοι και συνδεδεμένοι όλο το διάστημα της έντονης κυκλοφορίας του ιού στον κόσμο, με την ισορροπία της ύπαρξής μας, στην κοινωνία, την καθημερινότητά μας. 

Τέσσερις άνθρωποι κλειδιά, μέσα σε δύο δήμους κατατεθέν των βορείων προαστίων, καταγράφουν μαζί μας τη διαχείριση της επόμενης μέρας, τη συνέχιση επί της ουσίας του ευαίσθητου έργου τους, μιλώντας ο καθένας ξεχωριστά, από την πλευρά του, για το πως θα αντιμετωπίσει την μετά καραντίνας εποχή.

Στο τιμόνι της αντιδημαρχίας οικονομικών, για το δήμο Αμαρουσίου, ένας πολυτάλαντος πολιτικός, εξέχων στέλεχος της Ν.Δ προερχόμενος από τη γ.γ του κόμματος, γνώστης του αντικειμένου των οικονομικών και με πολυετή εμπειρία στο στίβο της πολιτικής, ο Σπύρος Σταθούλης πιλοτάρει εξαιρετικά, έναν από τους μεγαλύτερους οικονομικά δήμους της χώρας, καθώς στο κέντρο του, συγκεντρώνονται μαζικά, οι δυνατότερες επιχειρήσεις της χώρας. 
                                                                           

Οι ερωτήσεις είναι οι εξής και είναι κοινές για όλους:
Ποιες οι δράσεις του τομέα σας σε αυτή τη φάση της πρόληψης και προστασίας από τη μετάδοση του ιού; Με ποιο τρόπο ο δήμος θα συμβάλει στην οικονομική ανασύνταξη των ζημιών που έχουν προκληθεί στις τοπικές επιχειρήσεις;

Ο δήμος Αμαρουσίου δια στόματος του αρμόδιου αντιδημάρχου του, διαβεβαιώνει ότι θα στηρίξει όλους τους επαγγελματίες, με έμφαση στις μικρές επιχειρήσεις στο Μαρούσι , με γνώμονα όμως να μην καταρρεύσει ο δήμος και να τηρηθούν οι ισορροπίες. Ο Σπύρος Σταθούλης, μας λέει ότι έχει βγάλει το υπουργείο διάφορες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου δυνατότητας επιλογής για μείωση των δημοτικών τελών.

"Εμείς πήραμε μια απόφαση πλαίσιο, που θα εξειδικεύσουμε σε κατηγορίες. Απαλλάσσονται από την καταβολή ενοικίου όλα τα κυλικεία σχολείων και των κοιμητηρίων και εμείς θα πάρουμε απόφαση και για τα κυλικεία αθλητικών χώρων και στις επαγγελματικές μισθώσεις του δήμου, θα εφαρμόσουμε το 60-40, όπως και στους ιδιώτες. Θέλουμε βέβαια, παρόλο του ότι είμαστε θετικοί, να κάνουμε μια μελέτη, για να εξετάσουμε τη δυνατότητα απαλλαγής από τα τέλη φωτισμού, καθαριότητας όλων των επιχειρήσεων που ήταν κλειστές αυτό το διάστημα και να δούμε με ποιο τρόπο θα εφαρμοστεί όλο αυτό".

Γιώργος Παπαχρόνης: η ψυχή του δήμου Φιλοθέης Ψυχικού, αλλά κυρίως με μια αστείρευτη δυναμική παρέμβαση, επί παντός επιστητού, ο Γιώργος Παπαχρόνης είναι ο άνθρωπος που όπως λένε και οι Αμερικάνοι ...to get the job done, που θα κάνει τη δουλειά, που θα φέρει εις πέρας αυτό που χρειάζεται να γίνει, που θα κάνει τη θεωρία πράξη, θα δρομολογήσει τη σκέψη, τον προγραμματισμό. Είναι ο ίδιος που εν μία νυκτί, ξήλωσε όλες της αφίσες στη λεωφόρο Μεσογείων.

Ο τομέας του απαιτεί επαγρύπνηση και ετοιμότητα 24 ώρες το 24ωρο. Ο ίδιος, φύσιν έτοιμος, υπερβάλλει εαυτόν για τη "σωστή" λειτουργία του δήμου. Γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι συμβαίνει. "Η καθαριότητα είναι ένα καθημερινός αγώνας. Στην περίοδο της καραντίνας, δώσαμε προτεραιότητες και απολυμαίναμε εκεί που μαζευόταν ο περισσότερος κόσμος, πάρκα, πλατείες. Έχουμε περάσει 4 ή 5 φορές όλα τα δημοτικά κτίρια. Περνούσαμε σε όλους τους μεγάλους δρόμους ρίχνοντας νερό και αντισηπτικά και καθαρίζαμε. Ζήσαμε πρωτόγνωρα πράγματα. Ο ρόλος όμως της καθαριότητας, παραμένει ο ίδιος και στην επόμενη ημέρα. Εμείς δεν αλλάζουμε τίποτε", μας λέει ο Γιώργος Παπαχρόνης. "Συνεχίζουμε το ίδιο αυστηρό πρόγραμμα. Πιθανόν όμως, να ζούμε με το φόβο". 

