Η τέχνη μας ενώνει!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Η τέχνη θεραπεύει, ενώνει ψυχές. Λειαίνει τις σκληροτράχηλες πλευρές, εξομαλύνει τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Βρίσκει τρόπους να υπερπηδά τα οχυρά . Μας τοποθετεί στον ίδιο κοινό παρονομαστή, στο ίδιο σημείο εκκίνησης, το συνδετικό μας κρίκο. Το σημείο της καρδιάς. Το σημείο που διαχωρίζει την ανθρώπινη ύπαρξη από τα μικρά, τα τετριμμένα. (Φωτό: Σίσσυ Παυλοπούλου, Έλση Δημουλά, Νέλλυ Λάβδα, Κορίνα Λιούτα).

Υπό την αιγίδα του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του Κέντρου Κοινωνικής Φροντίδας Ατόμων με Νοητική Υστέρηση "Εστία", με τη συμμετοχή της χορωδίας της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών και του 1ου ΓΕΛ Νέου Ψυχικού. Τα παιδιά της "Εστίας" παρουσίασαν τη θεατρική παράσταση "Ορνιθισκαλίσματα", μια διασκευή των "Ορνίθων" του Αριστοφάνη, υπό την καθοδήγηση του ηθοποιού Δημοσθένη Αμπράζη. Καθώς η τέχνη δεν γνωρίζει διακρίσεις και διαφορές, εμπεριέχει και αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα, μια διαφορετικότητα που ενσωματώνεται και διαχέεται στην κοινωνική συνολικότητα.                      

Άνθρωποι και οργανισμοί, κοινωνικοί φορείς και ιδιώτες, βρίσκονται  στο πλευρό της "Εστίας" και στο ανυπέρβλητο έργο φροντίδας και αγάπης που προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια το Σωματείο και η Πρόεδρός του κ. Έφη Προκοπάκη, με μεγαλείο ψυχής. Στη Φωτό πάνω στην Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών οι κυρίες Θεοφανώ Περδικάκη Κοτσώνη, Σίσσυ Παυλοπούλου, Έφη Προκοπάκη και Έλση Δημουλά.  

Ιστορίες της διπλανής πόρτας!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Οι σκοτεινές ιστορίες έμφυλης βίας που κρύβονται πίσω από κάθε πόρτα, πίσω από κάθε πρόσωπο και εκδηλώνονται μέσα στην οικογένεια, στην εμπλοκή σε κοινωνικές ομάδες, μέσα από φορείς και οργανισμούς, από τις διαπροσωπικές σχέσεις εν ολίγοις που αναπτύσσονται, ξεδιπλώνονται αργά ή γρήγορα στην εποχή μας και αποκαλύπτονται στο φως της ημέρας.

Ο Δήμος Κηφισιάς και η Δημοτική Επιτροπή Ισότητας (ΔΕΠΙΣ), διοργάνωσε μια συζήτηση με αφορμή τη σημερινή ημέρα Κατά της Βίας των Γυναικών, υπογραμμίζοντας το κοινωνικό πρόσωπο που οφείλει ένας δήμος να επιτελεί, όπως χαρακτηριστικά τόνισε και ο Δήμαρχος Γιώργος Θωμάκος στην ομιλία του. Η Μίνα Ιωαννίδου (Φωτό πάνω), επικεφαλής της Αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών, συντόνιζε την εκδήλωση και η Αγγελική Παπάζογλου, η Πρόεδρος της ΔΕΠΙΣ (Φωτό πάνω), ενημέρωσε σχετικά με τις δράσεις της ΔΕΠΙΣ. 

                                                                                

Η Δημοτική Επιτροπή Ισότητας σχεδιάζει και υλοποιεί το Τοπικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα των Φύλων και την άρση των έμφυλων διακρίσεων. Στο πλαίσιο αυτό μεταξύ των δράσεων που οργανώνει είναι η συνεργασία με τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας για την υλοποίηση επιμορφωτικών σεναρίων στα λύκεια του Δήμου Κηφισιάς ως προς την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση των μαθητών σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, στην ππρόληψη και καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης. Επιπλέον, υπηρεσίες στήριξης των γυναικών όταν αυτή χρειαστεί, αποτελούν τα Κέντρα Κοινότητας, τα οποία στελεχώνονται από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, στα πρότυπα λειτουργίας των Συμβουλευτικών Κέντρων Γυναικών του Δικτύου Δομών της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας.

                                                                         

Πολλά και σημαντικά πρόσωπα παρακολούθησαν την εκδήλωση, όπως και άκρως ενδιαφέρουσες οι εισηγήσεις των ειδικών επί του θέματος της έμφυλης βίας. Η Δρ. Ιωάννα Τσίγκανου, Εγκληματολόγος, Κοινωνιολόγος, Διευθύντρια Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας, παρουσίασε  τα στοιχεία μιας εξόχως σημαίνουσας έρευνας του ΕΚΚΕ, σχετικά με τις πεποιθήσεις και τα στερεότυπα, σε ότι αφορά στην ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα, όπως και η Σοφία Βαγενά, Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας και Πρόεδρος της Επιτροπής Δικαιωμάτων και Ισότητας του Αστυνομικόυ Προσωπικού, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ), η οποία αναφέρθηκε επί του θέματος. Στη Φωτό πάνω, η πρόεδρος του Ν.Π.Δ.Δ.  "Δημ. Βικέλας" Νίνα Βλάχου, η Έφη Μπούνα από την "Παναθηναϊκή" και ο Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Μανώλης Κουρμαδιάς. 

                                                                               

Η Ζέφη Δημαδάμα, Αντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού
Σοσιαλιστικού Κόμματος 

Χτίζοντας στην Ισότητα των Φύλων στις Τοπικές Κοινωνίες, είναι αδήριτης σημασίας το γεγονός ότι για την αντιμετώπιση του ζητήματος της έμφυλης βίας, δεν γίνεται τίποτε άλλο από το να εστιάσουμε και να δουλέψουμε από τους μικρούς κύκλους των τοπικών κοινωνιών, από τα στενά πλαίσια των περιορισμένων κοινωνικών ομάδων, επεκτεινόμενοι ευρύτερα, να ανοιγόμαστε διάπλατα κοινωνικά, παρά τα αποκαρδιωτικά και αποθαρρυντικά αποτελέσματα της έρευνας του ΕΚΚΕ και των καθηλωτικών αποτελεσμάτων που μας παρουσίασε η κ. Τσίγκανου, τα οποία καταδεικνύουν ούτε λίγο, ούτε πολύ, το πόσο μεγάλη απόσταση έχουμε ακόμη να διανύσουμε προκειμένου να αφήσουμε πίσω μας την ανδρική κυριαρχία, η οποία αναδεικνύεται στην εν λόγω έρευνα ως παραδειγματική μορφή της συμβολικής βίας. 

