Όλο το Άλσος δικό τους!

Και η νυχτα έγινε μέρα, στο Άλσος Κηφισιάς χθες, στη συναυλία Stavento και Ήβης Αδάμου, από τα πολύχρωμα φωτορυθμικά και τις ακτίνες λέϊζερ που φώτιζαν και χρωμάτιζαν ρυθμικά τον ουράνιο θόλο. Άλλη μια επιτυχημένη εκδήλωση των Μενάνδρειων 2022, του Δήμου Κηφισιάς.

Με το "Δικό μου", την τεράστια επιτυχία τους, ξεσηκώθηκαν τα πλήθη, μικροί και μεγάλοι, χόρευαν στο  ρυθμό και η διασκέδαση στο Άλσος της Κηφισιάς, χθες δεν είχε σταματημό. Ο Δήμαρχος Κηφισιάς Γιώργος Θωμάκος παρών, όπως πάντα κοντά στους νέους και φυσικά η Πρόεδρος του Ν.Π.Δ.Δ. "Δ. Βικέλας" Νίνα-Ασπασία Βλάχου.

Στη συναυλία προηγήθηκε η εμφάνιση της επίσης ενεργητικής Ιόλης Πενταρά, μαζί με την υπέροχη μπάντα από τους Αλέξανδρο Δημόπουλο στην καλλιτεχνική διεύθυνση και στα πλήκτρα, του Θανάση Γιαννίτσα στο μπάσο, του Πάνου Γεωργακόπουλου στα τύμπανα, του Γιάννη Λυμπεράκου στην κιθάρα και της Φωτεινής Αναστασιάδου στα φωνητικά και στο ακορντεόν. Η νεανική αυτή υπερπαραγωγή, είχε τη σφραγίδα της Solar Production του αεικίνητου Λάζαρου Ρωμανίδη, σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Αττικής. 

Η τέχνη του καφέ!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Μία πρόχειρη έρευνα-εκτίμηση αποτιμά πως η επαναλαμβανόμενη διαδικασία ετοιμασίας ενός καφέ, αριθμεί τα 400 δισεκατομμύρια το χρόνο! Η ημερήσια παραγωγή δε και πώληση παγκοσμίως, αγγίζει τα 7 εκατομμύρια τόνους.

Πολλές χώρες και τοπικές κοινωνίες έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες κουλτούρες καφέ που έχουν επηρεάσει την διεθνή πραγματικότητα στην επεξεργασία και παρασκευή του, όπως η Ιταλία. Η Ελλάδα που ευρύτερα έχει την φήμη και την απόδειξη του επιχειρηματικού γρήγορου και εύκολου κέρδους, παρουσίασε παρά την μεγάλη κατανάλωση που υπολογίζεται στα 5,50 κιλά ανά άτομο ετησίως, μία υστέρηση στην διαμόρφωση μιας δικής της κουλτούρας καφέ!

Η ιδιαίτερη ελληνική κουλτούρα του καφέ διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια που αρχίζει να ταυτοποιείται με το Athens Coffee Festival, από την πρώτη του κιόλας διοργάνωση, το Μάιο του 2016. Σε αυτό συμμετέχουν σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τον κλάδο, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται και οι εξελίξεις, οι τάσεις, στην ιδιαίτερη λεπτομέρεια προετοιμασίας και παρασκευής του καφέ. Φέτος στο 6ο Athens Coffee Festival στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, ανέδειξε την ταχύτητα ανάπτυξης του κλάδου και την σαφή διαμόρφωση της υψηλης ποιότητας που απαιτείται πλέον στον επιχειρηματικό ανταγωνισμό.

Πέρα από αυτά, μπαίνοντας στην ουσία της γεύσης, στον ορίζοντα μπαίνουν οι ειδικοί. Οι Έλληνες ειδικοί, στην διαμόρφωση και στην επεξεργασία του αρχικού προϊόντος, αυτοί που καθιστούν το κεφάλαιο της τέχνης του καφέ, ώστε να αποτελεί, το απόλυτο ρόφημα ευχαρίστησης για όλους εμάς, τους λάτρεις του καφέ!

Ο Γιάννης Ταλούμης (Φωτ.) είναι ένας εκ των κορυφαίων ειδικών και ο εμπνευστής και ιδρυτής της εταιρείας καφέ Taf. Ενός καφέ που διαμορφώθηκε και καθιερώθηκε στην ελληνική αγορά ως μία από τις κορυφαίες επιλογές των καταναλωτών. Δείγμα των γνώσεων, της σκληρής και επίμονης δουλειάς του Γιάννη Ταλούμη. Παράλληλα ο συνδυασμός του προϊόντος και του δημιουργού, αποτελούν πλέον σπουδαίο στοιχείο στην εκκολαπτόμενη ελληνική κουλτούρα του καφέ!

30 χρόνια Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Την επέτειο των 30 χρόνων λειτουργίας του, 30 χρόνια  παρουσίας και διάδοσης της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό, γιόρτασε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, τιμώντας εξέχουσες προσωπικότητες και φορείς για την προσφορά τους στον ελληνικό πολιτισμό, στην ελληνική ιστορία, τη διαφύλαξη και ανάδειξη της ελληνικής πολιτισμικής και πολιτιστικής παράδοσης.

Στον ανανεωμένο και δροσερό κήπο της οικίας Μποδοσάκη στο Ψυχικό, έδρα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού από το 1992, η πρύτανης Ελένη Αρβελέρ, τιμήθηκε από τη Γ.Γ Σύγχρονου Πολιτισμού Ελένη Δουνδουλάκη, εκπρόσωπο του Πρωθυπουργού στην εκδήλωση, για την πνευματική της παρουσία και προσφορά στον οικουμενικό  ελληνισμό και πολιτισμό, το Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο για την προσφορά του στη μελέτη της ελληνικής ιστορίας και ο Αριστείδης Τζονευράκης για τη διαφύλαξη και ανάδειξη της ελληνικής πολιτισμικής παράδοσης, όπου τους απονεμήθηκε το μετάλλιο που φιλοτέχνησε η σπουδαία γλύπτρια Αφροδίτη Λίττη.                                                                            

Όλα αυτά τα χρόνια, το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμου, με τα παραρτήματά του στο εξωτερικό και τις πολυεπίπεδες δράσεις του συνέβαλε αποφασιστικά ώστε χιλιάδες ευρωπαίοι να εντρυφήσουν στην ελληνική γλώσσα και να γνωρίσουν τον ελληνικό πολιτισμό, σε όλη του την πλούσια διαδρομή. Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Νίκος Κούκης (Eικονιζόμενος στην κεντρική Φωτό με το Δήμαρχο Φιλοθέης Ψυχικού Δημήτρη Γαλάνη), υπογράμμισε στην ομιλία του τη σημαντικότητα του έργου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, καθώς και τη σημασία της διατήρησης της συμβολής του στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού ανά την υφήλιο. 