Επαμεινώντας Κατσίγιαννης: Δεν περνά απαρατήρητος! Με την πυγμή του και την αυστηρότητά του, διοικεί τον τομέα της καθαριότητας, της ανακύκλωσης και του περιβάλλοντος για το δήμο Αμαρουσίου, μια απαιτητική, καθημερινή δραστηριότητα, που ζητά το 100% της ενέργειας και των ανθρώπινων δυνατοτήτων για την ειδικότητά του.

Υπηρετώντας το Μαρούσι 14 συνολικά χρόνια από διάφορες θέσεις, έχει στη διάθεσή του όλη τη "δύναμη" της καθαριότητας, δεν σταματά παρόλ' αυτά να ευχαριστεί κάθε στιγμή όλους τους εργαζόμενους στο δήμο, σε όλες τις θέσεις, στον τομέα του, καθώς είναι οι άνθρωποι αυτοί που παράγουν σημαντικότατο έργο καθημερινά και είναι εκτεθειμένοι και στον ιό. Το Μαρούσι είναι τεράστιος δήμος. Εδρεύουν χωροταξικά σε αυτόν 5 μεγάλα νοσοκομεία και 7 γηροκομεία και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις. Ο Επαμεινώντας Κατσίγιαννης ζητά και από τους δημότες να βοηθήσουν στο έργο της καθαριότητας των δήμων, συμβάλλοντας με την καλή πρακτική τους, στην διατήρηση της καθαριότητας των εξωτερικών χώρων και της τάξης του περιβάλλοντος.    

Μπάμπης Μπονάτσος: Μοναδικός! Οργανωτικός, απόλυτος με τα νούμερα, αγαπητός, συμπαθής, άνθρωπος της προσφοράς και της ..."ζήτησης". Ο Μπάμπης δεν είναι χθεσινός, είναι ο άνθρωπος του Ψυχικού, ο άνθρωπος που αγαπά την πόλη του, που συμμετέχει στα κοινά και στέκεται δίπλα, όπου παρίσταται ανάγκη. Η ψηφιακή άλλωστε ανασυγκρότηση του δήμου, ήταν από τις θετικές επιπτώσεις, η οποία και αυτή ήρθε για να μείνει. 

Η εξυπηρέτηση των πολιτών ηλεκτρονικά ήταν σημαντικότατη αυτό το διάστημα και μεταξύ όσων συζητήσαμε με το Μπάμπη Μπονάτσο στη συνάντησή μας, πρώτη επίσημη μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, η ηλεκτρονική αναβάθμιση των συστημάτων του δήμου, ήταν και ο στόχος του νέου δημάρχου, αλλά και του ιδίου του Μπάμπη Μπονάτσου, ευθύς εξαρχής, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του. Ψηφιοποίηση και αρχειοθέτηση του δήμου, δημιουργία φορολογικής αποθήκης. Είναι κάτι το οποίο έχει δρομολογηθεί. "Ο Κορονοϊός θα μας αφήσει και καλά και άσχημα κατάλοιπα", λέει ο Μπάμπης. 

"Οικονομικά, ο δήμος Φιλοθέης Ψυχικού, έχει ένα σφιχτό προϋπολογισμό, όπου οι έκτακτες δαπάνες του Κορονοϊού, έχουν βγάλει τον προγραμματισμό εκτός badget, επιβαρύνοντας με τα έξοδα της καθαριότητας, που είναι μεγάλα. Ισχύει η επέκταση χώρου των καταστημάτων εστίασης. Στην αρχή συζητιόταν το θέμα να λειτουργήσει υπό τη διακριτική ευχέρεια του κάθε δημάρχου, τελικά, αναμένουμε για την πράξη νομοθετικού περιεχομένου".    

Η ανθισμένη ιστορία!

επιμέλεια / φωτογραφίες  Πέτρος Καστορίνης

Μία φορά κι ένα καιρό, το μακρινό 1885 η γραμμή του προαστιακού σιδηρόδρομου επεκτάθηκε έως την Κηφισιά. 

Κι έτσι ο πρώτος προαστιακός σιδηρόδρομος της Αττικής, ένωνε το Λαύριο, μέσω της Αθήνας με την Κηφισιά.

Η αναβάθμιση της περιοχής του τότε αλλά και ως σήμερα τερματικού σταθμού κρίθηκε ενδεδειγμένη. Στο παρακείμενο κτήμα 25 στρεμμάτων δημιουργήθηκε το ''Άλσος της Κηφισιάς'', σχεδιασμένο με την Γαλλική-συμμετρική-τεχνοτροπία. Σχεδιασμός που παραμένει και σήμερα ίδιος!
                           

Ο Κωνσταντίνος Γουλιμής (Δικηγόρος και ερασιτέχνης βοτανολόγος) είχε την ιδέα για μία έκθεση λουλουδιών όπου κυρίες της εποχής, μάζευαν λουλούδια από τους κήπους οι κηπουροί λαχανικά και νέα φυτά από τα περιβόλια τους και τα παρουσίαζαν στην ''Ανθοκομική έκθεση'' στο ''Άλσος της Κηφισιάς''. Ήταν η γιορτή της πόλης, γιατί ήταν η πόλη των ανθόκηπων. Η πρωταρχική σημασία και η φιλοσοφία του θεσμού, ήταν να συγκεντρωθούν οι φιλανθείς και να ανταλλάξουν πληροφορίες για τα λουλούδια και τα νέα φυτά.
   