Η έρευνα κατέδειξε ότι τα στενά συναρτημένα με την πατριαρχία στερεότυπα για το φύλο, είναι βαθιά ριζωμένα στη συλλογική συνείδηση και υπαγορεύουν στάσεις, συμπεριφορές και πρακτικές. Όσο και αν προκύπτουν γυναικείοι χαρακτήρες, πρακτικές και συμπεριφορές που διαταράσσουν την ηγεμονική κανονικότητα, δεν μπορούν να διαταράξουν τις κυρίαρχες, κατά βάση, ανδροκεντρικά οριζόμενες έμφυλες νόρμες και οι πατριαρχικές δομές φαίνεται ότι έχουν την ικανότητα είτε να σιγούν, είτε να απορροφούν και να ενσωματώνουν τις όποιες εναλλακτικές αναγνώσεις.                         

Η Κλιματική αλλαγή και εμείς!

Υπό τον τίτλο "Κλιματική αλλαγή και εμείς" το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, εγκαινίασε χθες, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου, την πρώτη διαδραστική, μόνιμη έκθεση.

Με σκοπό οι επισκέπτες να αντιληφθούν τις συνέπειές της, το βαθμό που μας επηρεάζουν, αλλά και τον τρόπο που ο καθένας μπορεί να βοηθήσει, η έκθεση βάζει τον θεατή στην καρδιά της καταστροφής, με εικόνα που σοκάρει, με στόχο να αφυπνίσει και να προβληματίσει.                                                                                                                                                            

Μέσω μίας προβολής 360 μοιρών, ο επισκέπτης έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την κλιματική αλλαγή, αντικρύζοντας τα καταστροφικά αποτελέσματα της ανθρώπινης παρέμβασης στο φυσικό περιβάλλον σαν να βρίσκεται εκεί στην πραγματικότητα. Παρακολουθώντας ακραία καιρικά φαινόμενα, πυρκαγιές και παγόβουνα που λιώνουν από την άνοδο της θερμοκρασίας της Γης, η προβολή υπενθυμίζει πως η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν είναι κάτι μακρινό, αλλά κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη μας.

                                                                         

Η Έκθεση «Κλιματική Αλλαγή και εμείς» αποτελείται από 17 εκθεσιακούς σταθμούς και θίγει τις εξής κύριες θεματικές κατηγορίες: Ενέργεια, Μεταφορές, Παραγωγή Τροφίμων, Χρήση Νερού, Απορρίμματα-Ανακύκλωση, Επιστημονική Έρευνα, Επιπτώσεις - Προσωπική Ευθύνη, Παγκοσμιότητα.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ξεναγήθηκε στους χώρους της έκθεσης του Κέντρου Γαία, από την Πρόεδρο του Μουσείου Φαλή Βογιατζάκη, ενώ την εκδήλωση νωρίτερα χαιρέτησε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμένος. 

                                                                        

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης ολοκληρώθηκε με τη συζήτηση του Ακαδημαϊκού Κώστα Συνολάκη, Διευθυντή του Κολλεγίου Αθηνών και Πρόεδρο της Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής στην Ελλάδα και τη δημοσιογράφο Βίκυ Φλέσσα.

                                                                                        

Η κλιματική αλλαγή περιγράφει την αλλαγή στις μέσες συνθήκες του κλίματος του πλανήτη και στα μακροπρόθεσμα καιρικά φαινόμενα μιας περιοχής, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι κυριότερες επιπτώσεις της είναι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, η τήξη των πάγων, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η όξυνση ακραίων καιρικών φαινομένων, η ερημοποίηση εδαφών, οι απώλειες στη βιοποικιλότητα και επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου, άμεσες και έμμεσες.

                                                                         

Το κλίμα της Γης αλλάζει, όπως άλλωστε άλλαζε πάντοτε στο παρελθόν, ακόμα και πριν εμφανιστούν οι άνθρωποι. Ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ασυνήθιστες αλλαγές τα τελευταία 150 χρόνια, με μία μη αναμενόμενη και απότομη άνοδο της μέσης θερμοκρασίας της Γης πάνω από ένα βαθμό, γεγονός, ιδιαιτέρως ανησυχητικό. 

Εντούτοις, παρότι η κλιματική αλλαγή συζητείται αρκετά χρόνια πλέον ως προς την εξεύρεση λύσης και τη χάραξη ενός ριζοσπαστικού πλάνου αντιμετώπισης από τα κράτη, το ζήτημα μένει σταθερά στάσιμο και σε θεωρητικό επίπεδο, σε σημείο μάλιστα τραγικά ειρωνικό. Μέτρα δεν λαμβάνονται, οι αποφάσεις αναβάλλονται και μετακυλίονται δεκαετίες μετέπειτα, ενώ οι συζητήσεις βεβαίως συνεχίζονται στα πάνελ των επίσημων διοργανώσεων.  

24 ώρες πριν...

Η δημιουργική εξέλιξη της τέχνης της Ελληνικής κεραμικής εκφράζεται κάθε χρόνο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Καλλιτεχνικής Κεραμικής, που διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Κεραμιστών και Αγγειοπλαστών (ΠΕΚΑ). Τα βραβευθέντα και διακριθέντα έργα, θα εκτίθενται στον χώρο της Ένωσης στο Μαρούσι 24 ώρες, κατόπιν της εκδήλωσης των εγκαινίων. 

Η φετινή, που είναι η 60η Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής, όπως κάθε ανάλογη εικαστική δράση, απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό και αυτομάτως γίνεται απαιτητή η προβολή της, έτσι ώστε το μήνυμα των δημιουργών να «μπολιάσει» όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα παραγωγής τέχνης!

Αγγελική Πίνη / Ζεύξις / 1ο Βραβείο

Με σημείο εκκίνησης της έννοιας της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αρθρώνεται σταδιακά στον κεραμίστα, γλύπτη ή τον κεραμίστα-γλύπτη (Δανείζομαι τον όρο...) η έμπνευση που συνδέεται με την καθημερινή εμπειρία. Η όραση του καλλιτέχνη γενικεύεται και συναντά την καθημερινή δράση και το ενέργημα της αντίληψης. Όραση σημαίνει δημιουργία. Κάτι καθίσταται ορατό με τη δημιουργική μας παρέμβαση. Με πρωτότυπο ή μη πρωτότυπο τρόπο, με τη διεισδυτική ματιά του καλλιτέχνη ή με τη δύναμη της καθημερινής συνήθειας. Σε κάθε οπτικό και σε κάθε αντιληπτικό ενέργημα, ένα νόημα αναδύεται. Μια νέα οπτική για τον κόσμο γεννιέται. Η κοινοτοπία της δημιουργίας είναι αυτή ακριβώς η πανταχού παρουσία του δημιουργικού στοιχείου που, παρά το εύρος της, σπάνια εντοπίζεται και θεματοποιείται...