Με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθιερώθηκαν και τα ετήσια βραβεία του ΕΙΠ, όπου διακεκριμένες προσωπικότητες και ιδρύματα, που διακατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης και πατριωτικής προσφοράς, με τη διαπρεπή διαδρομή τους, προσέφεραν και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην ανάδειξη της σημασίας του ελληνικού πολιτισμού. Στην εκδήλωση η χορωδία της ΕΡΤ, με μια συναυλία αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την εθνική επέτειο, χάρισε στος παρευρισκόμενους με τις μελωδίες της, μια όμορφη βραδιά. 

Εμβολιασμένοι στην τοξικότητα!

Ο τεράστιος Οδυσσέας Ελύτης γράφει: ''...Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι...''. Δανειζόμενη σύνθεση λέξεων για να αποτυπώσουμε την σημερινή εικόνα της Δ.Ε.Θ.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης από την απαρχή της το 1926 αποτέλεσε το απόλυτο υποστηρικτικό κοινωνικό στοιχείο στην μακραίωνη ιστορία της πόλης. Πολυεθνική και πολύγλωσση με σημαντική γεωγραφική θέση, κοντά και δίπλα με τα Δυτιοανατολικά καθεστώτα. Ο Διεθνής της χαρακτηρισμός της ήταν σοφός. Όλες οι χώρες του πλανήτη βρήκαν το πεδίο προβολής τους σε αυτή την σπουδαία έκθεση. Και ανεξάρτητα από πόσα κύματα πέρασε η Δ.Ε.Θ., ανταγωνιστικές δολιοφθορές, μποϊκοτάζ απο τις Αθηναϊκές επιχειρήσεις (!!!), πολέμους, εμφύλιους πολέμους, πυρκαγιές των εγκαταστάσεων, διακοπές λειτουργίας της, δικτατορία, το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαινίασε την πρώτη μεταπελευθερωτική περίοδο της ΔΕΘ...''

Η ιστορία της έκθεσης που πρόβαλε την ελληνική παραγωγικότητα σε όλο τον κόσμο, στην έκθεση που οι προηγμένες τεχνολογικά χώρες παρουσίασαν για πρώτη φορά, από τις πρώτες ηλεκτρικές συσκευές μέχρι και τηλεκοντρόλ φωνητικής εντολής, που η έκβαση της μάχης του ψυχρού πολέμου εκδηλωνόταν στα περίπτερα των χωρών σε επίπεδο τεχνολογικού ανταγωνισμού, παύει να ισχύει... Η Δ.Ε.Θ. φθίνει του στόχου της. Όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα κάνουν κατάληψη της δυναμικής προβολής που πλέον έχει αποκτήσει η διεθνής έκθεση και συνεπικουρούμενων των μέσων ενημέρωσης που ενισχύουν το γεγονός, η Δ.Ε.Θ. γίνεται Ετήσιο Φεστιβάλ Προεκλογικων Εξαγγελιών. Το ενδιαφέρον του τι παρουσιάστηκε στην έκθεση, περιορίζεται πλέον στο ελαχιστο και αυτό εμπεριέχει σενάριο επίσκεψης  πολιτικού σε περίπτερο της έκθεσης, κυρίως δημόσιου οργανισμού! Πολύ σύντομα και λογικά τα αρχικά της Δ.Ε.Θ., θα αλλάξουν σε Ε.Φ.Π.Ε. 

Μια ιστορία, δύο σενάρια για να συνδεθούμε με τον πρόλογο μας, οι πολιτικοί με την παρουσία τους στην Δ.Ε.Θ. αποχαρακτηρίζουν τους σκοπούς της έκθεσης. Ξύλινες λέξεις, τοξικοί λόγοι γεμάτοι απειλές για το μέλλον του τόπου, ανέφικτες υποσχέσεις... Δεν απαιτούνται περισσότερα στοιχεία ώστε να γραφτεί το ένα σενάριο... 

Το δεύτερο, σενάριο, το υπαγορεύει στο ίδιο ποίημα ο Ο.Ε. γράφοντας ''...Μια που υπάρχει αλλού ένας άνεμος για να σε ζήσει...''. Και πράγματι, η Θεσσαλονίκη και κυρίως οι άνθρωποί της, είναι εξαιρετικοί. Ζουν σε μία απίστευτα όμορφη πόλη, ''γουστάρουν'' την ζωή και την χαίρονται, εμβολιασμένοι κατά της πολιτικής τοξικότητας που κάθε αρχές του Σεπτέμβρη καταλαμβάνει την πόλη τους!    

Η δική μας αλήθεια!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Τα δύο τελευταία βιβλία του, από τις εκδόσεις «Διόπτρα» υπέγραφε την Παρασκευή στο βιβλιοπωλείο «Χαρτόπολις», καλεσμένος της Ελένη Νικολέλη, ο Νικόλαος Σμυρνάκης. «Ο Τύρινος», ένα παιδικό βιβλίο που πραγματεύεται το φόβο και «Η αλήθεια», ένα βιβλίο που μιλά για την αλήθεια. Την αλήθεια που είναι διαφορετική για τον καθένα από εμάς.

Στη εικόνα πάνω, ο συγγραφέας Νικόλαος Σμυρνάκης, με την Ελένη Νικολέλη, την Ξένια Πασχοπούλου, Headhunter, και την Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, Γενική Διευθύντρια «Make-A-Wish».

Λίγο η αμεσότητα της πληροφορίας, κάτι ακόμη η άπλετη γνώση και η πρόσβαση στην ενημέρωση, κάτι η τεχνολογία και η εξέλιξη των επιστημών, η εποχή που διανύουμε, δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο στρουθοκαμηλισμού.

Υπαγορεύει καθαρότητα στο μυαλό, στη σκέψη, αλλά και στο συναίσθημα, επιβάλλει τη διαφάνεια και την ειλικρίνεια, με τη νέα γενιά των ανθρώπων που κυριαρχούν στις εξειδικεύσεις στις νέες θεωρίες, στις προσωπικές και στις επαγγελματικές μας σχέσεις, να παίρνουν τη σκυτάλη και να μας καθοδηγούν σε νέα μονοπάτια της σκέψης, μονοπάτια απαλλαγμένα από τη ντροπή, το ντρόπιασμα και την κακοποιητική επιβούλευση. Είναι όλα στο φως επί της ουσίας, στην πραγματικότητα στις μέρες μας, όχι ως σύνθημα προεκλογικής καμπάνιας, αλλά ως μια αδηφάγος, σαρκοβόρα διαπίστωση, που δεν μπορείς  να διαφύγεις αυτής, δεν μπορείς να κρυφτείς. 