Έως σήμερα, το ''Άλσος της Κηφισιάς'' είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις Ανθοκομικές εκθέσεις του Δήμου Κηφισιάς, που πραγματοποιούνται κάθε Μάιο, με μια μικρή διακοπή από το 1940 έως το 1955, εξαιτίας του πολέμου. Παρά το γεγονός ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει καίρια την αγοραστική δύναμη του επισκέπτη της Ανθοκομικής Έκθεσης ήρθε και η πανδημία! Όμως η ιστορία δύσκολα μπορεί να σταματήσει, ο Covid-19 βρίσκετε πλέον υπό έλεγχο και λίγο πριν την αποδόμηση του! Έτσι απέναντι στο θα γίνει δεν θα γίνει, η επιτροπή λοιμωξιολόγων έδωσε το πράσινο φως και η 66η Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς 2020 στις 29 Μαΐου όπου ανοίγει τις πύλες της!

Playmobil για να είστε ασφαλείς!

Μία καινοτομία από τον κολοσσό των παιχνιδιών Playmobil απέναντι στον κορωνοϊό που απασχολεί έντονα ολόκληρο τον πλανήτη τους τελευταίους μήνες.

Ο κίνδυνος της εξάπλωσης του ιού είναι πολύ μεγάλος και δεν σταματά πουθενά, ούτε καν μπροστά σε μία πύλη εργοστασίου παιχνιδιών. Στα τέλη Μαρτίου, μία ομάδα εργαζομένων της Playmobil έθεσε το εξής ερώτημα: Τι θα μπορούσε να κάνει μία εταιρία με τεράστια τεχνογνωσία στο πλαστικό για να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης του προσωπικού της..; Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την μάσκα μύτης και στόματος Playmobil.  

Μετά από εντατική έρευνα το κάλυμμα μύτης-στόματος σχεδιάστηκε και από το πρωτότυπο έφτασε στην παραγωγή. Έκτοτε, το κάλυμμα μύτης-στόματος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των πολυάριθμων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας που ακολουθεί η Playmobil για την προστασία των εργαζομένων της. Το επαναχρησιμοποιούμενο κάλυμμα μύτης-στόματος για ενήλικες αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό.

Άμεσα άρχισαν να καταφθάνουν αιτήματα για την μάσκα Playmobil από όλο τον κόσμο. Σε πολλές περιπτώσεις της καθημερινής μας ζωής η χρήση μάσκας έγινε υποχρεωτική για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Σε αυτό το πλαίσιο, η Playmobil αποφάσισε τη μαζική παραγωγή της επαναχρησιμοποιούμενης μάσκας.

Και τέλος, παρακαλώ ένα ευρώ από κάθε αγορά μάσκας προσφέρεται για την ενίσχυση των σκοπών του Συλλόγου ''Όραμα Ελπίδας'', στα πλαίσια του προγράμματος Playmobil Play and Give για την έκδοση διδακτικών παραμυθιών που διανέμονται δωρεάν από την Playmobil Hellas στο Playmobil FunPark

Δήμαρχοι με μάσκα!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
φωτογραφία Πέτρος Καστορίνης

Στην πρώτη γραμμή της μάχης με την πανδημία βρέθηκαν οι δήμοι όλης της χώρας το διάστημα της κρίσης, καθότι οι δήμοι αποτελούν διαχρονικά το δεσμό που συνδέει απευθείας τον πολίτη με τις κρατικές δομές και τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης. 

Στα πρόσωπα των δημάρχων και στη «μηχανή» της τοπικής αυτοδιοίκησης αντικατοπτρίζεται το έργο, η στήριξη και η υλοποίηση της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Είναι οι άνθρωποι που διαμορφώνουν με τις αποφάσεις τους και τη στρατηγική τους την εικόνα του προαστείου τους. Δίνουν το χρώμα στις γειτονιές τους και με τις επιλογές των ανθρώπων σε όλες τις θέσεις κλειδιά των υπηρεσιών τους, δίνουν τον τόνο στην αποτελεσματικότητα των στόχων τους και αποτυπώνουν επί της ουσίας τη ματιά τους, το όραμά τους.

Είναι γεγονός ότι ο κάθε δήμος της Αττικής, είναι διαφορετικός. Όλοι μαζί μπορεί έχουν κοινές ανάγκες, ομοιότητες και μεγάλες απαιτήσεις, όμως διαφέρουν στα σημεία, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Οι δύο δήμαρχοι που συναντήσαμε, έβγαλαν τις μάσκες τους και μίλησαν μαζί μας ανοιχτά, για τις προκλήσεις τις επόμενης μέρας.