    

Χριστίνα Αγουρίδη / Καλλιρρόη / 2ο Βραβείο

Το βάθος του χρόνου λένε, είναι ο καλύτερος κριτής όσον αφορά την ανάδειξη της ποιότητας του βάρους που φέρει μαζί του ένα εικαστικό έργο και αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Ο χρόνος όμως επειδή έχει ήδη οικοδομήσει τον κριτικό λόγο, το ακαριαίο ένστικτο που χρειάζεται για να κερδίσει ένα έργο τέχνης τις εντυπώσεις και δικαιωματικά μας κατευθύνει σε ασφαλή, κατασταλλαγμένα συμπεράσματα. Αυτό ακριβώς εκφράζει η ετήσια Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής. Νέες, πρωτοπόρες ιδέες, σοφά μηνύματα, επίτευξη του στόχου, διαμόρφωση της εικαστικής τάσης. Η Κεραμική στέκει καινοτόμα, διεισδυτική, αυτό που αναζητά είναι η εξωστρέφεια, η επικοινωνιακή εξωστρέφεια που θα την τοποθετήσει στην ίδια γραμμή με την ζωγραφική και γλυπτική τέχνη...
        

Ζαφειρία Λεγάκη / Κίνηση / 3ο Βραβείο

Η κεραμική από μόνη της δεν κατέχει ούτε την ισχύ αλλά ούτε και τα αμυντικά μέσα για να αντιμετωπίσει την κοινοτοπία, τη σύνηθη παραγωγική διαδικασία. Κοινότοπη τέχνη ζωγραφικής και γλυπτικής παράγεται ασταμάτητα, σχεδόν καθημερινά και αυτό είναι αναπόφευκτο. Παράλληλα, προκύπτει και αυθεντική τέχνη, με μια άλλη αισθητική, άλλη ματιά. Για να διακριθεί η αυθεντική κεραμική από την κοινότοπη τέχνη είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί ένας βασικός παράγοντας της κριτικής σκέψης ή της ελευθερίας της έκφρασης. 

Η Πανελλήνια Έκθεση Κεραμικής προσφέρει το «λυσάρι» της εξίσωσης. Ο άνθρωπος, οι φορείς οφείλουν να ενεργήσουν για την εξάπλωση του μηνύματος πέρα από τα εγκαίνια μιας έκθεσης! Δεν αρκούν οι φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων που διοργανώνουν την δράση αυτή όπως δεν ανταμοίβεται η δημιουργικότητα των νικητών, διακριθέντων ή απλά συμμετεχόντων καλλιτεχνών με μία μόνο βραδιά...  

Η ώρα του καφέ!

Η πρώτη κίνηση της μέρας, η νέα αρχή, το ξεκίνημα της νέας ημέρας, είναι η η στιγμή του πρώτου καφέ. Η ώρα του καφέ. 

Πολύτιμη, τελετουργική, η ώρα που έστω και για 1 λεπτό, όλα σταματούν, για το πρώτο σπινθήρισμα, την πρώτη λάμψη ευχαρίστησης και απόλαυσης ενός καλού καφέ.

Ο καφές στην κουλτούρα της χώρας μας, συγκεντρώνει την παρέα στο τραπέζι, ανοίγει συζητήσεις, φέρνει λίγο πιο κοντά τους ανθρώπους, αποτελούσε διαχρονικά το κίνητρο και την αφορμή για κοινωνικοποίηση, κους κους και κουβεντούλα. Επαγγελματικές συναντήσεις, ολιγόλεπτες συνευρέσεις, με έναν καφέ και λίγη καλή διάθεση, ανοίγουν τα θέματα και οι συζητήσεις.   

Το Centro Cafe, στο Αθλητικό Κέντρο Νέου Ψυχικού, βρίσκεται σε ένα όμορφο, περιποιημένο χώρο μέσα στις αθλητικές εγκαταστάσεις του δήμου στο Νέο Ψυχικό. Πλήρως αναναιωμένο και ανακαινισμένο, υπό νέα διεύθυνση, προσφέρει τη δυνατότητα απόλαυσης ενός καλού καφέ καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, με συνοδευτικά χειροποίητα γλυκά και σνακς που δημιουργούν με μεράκι και πολλή αγάπη οι ιδιοκτήτες του. 

Αποτελεί ένα all day στέκι για τους κατοίκους του Νέου Ψυχικού και τους εργαζόμενους, περαστικούς στην περιοχή, που ψάχνουν να κάνουν το διάλλειμμά τους, απολαμβάνοντας έναν καλό καφέ με ένα ποιοτικό, γευστικό επιδόρπιο, branch ή ένα χορταστικό μίνι γεύμα. Επισκεφθείτε το, κάθε ώρα της ημέρας. Από νωρίς το πρωί, έως το βράδυ, για φαγητό και ποτό. 

Έφηβοι και διαδίκτυο!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα 

Στις προκλήσεις των ημερών με την κατάχρηση της ψηφιακής τεχνολογίας κυρίως από τις νεότερες γενιές και στους καταλληλότερους τρόπους αντιμετώπισής του φαινομένου, με στόχο το επίμαχο ζητούμενο, την ψυχική υγεία, αναφέρθηκαν οι καλεσμένοι ομιλητές, χθες, σε μια εξαιρετική και άκρως σημαντική εκδήλωση που διοργάνωσε η Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών και ο Δήμος Φιλοθέης Ψυχικού.

Γονείς και προσκελημμένοι, κατέκλυσαν το θέατρο της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών, σε ένα ανοιχτό κάλεσμα προς όλους, σε μια συζήτηση ενημέρωσης και αφύπνισης της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί όσον αφορά στην υπέρμετρη χρήση του διαδικτύου από τους νέους, το πως αυτό μπορεί να έρθει σε μια ισορροπία ουτοσώστε να μην δημιουργεί αρνητικά και δυσάρεστα αποτελέσματα στην ψυχική και κατ' επέκταση στη σωματική υγεία των παιδιών, σε ότι δηλαδή σημαντικότερο έχουν και στο πως μπορούμε να προφυλλάσουμε τα παιδιά, τους εφήβους, τους νέους από τους κινδύνους που ελλοχεύουν στο διαδίκτυο. 