                                                                                         

«Όταν συνειδητοποίησα ότι αν οι έννοιες όπως το πως διαχειρίζομαι το φόβο, οι έννοιες του στόχου, του σκοπού ζωής, υπήρχαν στο σχολείο, αν τα είχαμε μάθει στο σχολείο, ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός, σίγουρα καλύτερος. Θέλησα αυτές τις έννοιες να τις κάνω σύμβολα, να τις κάνω ήρωες, πρώτα για τα δικά μου τα παιδιά και έπειτα για τα παιδιά όλου του κόσμου, προκειμένου να προβληματίσω τα παιδιά, ώστε να μην φοβούνται που φοβούνται», μου λέει ο Νικόλας.

Αν σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που κάνει το φόβο τόσο τρομακτικό και μεγάλο, η απάντηση είναι ο ίδιος ο φόβος. Ο φόβος του φόβου. «Έχουμε ενοχοποιήσει το φόβο. Ο φόβος όμως μας προστατεύει. Το θέμα είναι πως δεν θα μας αποτρέπει από το να κάνουμε τα σημαντικά στη ζωή μας, πως θα μετατρέψουμε το φόβο σε φίλο, ώστε να προχωράμε».

«Ο Τυρίνος, η σούπερ δύναμή του, δεν είναι ότι σκαρφαλώνει και πετάει σαν το superman, η σούπερ δύναμή του είναι κάτι που μπορούν να καταφέρουν όλα τα παιδιά. Ποιο είναι αυτό. Ότι συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότι μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Δεν απαγορεύεται από κανένα συμπαντικό νόμο. Πάρα πολλοί άνθρωποι φοβόμαστε κάτι και μετά τέλος, σταματάμε να το σκεφτόμαστε και να προσπαθούμε γι’ αυτό. Φυσικά και προσπαθούμε να υπερβούμε ένα φόβο μας όταν αυτός σταματάει την πρόοδό μας», σημειώνει ο Νικόλας Σμυρνάκης.                                                                             

Με τη Βάλια Κεχαγια, Φωτογράφος και Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας και 
Λογοτεχνικής Μετάφρασης

Μεγαλώσαμε και μάθαμε με περίσσεια χάρη και περίτεχνη λεπτότητα να κρύβουμε τους φόβους μας, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν. Έχουμε γαλουχηθεί με τρόπο ότι όποιος φοβάται είναι δειλός, αδύναμος, μικρός. Λες και είναι κακό. Και έτσι, στα πατήματα αυτής της γενιάς και της εποχής που αφήνουμε πίσω μας, βάζαμε τους φόβους μας κάτω από το χαλί, τους κρύβαμε, για να μην φανούμε ευάλωτοι, μικροί.

Μεγαλώσαμε και το χαλί δεν έφτανε, τους πατήσαμε ανελέητα, καθήσαμε πάνω τους και με την επίπλωση, βαριά, στιβαρή, αρχοντική. Α, ρε κατακαημένε, τι σου έμελλε να πάθεις. Που να ήξερες από που θα σου ξεφύτρωνε…εκείνος ο φόβος ο παλιός που σε έκανε να φεύγεις, να τρέμεις εκεί μικρός.

Κουβαλώντας αυτό το μικρό παιδάκι μέσα μας, μαζί με τους φόβους του, θα κληθούμε κάποια στιγμή στην ενήλικη ζωή μας να αντιμετωπίσουμε αυτό το φόβο που μας εμποδίζει, μας κρατά πίσω από την πρόοδό μας. Τετριμμένη αλήθεια. Χιλιοειπωμένη. Μπορεί.

«Την αλήθεια φοβόμαστε περισσότερο», υποστηρίζει ο Νικόλας Σμυρνάκης. «Φοβόμαστε την αλήθεια τη δική μας, να την εκφράσουμε στους άλλους, φοβόμαστε μήπως οι άλλοι μας πουν την αλήθεια και δεν μας αρέσει».

Η ιστορία της «Αλήθειας» του άλλου βιβλίου του Νικόλαου Σμυρνάκη έχει ως εξής: Ο Μαρτίνος ταξιδεύει για να βρει τους μελετητές τους ανθρώπινων αναγκών. Ουσιαστικά το βιβλίο αναφέρεται στις 8 ανθρώπινες ανάγκες, όπου μέσα από τις δικές τους διδαχές, καταλήγει στην αλήθεια. Ο Μαρτίνος νομίζει ότι η αλήθεια είναι μία και δεν είναι άλλη από την απάντηση στο ερώτημα για το πως θα με αγαπήσουν οι άλλοι, αυτό που ψάχνουμε όλοι, αλλά τελικά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική από ότι φανταζόταν. Μέσα από αυτή την ιστορία, ο αναγνώστης κάνει το δικό του ταξίδι, στη δική του αλήθεια.

Βραδιές βιβλίου!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Μεταξύ φίλων και επισκεπτών του 50ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο, βρέθηκε χθες η Έφη Ανδρεουλάκου, με το βιβλίο της "Το Παζλ", στο περίπτερο των εκδόσεων "Key Books", υπογράφοντας σε φίλους και γνωστούς που βρέθηκαν κοντά της.

Η Γ.Γ Σύγχρονου Πολιτισμού του υπ. Πολιτισμού και Αθλητισμού Ελένη Δουνδουλάκη, συνοδευόμενη από τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου Γρηγόρη Πλασταρά, στάθηκαν στο "Παζλ", συνομιλώντας με την Έφη Ανδρεουλάκου. Πως θα μπορούσε για το το αντίθετο άλλωστε, καθώς η Γ.Γ, είναι λάτρης της τέχνης και του πολιτισμού, έχει αφιερώσει τον εαυτό της και τις σπουδές της σε αυτή.                                                                               

Το περιεχόμενο του βιβλίου "Το Παζλ", ξαφνιάζει θετικά τον αναγνώστη, καθώς σε ρίχνει σε κάθετη πτώση στα βάθη του εαυτού σου, σε σοκάρει από την ωμότητα της αλήθειας και της ειλικρινούς αναφοράς των γεγονότων, μέσα από την επιστημονική ματιά, την τεκμηρίωση και την εμπειρία της Έφης Ανδρεουλάκου. Είναι ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης και βοήθειας ανασυγκρότητσης του "χαμένου" εαυτού θα λέγαμε. Ένα τέτοιου είδους βιβλίο, ποτέ δεν περνά απαρατήρητο, συγκινεί ακόμα και την πιο αφοσιωμένη τεχνοκρατική σκέψη. Πόσο μάλλον μία υπέρμαχο των ανθρώπινων επιστημών, μία πολιτικό, υποστηρικτή του ανθρώπου, παρατηρητή της κακώς εννοούμενης αντίληψης, συνομιλητή των κοινωνικών συμπλεγμάτων, όπως η Ελένη Δουνδουλάκη.