     
Ο Δημήτρης Γαλάνης, ο δήμαρχος που ήταν καθημερινά στους δρόμους, τις ημέρες της καραντίνας, από δική του πρωτοβουλία, από προσωπικό του ενδιαφέρον, σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τον ιό, κάνοντας συστάσεις στους δημότες του να μην συνωστίζονται και να προσέχουν, βρέθήκαμε στο γραφείο του και μας είπε: «...Εγώ προσωπικά το χάρηκα. Ο κόσμος στην αρχή αντιδρούσε, μετέπειτα όμως, επειδή στη ζωή όλα χτίζονται, ακολουθούσε. Άλλωστε να σας πω κάτι, στα δύσκολα βγαίνουν οι ιδιαιτερότητες...».

«...Ο Κορονοϊός βρήκε την Ελλάδα μετά από 10 χρόνια κρίσης και τους δήμους να έχουν στεγνώσει οικονομικά. Όταν ξέσπασε η πανδημία, οι δήμοι κλήθηκαν να αναλάβουν πολλές ευθύνες χωρίς να είναι αναλόγως επανδρωμένοι με ανθρώπινο δυναμικό και προετοιμασμένοι ώστε να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Δεν υπήρχε πουθενά ένας κωδικός έκτακτης ανάγκης. Εμείς προσλάβαμε αμέσως-αμέσως 40 άτομα, καθώς μας δόθηκε αυτή η δυνατότητα με 2μηνες συμβάσεις. Το κράτος μας έθεσε προ των ευθυνών μας την περίοδο που ξέσπασε η κρίση. Είμαστε σε θέση ευθύνης. Βρεθήκαμε σε πόλεμο. Έπρεπε να ανταπεξέλθουμε...».

                                                                           

Ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου, δήμαρχος Αμαρουσίου μας ανέφερε ότι ...«από την πρώτη στιγμή της εξάπλωσης του ιού αντιστοιχίσαμε τις δράσεις μας σύμφωνα με τις οδηγίες του υπ. Υγείας, την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων και τον ΕΟΔΥ. Οι πρώτες μας παρεμβάσεις αφορούσαν στις απολυμάνσεις των σχολείων και όλων των δημοτικών χώρων συνάθροισης του κοινού που τότε λειτουργούσαν πλήρως και από εκεί και πέρα πολύ προγραμματισμένα κάναμε απολυμάνσεις, καθαρισμούς, απαγορεύσεις προσέλευσης κοινού όπου χρειάστηκε, σε δημόσιους χώρους, κλείσαμε τις υπηρεσίες του δήμου για το κοινό, καθιερώνοντας την εκ περιτροπής εργασία...» ενώ κλείνοντας ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου δήλωσε ιδιαιτέρως περήφανος για τη στήριξη των ευπαθών ομάδων, τη διανομή τροφίμων, τη βοήθεια στο σπίτι και όλη την κοινωνική δραστηριότητα που ανέπτυξε ο δήμος.  

Με αποστάσεις ασφαλείας..!

Μία μέρα πριν το άνοιγμα των οργανωμένων παραλιών, έπειτα από την καθολική απενεργοποίηση της χώρας και η παραλία του Σχοινιά γέμισε με κόσμο. 

Μετά από σχεδόν δίμηνη καραντίνα, το σημερινό ''δείγμα'' ήταν τέλειο. Αύριο Σάββατο 16 Μαίου, που η κοσμοσυρροή θα γίνει πρώτο θέμα στην ''TVούλα'' θα είναι κομμάτι δύσκολο να κρατηθούν οι αποστάσεις.
                         

Με το θερμόμετρο να ερωτοτροπεί με τους ''40'', βρέθηκαν στη βόρεια παραλία της Αττικής, οικογένειες με τα παιδιά τους, νεαροί με τις καλλίγραμμες φίλες τους, ''σπορτίβ'' τύποι, ζευγάρια όλων των ηλικιών, μοναχικοί τύποι και κυρίες, όλοι άψογοι..! 

              

Όλοι απολαμβάνοντας την πραγματικά δροσιστική θάλασσα την πρώτη μέρα με καύσωνα, το φετινό καλοκαίρι! Με αποστάσεις σωστές και φανερή πλέον την νέα τάξη πραγμάτων, που μας θέλει πολύ προσεχτικούς για να είμαστε ασφαλείς!

Μάσκες VS προστίμων!

γράφει η Aνδρονίκη Παντιώρα

Στη διανομή 490.000 μασκών, προχώρησε η Ισπανική κυβέρνηση του Pedro Sánchez, πριν από λίγες ημέρες σε όλα τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς, σε μια λογική εφοδιασμού των Βάσκων πολιτών που επιστρέφουν από την εργασία τους και υπενθύμισης του γεγονότος ότι στις συγκοινωνίες είναι δύσκολο να κρατηθούν οι αποστάσεις, γεγονός που καθιστά τη μάσκα, απαραίτητη.  

Η διανομή του υλικού είχε προγραμματιστεί σε σταθμούς λεωφορείων και στάσεις, στο μετρό, στο τρένο και στο τραμ, πριν την ακύρωση των εισιτηρίων, προκειμένου να αποφεύγεται ο συνωστισμός και οι ουρές. Ωστόσο, η κυβέρνηση διαμήνυε σε όλους τους τόνους, ότι η χρήση μάσκας δεν μας κάνει άτρωτους στο Covid-19 : ''...Είναι μια δράση περισσότερο ευαισθητοποίησης, η οποία λειτουργεί ως υπενθύμιση του τι πρέπει να κάνουμε και αυτό δεν είναι άλλο από το να αποφεύγουμε τη  σωματική επαφή με άλλους ανθρώπους και να εφαρμόζουμε ακραία υγιεινή...". 