Όπως επισήμαναν οι ειδικοί και οι ομιλητές του πάνελ και συγκεκριμένα η Αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής - Εφηβικής Ιατρικής στο ΕΚΠΑ, Άρτεμις Τσίτσικα, οι έφηβοι διαθέτουν την υψηλή νοησύνη στη χρήση των υπολογιστών, διαθέτουν τις ικανότητες να πετύχουν πράγματα, υπολλείπονται παρόλ' αυτά, στη συναισθηματική νοημοσύνη και στην ωριμότητα. Είναι περισσότερο παρορμητικοί, γεγονός που οφείλεται στην αναπτυσσόμενη ηλικιακή κατάσταση του οργανισμού τους.                        

Η Υφυπουργός Υγείας Ζωή Ράπτη μίλησε για την ψυχική υγεία των νέων και για το γεγονός σύμφωνα με τα όσα καταδεικνύουν οι έρευνες ότι η πανδημία έχει αυξήσει το ποσοστό χρήσης του διαδικτύου στα παιδιά. Έκανε λόγο για τις δομές φροντίδας, τα κέντρα ημέρας, που δρομολογούνται στον τομέα ευθύνης της, με την υποστήριξη παιδιών και εφήβων, αλλά και της οικογένειας, όπως επίσης και για τα ειδικά κέντρα ημέρας για την κακοποίηση παιδιών, που προγραμματίζονται σε Αθήνα, Θεσ/νίκη και Πειραιά.

Το πάνελ συμπλήρωνε ο Αστυνομικός Διευθυντής Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Βασίλης Παπακώστας, ενώ στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο Γενικός Διευθυντής της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών Βασίλης Σπυρογιάννης, ο Δήμαρχος Φιλοθέης Ψυχικού Δημήτρης Γαλάνης και η Αντιδήμαρχος Παιδείας Αλίκη Γκιζελή.

"Τα παιδιά πρέπει να παραμένουν παιδιά και έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε το να μην ενηλικιώνονται πριν την ώρα τους", τόνισε χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων η Αντιδήμαρχος Παιδείας Αλίκη Γκιζελή. 

Με κίνητρο την ιστορικότητα!

Στη χώρα μας που πασχίσει να βρει σωστό ''βηματισμό'' στα μεγάλα κοινωνικοοικονομικά, πολιτικά και προβλήματα διαφθοράς, 45.000 αθλητές, πολίτες με σταθερό βηματισμό αργό ή σβέλτο κατέκτησαν όπως κάθε χρόνο τον τίτλο του νικητή!

Όποιος κι αν διανύσει τα 42.195 μέτρα της απόστασης Μαραθώνα-Αθήνα, ανεξάρτητα τον χρόνο που θα χρειαστεί είναι νικητής. Η προσπάθεια, το πείσμα, η προετοιμασία και το ψυχικό σθένος που απαιτείται μεγάλη και η επιτυχία να τερματίσει κάποιος στον αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας τεράστια! 

Όλοι οι τερματίσαντες είναι νικητές, σήμερα στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας! O Μαραθώνιος απαιτεί μία ξεχωριστή προσέγγιση πολύ πριν την απόφαση κάποιου να προετοιμαστεί και να προσπαθήσει να λάβει μέρος. Αν θες κι εσύ να τρέξεις την ίδια διαδρομή με το Φειδιππίδη, τότε θα πρέπει να προετοιμαστείς κατάλληλα μελετώντας την ιστορία του σπουδαιότερου αγωνίσματος κλασικού αθλητισμού.

Είναι φανερό κάθε χρόνο πως σε πρώτο χρόνο οι συμμετέχοντες έχουν ως κίνητρο την ιστορικότητα του συγκεκριμένου αγώνα και κατόπιν την άθληση. Το βλέπεις στα ματια τους, στην καταπόνηση του οργανισμού στην προσπάθεια να βγουν νικητές στον προσωπικό τους αγώνα που τερματίζοντας στο Παναθηναϊκό Στάδιο ως συγχρονοι ''Φειδιππίδηδες'' να αναφωνησουν: Νενικήκαμεν!

Υγεία και ασφάλεια στην εργασία!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Μια νέα εποχή ανατέλλει στα εργασιακά περιβάλλοντα, με την κατακλυσμιαία έφοδο της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια στις ζωές μας, αλλά και την εξέλιξη, την πρόοδο της εποχής που διανύουμε σε όλους τους τομείς ανάπτυξης.  

Η υγεία ευρύτερα και η ασφάλεια στην εργασία, με μια ολιστική αντιμετώπιση, συζητιούνται πλέον, ως παράμετροι άκρως σημαντικοί για την πρόοδο και τη βιωσιμότητα μιας επιχείρησης. Η ψυχική υγεία των εργαζομένων, το περιβάλλον που θα προάγει την ανάπτυξη συνεργασιών, ιδεών και συνεργειών μέσα στον ίδιο χώρο, χωρίς να προσβάλλει προσωπικότητες και χαρακτήρες, ανεβαίνουν θέση στη λίστα των παραγόντων με τη μεγαλύτερη αξία και σημασία σε έναν εργασιακό χώρο. 

Υπό τον τίτλο λοιπόν "Με το βλέμμα στον άνθρωπο" και με ανθρωποκεντρική προσέγγιση,  πραγματοποιήθηκε το 3ο Συνέδριο Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από το ΕΛ.ΙΝ.Α.Υ.Ε, το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία, φορέας των κοινωνικών εταίρων ΓΣΕΕ, ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ και ΣΕΤΕ, με την υποστήριξη του υπ. Εργασίας.   

Στην εικόνα πάνω, ο Μιχάλης Χάλαρης από το Διεθνές Πανεπιστήμιο, Επίκουρος Καθηγητής, Υποστράτηγος, Διευθυντής Ερευνών σε θέματα Διακινδύνευσης, Κρίσεων και Ασφάλειας, υποστηρίζοντας ένα μοναδικό μεταπτυχιακό πάνω στα θέματα της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, της ποιότητας στις επιχειρήσεις και της περιβαλλοντικής προστασίας και ο Γιάννης Μαρκέτος της MRK Consultings, Σύμβουλος Εκφοβισμού σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, ο καθένας ξεχωριστά στον τομέα εξειδίκευσής του, συμμετέχοντες στο Συνέδριο της ΕΛ.ΙΝ.Υ.Α.Ε.