Μέσα σε κλίμα φιλικό και ευχάριστο, η Έφη Ανδρεουλάκου αντάλλαξε απόψεις με γνωστούς και φίλους, ανθρώπους του χώρου και φίλους του  βιβλίου, στη μεγαλύτερη γιορτή του βιβλίου που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Ζάππειο. Στη Φωτό πάνω με τον Ανδρέα Κονάνο, συγγραφέας ο ίδιος, έχει γράψει πολλά βιβλία, ένας άνθρωπους που τρέφει και καλλιεργεί της αρετή της αγάπης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 

                                                                             

"Το Παζλ" είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Στις σελίδες του, σίγουρα θα αναγνωρίσουμε δικά μας κομμάτια, είτε μεγάλα, είτε μικρά, είτε σοβαρά, είτε πιο ελαφρά. «Στρέψε το βλέμμα σου πάνω σου. Κάνε τον εαυτό σου αντικείμενο της παρατήρησής σου, για να δεις που χάνεις», αναφέρεται σε ένα απόσπασμα του βιβλίου, χαρακτηριστικά. Επάνω στη Φωτό, η Έφη Ανδρεουλάκου με τη Μάρω Θεοδωράκη, μία αριστούχος της φωνητικής αγωγής και της μουσικής, γνωστή μεταξύ άλλων και για τη συγγραφική της δράση, έχοντας στο ενεργητικό της πάνω από 50 παιδικά βιβλία, αποσπάσματα των οποίων περιλαμβάνονται στα σχολικά βιβλία.

                                                                                  

Με τη Μαριέττα Λουκίσσα, στην εικόνα πάνω, την ηρωίδα του βιβλίου της. Μια σχέση στενή και τρυφερή. Άλλωστε όπως υπογραμμίζει η Έφη Ανδρεουλάκου στο βιβλίο της, για να μεγεθύνουμε τη ζωή που θα ζήσουμε με χαρά, νόημα, πληρότητα και αγάπη, ας ρωτήσουμε τη συνείδησή μας, αν είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο που πράττουμε και υπάρχουμε. Τι άρωμα αφήνουμε σε κάθε σημείο της διαδρομής μας; 

Ανείπωτη τραγωδία σε ένα πρόσωπο!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Παράδειγμα σύγχρονης πόλης, με σεβασμό στην ιστορία, στην εικαστική αισθητική και υψηλή καλλιτεχνική και πνευματική εξέλιξη αποτελεί ο Δήμος Φιλοθέης Ψυχικού.

Επισκεπτόμενος το γραφείο του Δημάρχου Φιλοθέης Ψυχικού Δημήτρη Γαλάνη διαπιστώνεις την ευαισθησία του και την έφεση στην υψηλή αισθητική και καλλιτεχνική του επιλογή. Γραφείο ''Gallery'', με σπουδαία ζωγραφικά και γλυπτά έργα κορυφαίων δημιουργών κυρίως συντοπιτών του! Όμως ο Δημήτρης Γαλάνης δεν ''διατηρεί'' αυτή μόνον την συλλογή. Από την πρώτη μέρα που εξελέγει έχει εκφράσει την πολιτιστική του ταυτότητα και στους δημότες. Προστατεύοντας, συντηρώντας τα υπαίθρια γλυπτά έργα και επιπλέον μεγαλώνοντας την συλλογή της πόλης του με νέες δημιουργίες.

Η τέχνη στην κοινή, καθημερινή θέα του ανθρώπου αποδεικνύει και αναδεικνύει την ικανότητα του δημιουργού, εκφράζει την επιδεξιότητα του και την εξειδίκευση στις γνώσεις που τον οδήγησαν από την έμπνευση στο τελικό αποτέλεσμα. Η τέχνη βοηθά στη σωστή διάπλαση του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου και είναι σημαντικό να έρχεται σε επαφή στην καθημερινότητά του,  στον δρόμο για την εργασία του, στη έξοδό του στην αγορά, στην απογευματινή του βόλτα. Και τα υπαίθρια έργα του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού το προσφέρουν αυτό, ως ένα αέναο πέρασμα από μία εξαιρετική γλυπτοθήκη!

Η υπαίθρια γλυπτοθήκη του του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού από σήμερα είναι πιο πλούσια. Η εικαστική της αξία εκτοξεύεται στα ύψη και ο ιστορικός πλουραλισμός αγγίζει το τέλειο. Στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου, στο κέντρο του Νέου Ψυχικού ο Δημήτρης Γαλάνης έκανε τα αποκαλυπτήρια του έργου του σπουδαίου γλύπτη Γιώργου Πετρίδη με τον τίτλο ''Πρόσφυγας, η γυναίκα της Σμύρνης''. Είναι σαφέστατη η αξία της ''υπογραφής'' του έργου καθώς και ο ιδιαίτερος τρόπος και σεβασμός της εκδήλωσης των αποκαλυπτιρίων στο πλαίσιο για τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης.

Η πραγματικότητα στον κόσμο των ιδεών, όπου υπάρχουν τα αληθινά όντα και στον κόσμο των αισθητών πραγμάτων, όπου υπάρχουν τα αντίγραφα, τα είδωλα των αληθινών όντων είναι απατηλά, άρα ψεύτικα. Η τέχνη αναπαριστά τα αισθητά πράγματα, αποτυπώνοντας αληθινά όντα. Έτσι ο Γιώργος Πετρίδης δημιουργεί ένα εικαστικό έργο με αποκλειστικό πρωταγωνιστή την γυναίκα, το πρόσωπο μιας γυναίκας της μάνας, της συζύγου, της αδελφής που εκφράζει την θλίψει, τον πόνο, την απογοήτευση, την απώλεια. Το πρόσωπο της ''Γυναίκας της Σμύρνης'' του Γιώργου Πετρίδη μπορεί να μην διατηρεί την τεχνική ιδιορρυθμία του προσώπου του Ηνίοχου, αλλά παρατηρώντας το ''βλέπουμε'' χιλιάδες γυναίκες με τον αυτόν, τον καημό! Αυτό καθιστά το έργο ασύλληπτο...

                                                                                

Αντίστοιχη με το μέγεθος του δημιουργηματος ''Πρόσφυγας, η γυναίκα της Σμύρνης'' του Γιώργου Πετρίδη και της προσφοράς του στον Δήμο Φιλοθέης Ψυχικού, του φιλοτεχνου Δημάρχου Δημήτρη Γαλάνη που δεν παυει να διευρύνει την υπαίθρια γλυπτοθήκη του προαστίου είναι και οι άνθρωποι, που συνέβαλαν ώστε να προετοιμάσουν την πλατεία Αγίου Γεωργίου για να τοποθετηθεί το σπουδαίο ιστορικό έργο!