Η συζήτηση για τη χρήση μάσκας έχει εξαντληθεί σε όλα τα επίπεδα, απαρχής της επιδημίας, με αμφιλεγόμενες επιστημονικές απόψεις σε όλα τα κράτη, παγκοσμίως. Στην Κίνα, σε πλήρη αποκλιμάκωση, είναι υποχρεωτική. Αναμφίβολα, το προτείνει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Το υλικό των μασκών είναι κατασκευασμένο από ένα είδος χαρτιού που χρησιμεύει ως εμπόδιο μεν στον ιό, βοηθά στην πρόληψη λοιμώξεων, αλλά από μόνο του είναι άχρηστο ως μέτρο πρόληψης, αν δεν σεβόμαστε όλα τα υπόλοιπα μέτρα, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας.

Στη χώρα μας, λόγω του ότι εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας, αρχίζουμε να γινόμαστε κάπως ευαίσθητοι με κάποιο θέμα, μόνο όταν η κρατική εξουσία προσπαθεί να το καθιερώσει στη λογική μας υπό την απειλή των προστίμων ή όταν βρισκόμαστε ως λαός υπό καθεστώς φόβου, στην περίπτωση της πανδημίας και των μέτρων σταδιακής υποχώρησης, ναι, κάνουμε χρήση μάσκας, όπως και των υπόλοιπων μέτρων προσωπικής υγιεινής. Μόνο που είναι αδιανόητο να φοράμε τη μάσκα για την προστασία μας και να τις πετάμε στο δρόμο, σκουπίδια. Πραγματικά, το πολιτιστικό μας επίπεδο αναρωτιέμαι αν διολισθαίνει ή αν δεν ήταν ποτέ ψηλά. 

Επέτειος του ταξιδιού στην κόλαση!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Αν υπάρχει μια φράση που συνοψίζει καλύτερα το τελευταίο άλμπουμ των Beatles, Let It Be, είναι η εξής: ''Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις''. 

Και αυτό ακριβώς βιώσαμε όλοι οι ''ακόλουθοι'' τους το 1970. Το Let It Be ξεκίνησε με τόσο μεγάλες ελπίδες και τελείωσε με τόσο εχθρικότητα και εχθρότητα μεταξύ της μπάντας. Εμάς μας πήραν μαζί τους σε ένα ακόμα ταξίδι και μας ''προσγείωσαν'' στην κόλαση αφού ήταν ο δίσκος που χώρισε, τους ήδη χωρισμένους τους Beatles.

Σήμερα το Let It Be έγινε 50 χρονών, από τις 8 Μαΐου των '70's, το άλμπουμ συνοδεύτηκε από ένα ντοκιμαντέρ του ίδιου τίτλου που υπογράμμισε μόνο τη σκοτεινή διάθεση μέσα στο γκρουπ.

Σε τελική ανάλυση, λατρέψαμε και αυτόν το χωρισμό. Ένα χαρούμενο τέλος θα μας είχε ''μπολιάσει'' με την έννοια της αμφισβήτησης τους. Οι Beatles μπορούσαν να τραγουδήσουν στη σκηνή χωρίς overdubs ή στούντιο τεχνάσματα, πάντα ζωντανοί και γνήσιοι! Οι συνθέσεις των Beatles ήταν έκφραση του συναισθήματος και ηχητικά κινούμενες μορφές...

Σκανδιναβική απόβαση στην Ελλάδα!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Παρότρυνση να ταξιδέψουν οι Σκανδιναβοί αυτό το καλοκαίρι στη Ελλάδα και να ζήσουν το όνειρο της Μεσογείου από το κορυφαίο περιοδικό ''Vagabond Μagazine''.

Το Σουηδικό περιοδικό ταξιδιωτικού περιεχομένου ''Vagabond'' κυκλοφορεί από το 1987 και έχει μέση κυκλοφορία 154.000 αντίτυπα. Ταυτόχρονα σήμερα που η κυκλοφορία της έκδοσης συμπίπτει με την πανδημία του κορωνοϊού, ο αρχισυντάκτης του περιοδικού, Fredrik Brändström, γράφει: ''... Μολονότι το γεγονός πως έχουμε αναστείλει όλα τα ταξιδιωτικά μας σχέδια, ελπίζουμε ότι το συγκεκριμένο τεύχος θα σας εμπνεύσει για μελλοντικές περιπέτειες(!). Ονειρεύομαι ένα μεσημεριανό γεύμα στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι, ένα πραγματικά ωραίο ταξίδι, ένας εξαιρετικός προορισμός...''