"Βαδίζουμε την εποχή της 4ης βιομηχανικής επαναστασης" αναφέρει ο Μιχάλης Χάλαρης "και τα παραπάνω θέματα απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, διαφορετική προσέγγιση. Είναι λευκό χαρτί και ερευνητικά αυτού του είδους η ολιστική προσέγγιση, για να μπορέσει μία επιχείρηση να ανταπεξέλθει στα νέα δεδομένα της εποχής". 

                                                                         

Από την πλευρά του, ο Ιωάννης Μαρκέτος, στην ομιλία του τόνισε τη σημαντικότητα της εκπαίδευσης, έτσι ώστε εργαζόμενοι και διευθυντικά στελέχη να μην προβαίνουν σε συμπεριφορές, βίας, παρενόχλησης ή εκφοβισμού μέσα σε μια επιχέιρηση, καθώς αυτό δεν βοηθά σε καμία περίπτωση την υγιή εξέλιξη μιας εταιρείας και δεν βοηθά κατά συνέπεια τη μελλοντική επιτυχία των ίδιων των προσώπων. Σημείωσε δε ότι ο κάθε εν δυνάμει εκφοβιστής, ο οποίος με τον τρόπο του ενεργεί επιβάλλοντας μια κακή, αντιεπαγγελματική στάση και συμπεριφορά έναντι συναδέλφων του, έχει τη δική του ατζέντα, κατ' επέκταση, αν μεταφέρει το πρόβλημα σε ένα φιλικό ή οικογενειακό πρόσωπο και πάλι δεν θα μπορεί να τον βοηθήσει, λόγω έλλειψη γνώσης.

Η εργασιακή ευελιξία, η τηλεργασία, οι νέες τεχνολογίες, η ψυχική υγεία εργαζομένων και οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι απασχολούν και προβληματίζουν τον ευρωπαϊκό κοινωνικό διάλογο. Η ανάδειξη της αξίας της επένδυσης στην ψυχική υγεία και η σύνδεσή της με την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, ξεχώρισαν στις εργασίες του συνεδρίου και στις συζητήσεις ζυμώσεων που αναπτύχθηκαν, όπως αναλύθηκε επίσης η εργασία σε ψηφιακές πλατφόρμες, η νέα αναδυόμενη τάση με δυνατότητες απομακρυσμένης εργασίας και μεταβαλλόμενων εργοδοτών, η οποία διαμορφώνει μια νέα πραγματικότητα.

Όπως και να 'χει, η νέα εποχή που διανύουμε, χαρακτηρίζεται από πρωτοφανείς τεχνολογικές υπεροχές και διευκολύνσεις στην ανθρώπινη εργασία. Παρέχει ένα υψηλό επίπεδο στην έρευνα και την επικοινωνία, δεν παύει βέβαια να υποθάλπτει επικινδυνότητες, που εφιστούν με σοβαρότητα την προσοχή μας, όσον αφορά στο κατά πόσο θα αντικατασταθεί η ανθρώπινη παροχή υπηρεσιών, από τις μηχανές και τα υπολογιστικά συστήματα.      

Εις ένδειξη εκτίμησης και φιλίας!

 "Οι Γυναίκες του Ξεριζωμού", τον πίνακα της Ελένης Μαυρουλίδη Δάβαρη, δώρισαν στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού και τον Πρόεδρό του, Νίκο Κούκη, οι γυναίκες του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Αθηνών, "Ανατολικός".

Εις ένδειξη εκτίμησης και φιλίας, έπειτα από την εκδήλωση για τον εορτασμό των 100 χρόνων από τον ξεριζωμό της Σμυρνής και την Μικριασιατική Καταστροφή που πραγματοποιήθηκε στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, η Πρόεδρος του "Ανατολικού" Ελένη Κουρή, η Χαρά Κωνσταντινοπούλου, η Λίλιαν Ζέλλου και η Μαρία Παραδείση, επισκέφθηκαν τον Νίκο Κούκη, προσφέροντας τον πίνακα της ζωγράφου Ελένης Δάβαρη, παρουσία βεβαίως και της ίδιας.                                                             

Η πρόεδρος Ελένη Κουρή με τη ζωγράφο Ελένη Δάβαρη

Ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος Αθηνών, από το την ίδρυσή του το 1978, ακολουθώντας τις αρχές και τις αξίες της Σοροπτιμιστικής Ένωσης Ελλάδος για τη διαφύλαξη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ακεραιότητας, ως μία γυναικεία οργάνωση που δραστηριοποιείται με ευαισθησία και προσήλωση χρόνων πάνω σε θέματα φροντίδας των γυναικών, παρεμβαίνει πάντα στα μεγάλα ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών, στηρίζοντας γυναίκες και κορίτσια σε όλη την επικράτεια.  

Τα σημάδια μένουν!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Σίγουρα είναι αρκετοί εκείνοι που αναρωτιούνται πόσο η εξέλιξη των κοινωνιών και των ανθρώπων, η επέλαση της ανάπτυξης και η παγκοσμιοποίηση των ζωών μας, έχει ισοπεδώσει τις αξίες μας. Στο βαγόνι των αλλεπάλληλων αλλαγών, τρέχουμε σε τόσο υψηλές ταχύτητες που δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε, να αναρωτηθούμε το πως και το γιατί. 

Το μάτριξ και τα παράλληλα σύμπαντα, κάπου μας έχουν πετάξει έξω απ' τα όρια. Είναι πολλοί αυτοί που παρασύρονται απ' την ορμή της προόδου, της καταιγιστικής συχνότητας της πληροφορίας, της ενημέρωσης και της τεχνολογίας, που χάνουν το νόημα, βαδίζοντας ολοταχώς προς την πτώση. Το γκρέμισμα. Τουλάχιστον η πτώση έχει ένα νόημα, αν είναι να γίνει ολική επαναφορά. Άλλοι πάλι δεν πληρούσαν ποτέ τις προϋποθέσεις μιας ενάρετης ύπαρξης. Κυλιούνται επαίσχυντα στο βούρκο του ανήθικου φραγμού σε όλες τους τις υποθέσεις.