Η Αντιδήμαρχος Δημοτικής Διακυβέρνησης και Προγραμματισμού του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού, Ελένη Ζέππου (Αριστερά στην φωτογραφία), μέρες πριν την ημέρα των αποκαλυπτηρίων αφήνοντας στην άκρη την ιδιότητα της, ως εργάτης της αυτοδιοίκησης, συνέβαλε με την συνεργασία εργαζομένων στο Δήμο στην αναμόρφωση της πλατείας Αγίου Γεωργίου και μαζί με την εθελοντική εργασία της Μαριλένας Μανιατοπούλου (Δεξιά στην φωτογραφία) διαμόρφωσαν τον χώρο έτσι όπως θα έπρεπε να είναι καθημερινά και εν προκειμένω, να είναι άψογος ώστε να αποτελεί μέρος σε ένα ενιαίο ''καμβά'' ενός εικαστικού δημιουργήματος!

Ο Γλύπτης Γιώργος Πετρίδης είναι δημότης Φιλοθέης και ζει και εργάζεται στην Νέα Υόρκη. Η Μικρασιατική ρίζα του και οι συγκλονιστικές ιστορίες που άκουγε στα παιδικά του χρόνια για τον ξεριζωμό του 1922, τον ενέπνευσεαν να δημιουργήσει την προτομή της Γυναίκας της Σμύρνης, στην οποία έδωσε τον τίτλο ''Πρόσφυγας''. Το έργο αυτό σε μικρότερη διάσταση συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή του με τον τίτλο ''Προτομές'', που κάνει τον γύρο του κόσμου. Ο ίδιος λέει: ''...Εφαλτήριο και κινητήριος δύναμη της δημιουργίας μου στάθηκε η εσωτερική μου ανάγκη να πιστέψω σε μια καλύτερη Ελλάδα, η οποία οφείλει με την πάροδο του χρόνου να αναπτυχθεί θετικά και σε πολλά επίπεδα. Γεννημένος ψυχή και σώματι καλλιτέχνης, εργάστηκα πολύ σκληρά ακολούθησα πολλές διαδρομές. Δεν αρνούμαι κανένα μέρος της ζωής μου και πλέον αισθάνομαι ευλογημένος..."

Η ανάπτυξη της Β.Α Αττικής!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Ο δρόμος για την ανάπτυξη της Βορειοανατολικής Αττικής περνά μέσα από την κατασκευή του Παραλιακού Οδικού άξονα που θα συνδέει το Μαραθώνα με τον Ωρωπό, το σημαντικότερο ίσως, κατασκευαστικό έργο της περιοχής, που θα δώσει τεράστια επιχειρηματική, οικονομική και τουριστική ώθηση στον τόπο. 

Το έργο βρίσκεται στο στάδιο της εκπόνησης της μελέτης η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια και η παρουσίαση του σχεδίου υλοποίησης που θα χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια Αττικής, πραγματοποιήθηκε χθες στο Μουσείο Μαραθώνιου Δρόμου, από το Δήμαρχο Μαραθώνα Στέργιο Τσίρκα, τον Δήμαρχο Ωρωπού Γιώργο Γιασημάκη, το Βουλευτή της Ανατολικής Αττικής Βασίλη Οικονόμου, η συμβολή του οποίου ήταν και είναι καθοριστική για την έναρξη και την προώθηση των συζητήσεων για τον οδικό άξονα και τον Αντιπεριφερειάρχη Ανατολικής Αττικής Θανάση Αυγερινό (Φωτό πάνω).    

                                                                            

                                                                                   

Παρουσία αυτοδιοικητικών εκπροσώπων των άμεσα ενδιαφερόμενων Δήμων και Κοινοτήτων απ' όπου θα περάσει και θα διαμορφώσει τον περιβάλλοντα χώρο η χάραξη της οδικής αρτηρίας, από τη Νέα Μάκρη, Ραφήνα, Ωρωπό, Μαραθώνα, Βαρνάβα, προέδρων Τοπικών Οργανώσεων της Ν.Δ και Συλλόγων της Ανατολικής Αττικής, του Προέδρου της Αναπτυξιακής της Περιφέρειας Αττικής, Νίκο Παπαγεωργίου, του Αντιπεριφερειάρχη Οικονομικών Νίκος Πέππας, του Εντεταλμένου Περιφερειακού Σύμβουλου Τεχνικών Υπηρεσιών Θανάσης Κατσιγιάννη (Φωτό πάνω), του Αντιδημάρχου Πολιτικής Προστασίας Ευάγγελου Κυπαρίσση (Φωτό πάνω με τον Αντιπεριφερειάρχη Θανάση Αυγερινό), της Πρόεδρου του Οργανισμού Λιμένος Λαυρίου, Ιωάννας Κουλουμπράκη, παρουσιάστηκε το φιλόδοξο, μεγαλόπνοο όραμα ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής της Β.Α Αττικής, εμπνευστής και συντονιστής του οποίου είναι ο Βουλευτής Βασίλης Οικονόμου, όπως υπογράμμισε στην ομιλία του και ο Δήμαρχος Μαραθώνα, Στέργιος Τσίρκας. Το παρόν στην εκδήλωση έδωσε και ο Βουλευτής Γιώργος Βλάχος.

                                                                             

"...Ο Παραλιακός Οδικός Άξονας θα αποτελέσει έργο υψηλής προστιθέμενης αξίας, που θα βελτιώσει αισθητά και θα προσδώσει πολλαπλά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες. Θα καταστήσει την ευρύτερη περιοχή περισσότερο ανταγωνιστική, μειώνοντας το κόστος των μετακινήσεων και διευκολύνοντας στην προσβασιμότητα, αυξάνοντας κατά συνέπεια την επισκεψιμότητα και την προβολή. Ταυτόχρονα θα αγκαλιάσει τη βορειοανατολική Αττική, πέρα από την Κλασική Μαραθώνια Διαδρομή, αναδεικνύοντας μια περιοχή δυσπρόσιτη και παραμελημένη, υπερτονίζοντας ακόμα περισσότερο την πανέμορφη ακτογραμμή της, το πλούσιο ανάγλυφό της και τις παραλίες της", σημείωσε στην ομιλία του μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Μαραθώνα Στέργιος Τσίρκας, δίνοντας έμφαση στο γεγονός ότι με την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου, θα παραμένει ο Μαραθωνας ψηλά στη λίστα του ενδιαφέροντος των επισκεπτών του ανά τον κόσμο, καθώς πρόκειται για ένα τεράστιο έργο υποδομών, χαρίζοντας πιο ασφαλείς και γρήγορες μετακινήσεις. Δεν έλειψε μάλιστα να υπογραμμίσει ότι σε κάθε περίπτωση, επιδίωξη όλων είναι η ήπια ανάπτυξη και όχι υπερμεγέθεις υποδομές. 

Στη χθεσινή εκδήλωση επισημάνθηκε από όλους τους ομιλητές, όπως και από τον Δήμαρχο Ωρωπού Γιώργο Γιασημάκη, η ουσιαστική σημασία του έργου που ξεπερνα μια απλή οδική διασύνδεση, επενδύοντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η περιοχή, διασφαλίζοντας την πολιτιστική του κληρονομιά, με γνώμονα το σεβασμό στα χαρακτηριστικά αυτού του ευλογημένου τόπου.   