Γενικά όλοι οι συντάκτες του ''Vagabond'' χαρακτηρίζουν τα νησιά μας ''άγνωστους θησαυρούς'' που θυμίζουν τους ''παραδείσους της παιδικής μας ηλικίας''. Πολυσέλιδες παρουσιάσεις των νησιών μας στο Ιόνιο και τις Κυκλάδες που συνοδεύονται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, περιλαμβάνει ειδική έκδοση του Σουηδικού περιοδικού και επιπλέον το εξώφυλλο της έκδοσης φιλοξενεί φωτογραφία από τη Ελλάδα και το οπισθόφυλλο διαφήμιση του Ε.Ο.Τ., που καταχωρήθηκε χωρίς κόστος μετά από ενέργειες της Υπηρεσίας Τουρισμού Σκανδιναβίας.

Μία ακόμα επιβεβαίωση της επιτυχίας της στρατηγικής των μέτρων καθώς και την τήρηση αυτών από τους πολίτες, κατά την εξάπλωση του Covid-19 στην χώρα μας που αποτέλεσμα είχε να αποτελούμε προορισμό ασφαλείας για τις καλοκαιρινές διακοπές ξένων τουριστών. Ελπίζουμε πως η φετινή προσέλευση των τουριστών, θα είναι μικρή οικονομική πανάκια για την ευρύτερη ζημιά που θα υποστεί η δική μας ''βαριά βιομηχανία''!

Διακοπές στην Ελλάδα!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Ο χορός της αβεβαιότητας και της στενής επιστημονικής παρακολούθησης του φαινομένου «Κορονοϊός» προσπαθεί να βρει την πρακτική του εφαρμογή και λογική, με την σταδιακή απελευθέρωση της κοινωνικής και οικονομικής «απομόνωσης».

Το φως όμως της «επόμενης μέρας», αναμένεται να «ξεγυμνώσει» δυσβάσταχτες οικονομικές απώλειες για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, μικρομεσαίους στυλοβάτες της Ελληνικής ραχοκοκαλιάς της οικονομίας. Βιομηχανικοί κολοσσοί παραπαίουν παγκοσμίως. Ακόμα δεν ξέρουμε την ακριβή εικόνα της οικονομικής αστάθειας. Ναι, είναι γενική η παραδοχή ότι η ύφεση θα είναι μεγάλη, όχι όμως τόσο βαθιά, σε σύγκριση με αυτή του 2011.

Ο απολογισμός του lock down όμως, ακόμα δεν έχει καταγραφεί. Η εσωτερική διαχείριση παρόλ’ αυτά της πανδημίας από όλους εμάς και την τωρινή πολιτική ηγεσία, έχει φέρει ως αποτέλεσμα εν όψει του Καλοκαιριού, να κατατάσσεται η Ελλάδα ως ο δημοφιλέστερος από άποψη ασφάλειας, τουριστικός προορισμός παγκοσμίως. Η καλή εικόνα της χώρας στον κόσμο, λόγω της επιτυχίας της στην αντιμετώπιση του Κορωνοϊού με την έγκαιρη χρήση μέτρων κοινωνικής προστασίας, εκτόξευσε την Ελλάδα ως το επικρατέστερο μέρος καλοκαιρινών διακοπών για τους βόρειους Ευρωπαίους και τους Ρώσους, που πιθανόν να προγραμματίζουν τις επισκέψεις τους ανά τον κόσμο.

Ενώ τα πρωτόκολλα ασφαλείας στις αερομεταφορές, τη διαμονή και την εστίαση, δεν έχουν ακόμα καθοριστεί, ο τουρισμός, η βαριά βιομηχανίας της χώρας, κατέχει το 30% σχεδόν του ΑΕΠ και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού, ανιχνεύει την επιδημιολογική τάση που παρουσιάζεται σε κάθε χώρα, προκειμένου να προχωρήσει με την ανάλογη καμπάνια που ετοιμάζει. Βέβαια όλα αυτά υπό τα σύννεφα των πολλών ξενοδοχειακών μικρών και μεγάλων μονάδων τα οποία θα μείνουν κλειστά για φέτος το Καλοκαίρι.

Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσουμε ομαλά σε όποια νέα μετάβαση είναι η εφαρμογή των μέτρων κοινωνικής απόστασης και προσωπικής υγιεινής, τα οποία πολύ φοβάμαι ότι αν δεν συμβεί κάτι που θα μας ταράξει εκ νέου, θα εξασθενούν με το πέρασμα του χρόνου, καθώς ήδη οι έφηβοι και οι πιο νεαρές ηλικίες, δείχνουν να «σπάνε» τους κώδικες συνεύρεσης, μη κρατώντας ούτε τα προσχήματα. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, καθώς δεν μπορούμε πια να μένουμε σπίτι, αλλά δεν μπορούμε επίσης όταν κυκλοφορούμε, να φερόμαστε ωσάν δεν συμβαίνει τίποτα.

Γιατί δεν φοράς μάσκα..;

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Από τα αρχαία χρόνια φιλόσοφοι, θεολόγοι κι επιστήμονες είχαν ως θέμα μελέτης την θρησκεία. Το προτεινόμενο αποτέλεσμα αυτής της μελέτης δεν συνέτεινε ποτέ σε κοινή σκέψη. 

Η επιστήμη χρησιμοποιώντας την λογική, τον εμπειρισμό και τις αποδείξεις που προκύπτουν από την πειραματική διαδικασία τεκμηρίωνε τα συμπεράσματα απέναντι στην θρησκεία που στηρίζεται στην αποκάλυψη, την πίστη και την ύπαρξη του υπερφυσικού.

