γράφει ο Πέτρος Καστορίνης
Εθνική εορτή είναι όταν η Ελλάδα αναδεικνύεται παγκοσμίως για επιτεύγματα της, για προϊόντα της, για τη συμβολή της κάπου, για τους ανθρώπους της, τους επιστήμονες της που διαπρέπουν...
Εθνική εορτή είναι όταν ο Έλληνας δεν θεωρεί την πατρίδα του την ωραιότερη του κόσμου αλλά την ωραιότερη του κόσμου στα μάτια του, ξέροντας και τις αδυναμίες της (και τις δικές του συνάμα...) και όμως την αγαπάει και γι αυτό, θέλει να συμβάλλει στην εξάλειψη τους. Όμως αναρωτιόμαστε εάν έχουν νόημα αυτά και εάν ακούγονται ολίγον 'ξενέρωτα' τώρα που η πατρίδα μας περνά δια πυρός και σιδήρου. Γιατί τι να κάνει κι ο έρμος ο Έλληνας όταν λόγω των τεκταινομένων, οικονομικών και πολιτικών, βρίσκεται σε σύγχυση, να ταυτιστεί ή να μην ταυτιστεί με την πατρίδα του, της οποίας διοικητική (Με την πλατιά έννοια) έκφραση είναι το κράτος το οποίο όμως τον συμπιέζει παντοιοτρόπως, να μη πάθει σύγχυση, ποιος θα ζήσει η πατρίδα ή ο Έλληνας... Όλοι αναρωτιόμαστε...