Πρώτο κουδούνι με χειροκροτήματα!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Το πιο σημαντικό για ένα παιδί, ένα μαθητή, ανεξάρτητα τη βαθμίδα εκπαίδευσης που διανύει, είναι η αρχή, η πρώτη ημέρα κάθε χρονιάς, η επιστροφή στο σχολείο, κατόπιν της καλοκαιρινής ξεκούρασης, των διακοπών και της ανεμελιάς! 

 Η ανάγκη του για γνώση και η λαχτάρα του για εξερεύνηση των νέων καινούργιων δεδομένων που αποτελούν πρόκληση στο επόμενο, νέο επίπεδο τάξης αποτελούν ένα σημαντικό στοιχείο στη ζωή κάθε παιδιού. Δεν είναι τυχαίο πως ο ''αγιασμός'', η επιστροφή από το θερινό διάλειμμα για τους μαθητές, γίνεται με κέφι, χαρά, αγκαλιές και ενθουσιασμό!

Ξεχωριστό παράδειγμα, στην σημερινή πρώτη μέρα, της νέας σχολικής χρονιάς, οι μαθητες στην Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών στο Νέο Ψυχικό. Οι ''παλιοσειρές'' των τάξεων του Γυμνασίου -  Λυκείου, καθώς και τα ''πρωτάκια'' τα μεγαλύτερα του Δημοτικού ως τον Ιούνιο, που πλέον είναι τα μικρότερα του Γυμνασίου, όλα μαζί πλημμύρισαν τον υπαίθριο χώρο του σπουδαίου αυτού σχολείου, με επιφωνήματα χαράς και ευχαρίστησης!

Κι όταν προσφωνήθηκε ο Βασίλης Σπυρογιάννης, ο Γενικός Διευθυντής της Ελληνογαλικής Σχολής Ουρσουλινών, ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, όπως και για κάθε καθηγητή που βρέθηκε στο βήμα. Δείγμα του εξαιρετικού παιδαγωγικού προγράμματος που εφαρμόζει το σχολείο, διατηρώντας μία ιδιαίτερη σχέση με κάθε εκπαιδευόμενο που πέρα από τον αλληλοσεβασμό, αποτελεί το απόλυτο στοιχείο επικοινωνίας, στην καθημερινότητα ενός σχολείου. 

Και με αυτό το μικρό, σπουδαίο δείγμα χαράς και ευχαρίστησης για την επιστροφή στα θρανία, ας ευχηθούμε να έχουμε μία νέα, καλύτερη από κάθε προηγούμενη, μαθητική χρονιά!

Ο ευτελισμός της φωτογραφίας!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Είναι γεγονός ότι μια ωραία ιδέα που τοποθετείται εξαρχής σε λάθος βάση, που επιχειρείται να υλοποιηθεί και να ολοκληρωθεί από αξιόλογα μέρη μεν, αλλά δεν υποστηρίζεται πρακτικά με τις απαραίτητες ενέργειες από την Αυτοδιοίκηση, δεν κινδυνεύει, είναι βέβαιο, ότι θα χαθεί και θα κατακερματιστεί στον κεάδα της κακογουστιάς και της κακής αισθητικής. 

Αυτό συνέβη με την Έκθεση Φωτογραφίας που παρουσίασε η Διεύθυνση Πολιτισμού του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Χαλανδρίου, με τίτλο "Η φωτογραφία στην πλατεία", στην κεντρική πλατεία, χθες στο Χαλάνδρι, η οποία δυστυχώς, ήταν μια παρωδία εν τη γενέσει της.       

Πέραν της τέχνης που της προσδίδεται ευλόγως ο προσδιορισμός, πέραν της έκφρασης και της δημιουργίας που εμπεριέχεται αυτομάτως στην αποτύπωση μιας φωτογραφικής ματιάς, δεν υπάρχει ακριβέστερη τεκμηρίωση της πραγματικότητας και της αλήθειας από εκείνη ενός φωτογραφικού έργου. Παρόλο που οι συντονιστές των δύο καλλιτεχνικών εργαστηρίων, Θανάσης Σταυράκης και Μπάμπης Κουγεμήτρος συγκέντρωσαν από τους συμμετέχοντες αξιόλογο υλικό, παρόλο που και οι δύο τους είναι σημαντικοί καλλιτέχνες επιπροσθέτως, δυστυχώς δεν αναδείχτηκε όπως τους άξιζε και όπως τους άρμοζε, η δουλειά και ο κόπος που έγινε.                                          

Τοποθετώντας ένα καλλιτεχνικό έργο σε ένα περιβάλλον βρώμικο, ευτελίζεις αυτόματα την αξία του έργου, μειώνεις την αξία της πρωτοβουλίας σου εξαρχής. Ο καμβάς είναι βανδαλισμένος, έχει κατακρεουργηθεί από την αυθαιρεσία των σπρέυ, που ο πολιτικός πολιτισμός και η πολιτική σκέψη των αρμοδίων, ακόμα δεν έχει επιληφθεί του θέματος. Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Χαλανδρίου Στέργιος Γκάγκας δεν φρόντισε ούτε τα σκουπίδια να αποκρύνει από το χώρο της "Έκθεσης".              

Η πλατεία του Χαλανδρίου σφύζει από ζωή, από οικογένειες, παιδιά, εφήβους που δεν περιορίζονται από τα πλαίσια της νομιμότητας μιας ευνομούμενης πολιτείας, ωστόσο τους επιτρέπεται να εκφράζουν την έκρηξη της ορμονικής τους παρόρμησης βανδαλίζοντας δημόσιους χώρους. Εντούτοις, αρχής γεγομένης της παρουσίασης μιας έκθεσης φωτογραφίας, ο δήμος, δεν μπήκε καν στον κόπο να καθαρίσει το χώρο. 

Να χρωματίσει τα κάγκελα της παιδικής χαράς, να βάψει περιμετρικά της πλατείας και του συντριβανιού, όπου οι τοίχοι είναι γραμμένοι με κάθε είδους συνθήματα, γραφιστικές μουτζούρες, ελληνικό παράδοξο που ακόμα καλά κρατεί σε αυτήν εδώ τη χώρα που για να υποστηρίζουν οι άνθρωποί της ότι αναπτύσσεται, χρειάζεται να ξεκινήσει από τα βασικά, που λένε και οι Αμερικάνοι.    

Κράτα το χώρο σου καθαρό, επέδειξε τον ανάλογο σεβασμό στο αστικό περιβάλλον που ζεις και έλα μετα να πουλήσεις πολιτισμό. Δώσε το παράδειγμα στους πολίτες, με τη στάση σας, κύριοι της Αυτοδιοίκησης. Κράτα ένα αξιο επίπεδο σεβασμού στην καθημερινή ποιότητας διαβίωσης και μάθε, εκπαίδευσε σαν το μικρό παιδί, τους κατοίκους εκείνους που δεν γνωρίζουν τι να κάνουν και πώς να το κάνουν. Γίνε η έμπνευση, το κίνητρο, σε εκείνους που δεν ψάχνουν την έμνευση και το κίνητρο στον εαυτό τους. Μα τι λέω...Η φωτογραφία είναι ενδεικτική και μιλά από μόνη της.