Στην Ελλάδα, όπως κάθε δεδομένο που ''κινεί'' την μάζα των πολιτών, τα τεκμαρτά αποτελέσματα των μελετών, θυσιάζονται. Θυσιάζονται στον βωμό της προσέγγισης, της χαλιναγώγησης και του προσηλυτισμού. Προσηλυτισμού θρησκευτικού ή πολιτικού. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το ''παιχνίδι'' με το κλείνουν ή όχι οι εκκλησίες εν καιρώ πανδημίας. Τελικά έκλεισαν για να ανοίξουν σήμερα με την σύμφωνη γνώμη και των επιστημόνων. Κι έτσι ως εκ θαύματος ο ιός δεν μεταδίδεται στους χώρους λατρείας και έτσι, η ερωτική σχέση μεταξύ των συντηρητικών αλλά και των προοδευτικών πολιτικών παρατάξεων με τον κλήρο, συνεχίζεται ανενόχλητη.

Τόσο η θρησκεία όσο και η πολιτική είναι πολύπλοκα κοινωνικά και πολιτιστικά φαινόμενα. Για πρώτη φορά στη ''γενέτειρα'' ιστορία του πλανήτη, η επιστήμη αναδίπλωσε με τέτοια μαεστρία, όπου η μεταξύ τους ''ασυμβίβαστη'', ''συγκρουσιακή'' έως τώρα σχέση, λόγω των δομικών διαφορών που τους χωρίζουν, ανήκει πια στο παρελθόν.

Σήμερα, Δευτέρα 4 Μαΐου, είναι μια ιστορική ημέρα, αυτή της πρώτης σταδιακής απελευθέρωσης των αυστηρών μέτρων, σχεδόν δύο μήνες μετά από την επιβολή της καραντίνας. Ο Γρηγόριος Δικαίος Παπαφλέσσας, περισσότερο γνωστός ως Παπαφλέσσας, σκοτώθηκε στις 25 Μαΐου του 1825, στο Μανιάκι της Μεσσηνίας. Ο ήρωας του '21, Παπαφλέσσας, ο αρχιμανδρίτης που αγάπησε τις γυναίκες, το ποτό και την επανάσταση δεν εμπνέει πλέον και λόγω προφίλ. Ως ήρωας όμως της σύγχρονης απελευθέρωσης, φαντάζομαι ένα άνθρωπο από τον χώρο της επιστήμης. Οπότε ο γάμος μεταξύ επιστήμης, εκκλησίας και πολιτικής θα μπορούσε να παρουσιάζει ένα εκμοντερνισμένο προφίλ!

Αν κατάλαβες απάντηση δεν υπάρχει... γιατί δεν φοράς μάσκα..;

Οι ''τυφλοί'' κουτόφραγκοι...

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Την ετοιμότητα που έδειξε ο κρατικός μηχανισμός της χώρας μας, στα μέτρα που έλαβε κατά της πανδημίας, υμνεί η μεγάλη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, με πρόσφατο δημοσίευμα της.

Και ενώ από την μία γράφει για την σωστή αντιμετώπιση του ιού, δεν κάνει την παραμικρή αναφορά στους Έλληνες πολίτες που έδειξαν μια εξαιρετική προσαρμοστικότητα στα σκληρά μέτρα που τήρησαν και από την άλλη, δεν αποφεύγει τους περιττούς χαρακτηρισμούς. "...Η Ελλάδα ήταν σε μια απίστευτη ετοιμότητα λειτουργίας, σε αντίθεση με τα γνωστά κλισέ που επικρατούσαν κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης του απείθαρχου και αυθάδη Έλληνα..." αναφέρεται στο κείμενο-αφιέρωμα η Le Figaro.

Συνεχίζει μάλιστα το δημοσίευμα ως εξής: ''...H χώρα που για καιρό κατηγορείτο για κακή διαχείριση του προϋπολογισμού της δεν προκαλεί πλέον πονοκέφαλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντιθέτως, στην κρίση του κορονοϊού, αποτελεί ένα παράδειγμα. Η Ελλάδα εκπλήσσει, και σήμερα έχοντας λιγότερα από 150 θύματα, σε πληθυσμό 10,5 εκατομμυρίων. Αυτή η χώρα μετατράπηκε από μαύρο πρόβατο, σε έναν καλό Ευρωπαίο μαθητή. Οι Έλληνες, γνωρίζοντας την κατάσταση στα νοσοκομεία, ακολούθησαν αμέσως τα αυστηρά μέτρα περιορισμού που επιβλήθηκαν πολύ νωρίς. Σύνορα, σχολεία, καταστήματα ... όλα κλειδώθηκαν γρήγορα...''