Οι άνθρωποι, στην προσπάθειά τους να προχωρήσουν, βλάπτουν στο διάβα τους, τους γύρω, τους διπλανούς τους, τους διασταυρώμενους της πορείας τους και η κακοποίηση όλων των ειδών, εκτός από μια κακή, προβληματική πρακτική, είναι και ύπουλο πράγμα. Δυσνόητη πολλές φορές, δυσδιάκριτη, όπου το θύμα συνηθίζει θα λέγαμε το ρόλο και η δύναμη της συνήθειας του κλείνει πολλές φορέςς τα μάτια. Αυτό είναι ίσως το πιο τραγικό όταν συμβαίνει, καθώς οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται άσχημα, που κακοποιούν σε όλες τις διαβαθμίσεις της κλίμακας, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το καινούργιο που φέρει η εποχή μας είναι η αντίδραση, η αντίσταση, η γνώση, η ενημέρωση. Η φωνή, η κραυγή που ηχεί μέσα από τη λάσπη. Μην ξεχνάμε ότι δεν απέχουμε πολύ χρονικά από τα χρόνια της σιωπής. Τα χρόνια που στην ελληνική κοινωνία τα στόματα έμεναν κλειστά. Την εποχή που τα θέματα παρέμεναν ορμητικά κλειστά, μυστικά. Ουδείς μίλαγε. Οι γυναίκες εισέπρατταν βία και κακοποίηση και υπέμεναν ηρωϊκά μέσα σε γάμους φωτιά.   

                                                                                         

Η εξαίρετη και πολύ αγαπητή Τένια Μακρή, στην παρουσίαση του βιβλίου της "Τα σημάδια μένουν" από τις εκδόσεις "Κάκτος", έχει μιλήσει για την κακοποίηση, καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της και από όλες τις θέσεις που υπηρέτησε τον συνάνθρωπο και με ποικίλλους τρόπους. Πάρα πολλοί γνωστοί και φίλοι, βρέθηκαν το βράδυ της Δευτέρας, στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου, δίπλα στην Τένια Μακρή και μίλησαν για το βιβλίο της. Άνθρωποι της τηλεόρασης, δημόσια πρόσωπα, ήταν εκεί, κοντά στην Τένια. Μεταξύ αυτών η Ζίνα Κουτσελίνη, ο Σπύρος Μπιμπίλας, ο Μάκης Δελαπόρτας και ο αξιαγάπητος Πάνος Σόμπολος. 

                                                                                 

                                                                            

Είναι γεγονός ότι τα σημάδια, ναι, όντως μένουν. Εγώ θα έλεγα ότι μένουν εκεί, που δημιουργούνται εξαρχής, για να μας θυμίζουν. Λένε ότι όταν θυμάσαι, δεν ξεχνάς. Τα σημάδια είναι τα τρόπαιά μας. Οι σφραγίδες της ζωής, πάνω μας. Η κατοχύρωση του πτυχίου της ζωής, η επιβεβαίωση ότι περάσαμε κάπου από εδώ, αφήνοντας ως παρακαταθήκη τις εμπειρίες μας, καλές, κακές, αμαρτωλές, ποικίλλες. Η εξέλιξη των κοινωνιών όμως και η πρόοδος του ανθρώπου σε όλους τους τομείς της ζωής του σαφέστατα, στοχεύει και επικεντρώνεται στην εξάλειψη των κακοποιητικών φαινομένων, στην καλυτέρευση του εσωτερικού εαυτού, στη βελτίωση του μοντέλου μας. Τι  νόημα έχει άλλωστε το αντίθετο.    

Ημέρες καριέρας!

Ένα τετραήμερο επαγγελματικού προσανατολισμού, ανίχνευσης και διερεύνησης της κατάλληλης επιλογής σπουδών και κατ' επέκταση της εργασίας του μέλλοντός τους, πραγματοποιεί η Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών στα σχολεία του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού και ΔΕΛΑΣΑΛ. 

Με δυνατούς ομιλητές, εξαιρετικούς ο καθένας στο είδος του, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εξειδίκευσης στον εργασιακό τομέα, οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα σε αυτή την τετραημερίδα, να γνωρίσουν τα σύγχρονα δεδομένα της τρέχουσας κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας, να προσαρμοστούν σε αυτά, αλλά και να προσαρμόσουν τη δική τους προσωπικότητα, να εντοπίσουν με ρεαλισμό τα ενδιαφέροντά τους, όπως ανέφερε μάλιστα χαρακτηριστικά στην ομιλία του, ο Γενικός Διευθυντής της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών Βασίλης Σπυρογιάννης, σύμφωνα με τις ξεχωριστές ικανότητες, δεξιότητες και αξίες τους, να διευκολυνθούν στη διαδικασία λήψης απόφασης, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν συγκεντρώσει, ώστε να κάνουν τις επιλογές που τους ταιριάζουν.

Την ημερίδα, άνοιξαν επίσης με τους χαιρετισμούς τους, η Αλίκη Γκιζελή, Αντιδήμαρχος Παιδείας και Υγείας του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού, η Εύα Φουντουλάκη, M.Sc. Coun. Psychology, Διευθύντρια της Ariston Psychometrics και ο Στυλιανός Αμαργιανάκης, Γενικός Διευθυντής του Γαλλικού Κολλεγίου IdEF (Κεντρική Φωτό με το Γενικό Διευθυντή της Σχολής Βασίλη Σπυρογιάννη και τον Γρηγόριο Ντοβίνο, Permanent Placement Director - Executive Search στην Adecco). 

Κάνε τη δουλειά που σου αρέσει, κάνε τη δουλειά που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα, λένε αυτοί που ξέρουν. Ισχύει! Ισχύει μάλιστα με επαυξάνουσα ένταση, ιδιαιτέρως σήμερα, στους τόσο διαφορετικούς, απαιτητικούς καιρούς που διανύουμε, η Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών, διενεργεί μια σημαντική, πρωτοπόρα, καινοτόμα πρωτοβουλία, έναν οδηγό σταδιοδρομίας, που οδηγεί βήμα, βημά τους μαθητές στη μελλοντική τους επιτυχία. 

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να παρακολουθήσετε την ημερίδα:

https://www.youtube.com/watch?v=dkh-wfXAC2g

Εικαστική πολυμορφία!

Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της αρχαιότητας ήταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, προς τιμή της θεάς Δήμητρας. Σήμερα, μετά από μία τεράστια καταγραφή στην ιστορία, η Ελευσίνα ''προβάρει'' το σύγχρονο προφίλ της, όπου το 2023 θα είναι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης!