Η μουσική μπάντα του Δήμου Χαλανδρίου χθες, ηχούσε στα αυτιά μου παράφωνα. Παρακολουθώντας τους μουσικούς, μου θύμισαν σαν να ήταν μέρος ενός σκηνικού, θεατρικής παράστασης, σαν να βρισκόμουν μέσα στα γυρίσματα κινηματογραφικής ταινίας. Μιας άλλης απόδοσης της τέχνης, σίγουρα όχι της φωτογραφικής. Τι ειδους ταινία δεν ξέρω ακόμα. Κωμωδία; Τραγωδία; Μια παρωδία ήταν, που ευτέλιζε την τέχνη της φωτογραφίας. 

Ένας ιστορικός μένει με την απορία....

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος ως ιστορικός, μελετά τις χρήσεις ενός γεγονότος κατόπιν έρευνας και με το κριτήριο του Πολιτικού Επιστήμονα, του αναλυτή, αρθρογράφου και καθηγητή, σπάει τα καινότυπα σύνορα της ακαδημαικής ιστορίας και παραθέτει μία από τις εργασίες του, σε 320 σελίδες, με τίτλο η ''Δίκη των Έξι'' (Εκδόσεις Πατάκη / Ιούλιος 2022). 

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που επηρέασαν την ''ανάπτυξη'' του κράτους αυτού όπου ο διχασμός ανάμεσα σε δύο παρατάξεις δεν είχε τελειωμό. Ετσι η τεκμηριωμένη ιστορία του Θανάση Διαμαντόπουλου δεν μένει στο ακαδημαϊκό επίπεδο, των συζητήσεων, των αμφιθεάτρων και των ημερίδων, αλλά δημοσιοποιείται, χαρακτηριζόμενη ως δημόσια ιστορία!

Η ''Δίκη των Έξι'' θα μπορούσε να αποτελέσει βιβλίο εκμαθησης της σύγχρονης ιστορίας του τόπου σε μία από τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, έτσι ώστε να αποφύγουμε να μαθαίνουμε στα παιδιά μας την ιστορία ως αποκύημα της μιας ή της άλλης παράταξης. Τα γεγονότα και η τοποθέτηση του Θανάση Διαμαντόπουλου, στο βιβλίο του αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, της κωλυσιεργίας της ανάπτυξης του κράτους το 1922, παράδειγμα που μπορεί να χαρακτηρίσει και το σήμερα, αφού οι πολιτικές παρατάξεις δεν έχουν αποβάλει τα κατάλοιπα του παρελθόντος. Ανεξάρτητα αν σήμερα έχουμε μεν σπουδασμένους πολιτικούς, πλην όμως τοποθετούν τα ιστορικά γεγονότα κατά το δοκούν!

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου αναγράφεται: Ένας διχασμός με υπόβαθρο προσωποκεντρικό ασφαλώς (H σύγκρουση των "δύο Β"), αλλά και με κοινωνικών, ιδεολογικών και οικονομικών στοχεύσεων και νοοτροπιών. Ένας παρατεταμένος οιονεί εμφύλιος πόλεμος, που κατέλυσε το έθνος, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του και που οδήγησε σε δικαστικούς φόνους "προδοτών" δηλαδή πολιτικών αντιπάλων. Ο Θανάσης Διαμαντόπουλος γράφει: ...Ολοκληρώνοντας την έρευνά μου για το βιβλίο αυτό -το πιο κοπιώδες και, στα μάτια μου, το σημαντικότερο εξ όσων έχω γράψει-, έμεινα με την απορία που καταγράφει στα "πολεμικά" απομνημονεύματά του ο Ουίνστον Τσώρτσιλ: "Με τόσα που τους έκαναν... και τόσα που (οι ίδιοι) έκαναν στον εαυτό τους, πώς επιβίωσαν οι Έλληνες;"...

Η «Δίκη των Έξι». Εξιλασμός ή δικαστικός φόνος... παρουσιάστηκε στον κήπο του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού στο Ψυχικό. Το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού ιδρύθηκε επί Προεδρίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με φιλόδοξο στόχο να αποτελέσει τον εξωστρεφή φορέα διάδοσης της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού. Ο Ηλίας Πολυμενίδης, (Οικονομολόγος, MSc in Management, NPS) οικονομικός διευθυντής του ιδρύματος, σε ρόλο οικοδεσπότη, καλωσόρισε τους καλεσμένους στην παρουσίαση και προσφώνησε την έναρξη της εκδήλωσης. Μεταξύ αυτών, τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση, ο υπ. Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βορείου Τομέα Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, τέως Επίτροπος Μετανάστευσης στην Ε.Ε.

Το ''Χαρτόπολις'' της Ελένης Νικολέλη που συμβολίζει την αναζήτηση γνώσεων και ιδεών και που μας κάνει να γινόμαστε πνευματικά οξύτεροι, είχε αναλάβει την διάθεση του βιβλίου του Θανάση Διαμαντόπουλου ''Η Δίκη των «Έξι». Αναγκαίο λάθος ή δικαστικός φόνος...'', στήνοντας με του συνεργάτες της ένα υπέροχο υπαίθριο βιβλιοπωλείο, περιβαλοντικά σύννομο με το εξαιρετικά όμορφο χώρο του κήπου του Ελληνικού Ίδρυματος Πολιτισμού.

Επί δεκαετίες ''μαχόμενος δάσκαλος'' Πολιτικής Επιστήμης/Πολιτειολογίας, πολιτικός αναλυτής και αρθρογράφος, ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος είναι συγγραφέας επιστημονικών πονημάτων (Πρωτίστως ασχολούμενων με το Κομματικό Φαινόμενο, τα Πολιτικά Καθεστώτα, τη σύγχρονη Πολιτική Ιστορία, τα Συστήματα Διακυβέρνησης, τα Εκλογικά Συστήματα και τους πολιτικούς θεσμούς γενικότερα), παράλληλα όμως και κάποιων λογοτεχνικών έργων, του είδους των ιστορικών μυθιστορημάτων. Τα έργα του που κυκλοφορούν είναι: Θεσμοί: Κρίση και ρήξη, Εκλογικά συστήματα. Θεωρία και πρακτικές εφαρμογές, Το πολιτικό σύστημα των Η.Π.Α, Ο κοινοβουλευτισμός της συγκυβέρνησης, Το πορτρέτο ενός ηγέτη, Από την ιστορία του Μητσοτάκη στον Μητσοτάκη της Ιστορίας, Ο Εθνικός Διχασμός και η κορύφωσή του. Η Δίκη των «Έξι». Εξιλασμός ή δικαστικός φόνος;

Η ταυτότητα που μας ξεχωρίζει...!