Στην προσπάθειά μας να καταλήξουμε όμως, σε ένα συμπέρασμα για το αν το δημοσίευμα, ως κείμενο προβολής για την χώρα μας ήταν αρνητικό ή θετικό, εύκολα θα διακρίνουμε ότι δεν ήταν ούτε το ένα, μα ούτε και το άλλο! Ανοίγοντας βέβαια το επίτομο λεξικό του ''Ελευθερουδάκη'' στην σελίδα 853 (Pardonne moi), θα συναντήσουμε τη λέξη ...''σοβινισμός'' και θα επιβεβαιώσουμε αυτό που αρκετοί πιθανόν να γνωρίζουμε, ότι η συγκεκριμένη λέξη έχει γαλλική προέλευση ''chauvinisme'' και προήλθε από το όνομα του Γάλλου στρατιωτικού Νικολά Σοβέν (Chauvin), του οποίου ο παθολογικός θαυμασμός του για τον Ναπολέοντα, τον κατέστησε αντικείμενο χλεύης μεταξύ των συναδέλφων του.

Το 1831 ανεβάστηκε ένα κωμειδύλλιο υπό τον τίτλο ''Η τρίχρωμη κονκάρδα'' (La concarde tricolore), του οποίου ο ήρωας Chauvin και ένα άσμα, το κατέστησαν εξαιρετικά δημοφιλή, με αποτέλεσμα η λέξη να καθιερωθεί στη γαλλική γλώσσα και στη συνέχεια διεθνώς, για να εκφράσει τον φανατικό πατριωτισμό και γενικά την υπερβολική και φανατική εκδήλωση προς κάθε υπερτροφική μορφή πατριωτισμού. Σοβινισμός μπορεί επίσης να θεωρείται και η φανατική εξύμνηση κάθε όψης της εθνικής ζωής και η υποτίμηση και καταπολέμηση κάθε ξένου στοιχείου. Με άλλα λόγια, ο τυφλός εθνικισμός.

Αυτοί οι κεντροευρωπαίοι, άντε αν βάλουμε και την Γαλλία σε αυτό τον χάρτη, έχουν τεράστιο θέμα με την Ελλάδα. Ακόμα κι αν σε αυτή την δύσκολη εποχή, η ''συμπάθεια'' μετριέται με ανθρώπινες ζωές!

Η εφημερίδα Le Figaro είναι μία από τις σημαντικότερες καθημερινές εφημερίδες της Γαλλίας. Ιδρύθηκε το 1826 ως εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Καθημερινή έγινε το 1866. Το όνομά της προήλθε από τον πρωταγωνιστή στο έργο του Pierre Augustin Caron de Beaumarchais Le Mariage de Figaro (Οι γάμοι του Φίγκαρο), έχοντας ως αρχικό σύνθημα την φράση Sans la liberté de blâmer, il n'est point d'éloge flatteur, που σημαίνει ''Χωρίς την ελευθερία της κριτικής, δεν υπάρχει έπαινος''. Είναι συντηρητική και πρόσκειται στη γαλλική δεξιά-κέντρο δεξιά. Η κυκλοφορία της καθημερινά είναι 350-400.000 φύλλα.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα...!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Όταν οι προτεραιότητες και οι ανάγκες παίρνουν τη θέση που τους αναλογεί στην ιεραρχία της ζωής, τότε δεν μένει παρά να επανατοποθετήσουμε την άποψη, ότι τα συμβάντα αξιολογούνται και κρίνονται, σύμφωνα με τη σοβαρότητας της στιγμής.

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ανοίγει ο κύκλος της ζωής, η ανθοφορία της φύσης φουντώνει και τα λουλούδια πρωταγωνιστούν στο φιλόξενο, φιλικό μας περιβάλλον, αναδεικνύοντας ολόκληρη την παλέτα των χρωμάτων. Την 1η του Μάη, την καλωσορίζουμε, με ανοιχτές αγκαλιές, την προσμένουμε για τις αναδυόμενες μυριωδιές, τις ζεστές, αισθητές, καιρικές μεταβολές. Σκεφτόμενη τους αγώνες, τα  κεκτημένα, τη δύναμη και τη δυναμική του αγωνίζεσθαι, αναρωτήθηκα. Μα σταματάει ο αγώνας καθημερινά; Όχι δεν σταματά, δεν πρέπει να σταματά.

Τη φετινή Πρωτομαγιά θα την εκτιμήσουμε όσο τίποτε άλλο, καθώς η έλλειψη της επαφής μας με τη φύση και το περιβάλλον, είναι αισθητή. Η κατακλυσμιαία εξάπλωση του Κορονοϊού στον κόσμο, δεν μας αφήνει περιθώρια, παρά μόνο για ευγνωμοσύνη των αγαθών που απολαμβάνουμε, της ομορφιάς που μας περιβάλλει και του τεράστιου συμπαντικού μεγαλείου. Τα γεγονότα στέκονται η αφορμή για να θυμηθούμε, να μην ξεχαστούμε. Το περιβάλλον είναι το σαλόνι μας, το οξυγόνο της ζωής μας. Δεν θέλουμε να το κοιτάζουμε απ' το μπαλκόνι μας, απ΄το τζάμι του παραθύρου μας. Θέλουμε να κυληθούμε πάνω του, να νιώθουμε τη γη που μας συνδέει. Όταν οι προτεραιότητές μας κακώς αλλάζουν, επαναριθμούμε τη λίστα των σημαντικών, των πρωταρχικών.

Μην ξεχνάμε αυτή τη λίστα να την ανανεώνουμε τακτικά!
Καλή Πρωτομαγιά!