Η Ελευσίνα διαθέτει 10χλμ παραλιακής, παράκτιας ζώνης, κατά μήκος της οποίας στο μεγαλύτερο μέρος της, αναπτύσσεται η εγκαταληφθείσα πλέον βαριά βιομηχανία της, των ναυπηγείων και των δύο απενεργοποιημένων ελληνικών κολοσσών, των τσιμέντων και του χάλυβα, η δραστηριότητα των οποίων έχει σταματήσει χρόνια πριν και φυσικά καλύπτονται οι λιμενικές της ανάγκες. Αυτοί είναι και οι δύο βασικοί, κύριοι λόγοι, που η πρόσβαση στις ακτές της, είναι περιορισμένη. Η ακμή και η παρακμή της εμποροβιομηχάνισης της Ελευσίνας, παρόλ’ αυτά δεν στέρεψε από τους κατοίκους, την δημιουργικότητά τους, που την εξέφραζαν και την εκφράζουν ποικιλοτρόπως! Τα σημαντικά πράγματα στη ζωή τους όπως η ιδιαίτερη αγάπη για τον τόπο τους, η τέχνη, η ιστορία και η έντονη αντίδρασή τους στο επιβαρυμένο περιβάλλον της πόλης τους, δεν τους προκάλεσε εμμονή, αλλά στόχο και σκοπό. 

Η ανάγκη έκφρασης τους άνοιξε ένα παράθυρο σε ένα κόσμο παράλληλο. Η τέχνη βρίσκει εφαρμογή σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτό το πνεύμα ανακαινίστηκε το παλιό Διοικητήριο, το οποίο λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο και φιλοξενεί διοργανώσεις που φέρνουν την Ελευσίνα στην πρωτοπορία της δημιουργίας. Δεν είναι τυχαίο που αναδείχθηκε σε σημείο αναφοράς για τα Αισχύλεια, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που ξεκίνησαν πριν από 42 χρόνια. Και το σημαντικότερο… σε λίγες ημέρες η Ελευσίνα εγκαινιάζεται ως Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023. 

Το οδοιπορικό μας στην πόλη βασίστηκε σε αυτό. Στη φώτιση της καλλιτεχνικής πλευράς της πόλης, εν όψει της μεγάλης στιγμής. Της έναρξης των εκδηλώσεων που θα σηματοδοτούν την ανακήρυξη της Ελευσίνας ως Πρωτεύουσα Πολιτισμού της Ευρώπης.

Σε μία πόλη που δημιουργήθηκε σχεδόν 4000 χρόνια πριν, μαζί με την Αθήνα, την Ολυμπία, τη Δήλο και τους Δελφούς, η προτεραιότητα του ενδιαφέροντος, εστιάζει στον αρχαιολογικό χώρο. Ειδικά στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, μιας εκ των 5 ιερών πόλεων της Αρχαίας Ελλάδας. Περιηγηθήκαμε στον αρχαίο οικισμό, στα σπουδαιότερα μνημεία του. Την Ιερά Αυλή, χώρο συγκέντρωσης των πιστών, κατάληξη της Ιεράς οδού, όπου υπήρχαν ναοί με βωμούς για θυσίες στις θεές καθώς και στο ναό της Προπυλαίας Αρτέμιδος του 2ου αιώνα μ.Χ. Τα Μεγάλα Προπύλαια, Δωρικό Πρόπυλο, αντίγραφο των Μνησικλείων Προπυλαίων της Ακρόπολης των Αθηνών, τα Μικρά Προπύλαια, εσωτερικό Ιωνικό Πρόπυλο, αφιερωμένα στη θεά, από τον Άππιο Κλαύδιο Πούλχερ, το Τελεστήριο, μεγάλη τετράγωνη αίθουσα με έξι εισόδους, δύο σε κάθε πλευρά και οκτώ βαθμίδες για τους μύστες στις τέσσερις πλευρές, όπου στο κέντρο υπήρχε το ανάκτορο, το άδυτο της Ελευσινιακής λατρείας, στο οποίο έμπαινε μόνο ο Ιεροφάντης για την τέλεση των μυστικών ιερουργιών. 

Τις Θριαμβικές Αψίδες, που αποτελούν ρωμαϊκά αντίγραφα της αψίδας του Αδριανού των Αθηνών και χτίσθηκαν μετά το 129 μ.Χ. Το Καλλίχορον Φρέαρ, όπου σύμφωνα με τον Ομηρικό Ύμνο, εκεί κάθισε η θεά Δήμητρα, όταν ήρθε στην Ελευσίνα και εκεί τελούνταν οι χοροί των γυναικών της Ελευσίνας, που αποτελούσαν μέρος των ιεροτελεστιών προς τιμή της θεάς Δήμητρας. Το Πλουτώνειο, Ιερό Περίβολο με σπηλιά απ' όπου σύμφωνα με την παράδοση, είχε φανεί ο Πλούτων, θεός του Άδη, όπου γινόταν αναπαράσταση της ετήσιας επιστροφής της Περσεφόνης στη γη και το Μυκηναϊκό Μέγαρο, ναός σε σχήμα ορθογωνίου παραλληλογράμμου, με δύο κίονες κατά μήκος του κύριου άξονα.

Το 2005 διοργανώθηκε το διεθνές επιστημονικό συμπόσιο ''Ιερά και λατρείες της Δήμητρας στον αρχαίο ελληνικό κόσμο'' στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας, Ιστορίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, με στόχο να προσεγγίσει ερμηνευτικά τα λατρευτικά δεδομένα της αρχαιότητας, εστιάζοντας στην μυστηριακή λατρεία της Δήμητρας από την Ελευσίνα. Με επιβεβαιωμένη την ευρύτερη αποδοχή της Δήμητρας, ένεκα της γήινης εφορίας που προσδίδει στους τόπους επίσκεψής της η θεά, αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην αρχαιότητα! Η αναχώρηση της Δήμητρας από την Ελευσίνα, μετά την επικράτηση του χριστιανισμού, δεν εξάλειψε την ανάγκη των γεωργών για θεϊκή βοήθεια. Καθώς οι αρχαίοι θεοί δεν μπορούσαν πλέον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, οι άνθρωποι στράφηκαν στην Παναγία και συνέδεσαν το αγροτικό ημερολόγιο με τον βίο της. Στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, ανατολικά και πάνω από τον ναό της Φαυστίνας στην κορυφή του λόφου, δεσπόζει ο μεταβυζαντινός ναός της Παναγίας, της Μεσοσπορίτισσας, που γιορτάζει καταμεσής (20 Νοεμβρίου) της σποράς, χτισμένος πάνω στα ερείπια παλαιότερου, πιθανότατα μιας εκ των τριών παλαιοχριστιανικών βασιλικών της Ελευσίνας. Σήμερα από το παλαιότερο κτίσμα είναι πλέον ορατά μόνο τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της ανατολικής πλευράς.    