Συνέντευξη: Ανδρονίκη Παντιώρα

Είναι γεγονός, ότι ένα σχολείο που λειτουργεί αδιάκοπα στην Ελλάδα από το 1670, αποτελεί μέλος του Παγκόσμιου Οργανισμού La Salle, με παρουσία σε όλο τον πλανήτη, είναι ένα Σχολείο Αρχών, με διεθνή προσανατολισμό, ανοικτό σε όλους.

Στη συνάντησή μου με τον Γενικό Διευθυντή της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών Γυμνασίου – Λυκείου, Βασίλη Σπυρογιάννη, στο Νέο Ψυχικό, διερωτήθηκα τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει την Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών, διερωτήθηκα ανοιχτά, ποιο είναι το στοιχείο εκείνο που κάνει το συγκεκριμένο σχολείο να ξεχωρίζει.

«Είμαστε ένα σχολείο με έντονο οικογενειακό χαρακτήρα, με έντονο το συναίσθημα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης. Για εμάς, ο κάθε μαθητής μας, είναι ξεχωριστός! Έχει ταυτότητα», είναι τα πρώτα λόγια του κ. Σπυρογιάννη, που θέτουν και τη βάση της συζήτησής μας, εν όψει της αρχής της νέας σχολικής χρονιάς, μιας νέας χρονιάς υποδεχούμενη από όλους μας , μετά βαΐων και κλάδων. Με τις καλύτερες των διαθέσεων, με αισιοδοξία και θετικό πνεύμα, με αύρα ανανέωσης και πίστη στη δυναμική της παρέμβασης, με ανοιχτό μυαλό και με ανοιχτή καρδιά.

                                                                         

«Η ευθύνη και ο σεβασμός προς τον εαυτό μας, προς τους άλλους και το ισχυρό εκπαιδευτικό ήθος χαρακτηρίζουν την πορεία του σχολείου, αποτελούν το διαχρονικό μας αποτύπωμα στον χώρο της εκπαίδευσης.

Το πρώτο και κυρίαρχο χαρακτηριστικό μας, είναι ο σεβασμός και προσοχή απέναντι στον κάθε μαθητή, η αναγνώριση της αξίας του και της μοναδικότητάς του…Προτεραιότητά μας,…να συναντήσουμε τον μαθητή εκεί όπου βρίσκεται σήμερα.                                                                 

Ο μαθητής εκπαιδεύεται με βιωματικό τρόπο, εξασφαλίζοντας τα χαρακτηριστικά τα οποία συγκροτούν μια άρτια και ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Σταδιακά κατακτά την πληρότητα της επικοινωνίας και της πράξης. Αποκτά γνώσεις και ικανότητες ώστε να σκέφτεται και να κρίνει, να ερμηνεύει τον φυσικό και κοινωνικό κόσμο γύρω του, αλλά και να τον διαχειρίζεται αποτελεσματικά. Ο μαθητής ως άνθρωπος, σμιλεύεται με ακλόνητες ανθρωπιστικές αξίες, κοινωνικές δεξιότητες και ευαισθησίες, ικανές να αξιοποιήσουν τη γνώση και τα ταλέντα του, στον δρόμο της προσωπικής και συλλογικής ευτυχίας και επιτυχίας.

                                                                 

Εμπλουτίζουμε το πρόγραμμά μας, με στοχευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα με έμφαση στην καινοτομία, τη γλωσσομάθεια και πλούσιες εξωσχολικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις, διαγωνισμούς, ημερίδες και μορφωτικές εκδρομές σχεδιασμένες και προετοιμασμένες άρτια.

Επιπλέον, το Σχολείο είναι ανοιχτό σε συνέργειες και διάλογο με όλους τους τοπικούς φορείς, την τοπική και ευρύτερη κοινωνία, την Πολιτεία, Ιδρύματα, Οργανισμούς και με τα αδελφά σχολεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συνεργαζόμαστε με διακεκριμένες προσωπικότητες και ιδρύματα διεθνούς εμβέλειας, για να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας και την ευρύτερη κοινότητα μας.

Ο απόφοιτός μας είναι ένας πολύπλευρος, ανήσυχος άνθρωπος, που έχει μάθει να αγαπά την προσπάθεια και δεν αρκείται να ζήσει απλώς επιτυχημένα το μέλλον του, αλλά επιλέγει να το δημιουργήσει», τονίζει ο Βασίλης Σπυρογιάννης, ο Γενικός Διευθυντής της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών Ψυχικού.

Ευχές για μια όμορφη, εκπαιδευτική σχολική χρονιά!                                                                         

Μουσικό ταξίδι 100 ετών!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Λύστε τις άγκυρες κι αέρα στα πανιά μας! Βγαίνουμε στα ανοιχτά με υπέροχες μουσικές... καταμεσής του Αιγαίου από Σμύρνη με προορισμό το αίθριο λιμάνι του Δήμου Κηφισιας! Στο μουσικοτάξιδο αυτό ''καπετάνισσα'' είναι η μοναδική πηγαία μουσικός, Ευανθία Ρεμπούτσικα!

Α​κούς τη μουσική της να σου λέει λέξεις​, ψυθίρους από τα στενά σοκκάκια της Σμύρνης ''ντυμένα'' με συγκινητικές μελωδίες. Εκατό χρόνια μετά.​ ​Α​υτό που ξεχωρίζει την σπουδαία μουσικό και συνθέτρια, ​είναι​ τα όρια​ που δεν υπάρχουν, μεταξύ ​μεταξύ του ήχου, της ιστορίας και της εικονικής μεταφοράς στην σκηνή.

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα, κανοντας χρήση του τετριμένου ''μαγεψε το κοινό'', στην ''παράσταση'' με τίτλο ''Στους δρόμους της Σμύρνης'' στο Αίθριο Θέατρο του Δημαρχ​ε​ίου Κηφισιάς, πλαισιωμένη από την μουσική ομάδά της, που δεν σταμάτησαι λεπτό να εκδηλώνονει το πάθος και το ταλέντό στην ομολογουμένος συγκινητική εκδήλωση. 

​Στην παρασταση που έγινε στα πλάισια των εξαιρετικών και φέτος Μενάδρεια 2022 που διοργανώνει το Ν.Π.Δ.Δ. ​''​Δημήτριος Βικέλας​'' του Δήμου Κηφισιάς​, ο Δήμαρχος Κηφισιάς, Γιώργος Θωμάκος καθώς και η Πρόεδρος του ''Δημήτρης Βικέλας'', Νίνα Βλάχου με ιδιαίτερη θέρμη, υποδέχτηκαν τους θεατές της παράστασης, που κατέκλυσαν το Αίθριο Θέατρο του Δημαρχείου!