Η Ελευσίνα αποτελεί ένα απίστευτο καταφύγιο ιδεών για κάθε εικαστικό δημιουργό. Σε όποιο σημείο της κι αν βρίσκεσαι κάνοντας μία στροφή 365 μοιρών, διαπιστώνει κανείς αντίστοιχες σε αριθμό πηγές έμπνευσης! Ειδικά αν αναζητάς την εικόνα, το κάδρο που θα σου προκαλέσει ανέλιξη ψυχής. Λίγες εκατοντάδες μέτρα παραλιακά και δυτικά της πόλης, μέσω του ''Τιτάν'' που επιτρέπεται η διέλευση, συναντάς την Βλύχα. Σημείο που σε κάνει να στρίβεις συνεχώς την όρασή σου από το επίγειο στο ουράνιο, από το απτό στο ιδεατό, από το ομοίωμα στο πρωτότυπο, σύμφωνα με τα νεοπλατωνικά αξιώματα... Δημιουργείς εικόνες που στην κυριολεξία πρέπει να ξύσεις τον καμβά για να βρεις την αλήθεια! 

Ένας μοναδικός διάλογος, μεταξύ ενός απόλυτα εικαστικού τοπίου με τον έντονο προβληματισμό της περιβαλλοντολογικής καταστροφής. Εκφράζοντας τη λογική και θεωρώντας ότι πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ συναισθημάτων και σκέψεων, μένεις καρφωμένος στις εικόνες της Βλύχας. Στην θαλάσσια αυτή περιοχή της Ελευσίνας, με τα βυθισμένα και εμφανή ναυάγια, φαντάσματα πλοίων, μιας άλλης εποχής. Πολλά από αυτά έχουν χαρακτηριστεί επικίνδυνα και επιβλαβή για το θαλάσσιο περιβάλλον. Ορισμένα έχουν εγκαταλειφθεί εκεί από τις αρχές της δεκαετίας του '80. Εκτός από τα ναυάγια, όμως, στον όρμο της Βλύχας έχουν δέσει πλοία, τα οποία είτε έχουν παροπλιστεί λόγω της κρίσης, είτε είναι κατασχεμένα και επικίνδυνα για χρήση, αφού το λιμάνι της Ελευσίνας είναι το μόνο καραβοστάσι που έχουμε για παροπλισμένα. Όλο τα στοιχεία αυτά συνθέτουν ένα ασύλληπτο εικαστικό σκηνικό, μία αστείρευτη πηγή έμπνευσης και προβληματισμού για κάθε σκεπτόμενο ον... 

                                                                                 

Το σιδηροδρομικό δίκτυο που στην διαδρομή του το 1884 περιλαμβάνει την Ελευσίνα καθώς και η διάνοιξη του Ισθμού της Κορίνθου το 1893 σε συνδυασμό με Θριάσιο πεδίο και την δημιουργία του εργοστασίου ''Σαπωνοποιείο Χαριλάου'', προκαλεί την εμπορική και βιομηχανική εξέλιξη της πόλης των 250, σύμφωνα με την απογραφή του 1827, κατοίκων. Στα τέλη του 19ου αιώνα, με συνεταίρο τον Νικόλαο Κανελλόπουλο, τον ιδρυτή της τσιμεντοβιομηχανίας ''Τιτάν'', το μετέτρεψαν σε ελαιουργείο, που έφτασε να απασχολεί περίπου 250 εργαζόμενους. Η ακμή της εμποροβιομηχανικής ιστορίας, περιλαμβάνει δύο χαλυβουργικές μονάδες, δύο ναυπηγεία, δύο εργοστάσια παραγωγής τσιμέντου, δύο διυλιστήρια, σε περίπου 10 χιλιόμετρα παραλιακής ζώνης, ενώ τα εργοστάσια ''Βότρυς'', ''Κρόνος'', ''Ρετσινάδικο'', ''Νέζη'' και ''Ελαιουργική'' αποτυπώνουν την τερατώδη βιομηχανική ανάπτυξη της πόλης. 

Η αντίστροφη μέτρηση της αποβιομηχάνισης ξεκίνησε σταδιακά από τη δεκαετία του 1980, με το κλείσιμο των πρώτων μεγάλων μονάδων, για να καταλήξουμε στο σήμερα, όπου σχεδόν όλες έχουν κλείσει, αφήνοντας πίσω τους δυστυχώς, πλήθος ανθρώπων που στερήθηκαν ένα βιοποριστικό μεροκάματο, απίστευτους χώρους και μία πολιτιστική παρακαταθήκη που διαμορφώθηκε από την σχέση τον εργαζομένων και την πολύχρονη εργασία τους σε αυτά τα καλοσχεδιασμένα εργοστάσια. Σήμερα πολλά από αυτά έχουν ανακαινιστεί και ειδικά το ''Σαπωνοποιείο Χαριλάου'' θα αποτελέσει κεντρικό σημείο της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας του 2023.

                                   

Με θέμα τη γυναίκα!

Τοιχογραφίες γένους θηλυκού, που αφορούν τη γυναίκα ως σύμβολο, τη γυναίκα σε όλες τις εκφάνσεις, καλλιτέχνες της street art και του graffity, ζωγράφισαν τους τοίχους του αθλητικού κέντρου «Μάρκος Παπαδάκης», στο Χαλάνδρι.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Τεχνών του Δρόμου και της Ελεύθερης Έκφρασης στο Δημόσιο Χώρο, ο Δήμος Χαλανδρίου διοργάνωσε το 1ο Φεστιβάλ Street Art, όπου οι τοίχοι του Αθλητικού Κέντρου στο Χαλάνδρι, μετατράπηκαν σε πεδίο καλλιτεχνικής δημιουργίας και έκφρασης.  

                                                                                 

Η Παγκόσμια Ημέρα των Τεχνών του Δρόμου και της Ελεύθερης Έκφρασης στο Δημόσιο Χώρο ξεκίνησε το 2007 στη Γαλλία, με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Καλλιτεχνών των Τεχνών του Δρόμου (Federation des Arts de la Rue) και έκτοτε, γιορτάζεται κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου.

                                                                           

Οι καλλιτέχνες φαντάστηκαν τη γυναίκα με όλα της τα χαρακτηριστικά, σε ελεύθερη απόδοση, στο σύνολο των ρόλων της, εμπνεύστηκαν από τα ερεθίσματα των καιρών, όπως και από τα καθιερωμένα αρχέγωνα πρότυπα, θέλοντας βέβαια να δώσουν ταυτόχρονα και τα στοιχέια εκείνα που πηγάζουν μέσα από κάθε γυναικεία ύπαρξη.

                                                                               

Στη δράση συμμετείχαν και καλλιτέχνες του graffity, μουσικά σχήματα, ακρoβατικές ομάδες, με Dj, ενώ workshop για μικρούς και μεγάλους, πραγματοποιούνταν κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.