Δοκιμή για ένα μήνα!

γράφουν Ανδρονίκη Παντιώρα, Πέτρος Καστορίνης

Την αντίστροφή μέτρηση μέχρι την εφαρμογή γενικού lockdown, διανύουμε από χθες, καθώς έχουμε περάσει ήδη το κατώφλι των αυστηρότερων περιοριστικών μέτρων έναντι στον ιό, προκειμένου να αποφύγουμε μαζικότερη έξαρση των κρουσμάτων και να προλάβουμε πιθανή κατάρρευση του συστήματος υγείας. 

Το δεύτερο κύμα του ιού που για τόσο καιρό συζητούσαμε, είναι εδώ. Οι λοιμωξιολόγοι ένας, ένας με τη σειρά τους, και οι επιστήμονες της πρώτης γραμμής, αρχής γενομένης, του πρωτεργάτη της ενημέρωσης, αγαπητού Σωτήρη Τσιόδρα, πέφτουν στην παγίδα των πολιτικοποιημένων εξαγγελιών. Μη τυχόν και παρεκκλίνουν της κυβερνητικής γραμμής, όπου μαζί με όλα τα μέσα ενημέρωσης της "λίστας Πέτσα", δημιουργούν αυτή την έντονη βαβελική κατάσταση, στην ''κούρσα'' της υποτυπώδους δημοσιογραφικής δεοντολογίας, για να δικαιολογήσουν τα αργύρια που τους τύφλωσαν, απέναντι στην αληθινή ενημέρωση. Πλην εξαιρέσεων σαφώς.

                                                                                    

Βέβαια, η πιο εύστοχη επιστημονική ατάκα που ειπώθηκε, μέσα στον κυκεώνα των αναλύσεων, των απόψεων των ειδικών και των επιστημονικών τοποθετήσεων ήταν η εξής, ότι ένα μεγάλο lockdown, είναι πάντα καλύτερο από ένα μικρότερο lockdown, συνειδητοποιώντας πραγματικά την ορθότητα αυτής της έκφρασης. 

Κάθε δέκα χρόνια στην δίνη μιας ''πανδημίας''. Το 2000, ήταν το χρηματιστήριο και η οριακή πλειοψηφία του Κώστα Σημίτη. Δέκα χρόνια αργότερα τα χρήματα χάθηκαν, όταν οι ευρωπαίοι "φίλοι" μας, έπαψαν να μας εμπιστεύονται. Σήμερα, εν έτη 2020, εμφανίζεται ο ιός! Μία στην κυριολεξία πανδημία, όπου αναγκαστήκαμε να κλειστούμε στα σπίτια μας και σίγουρα θα ξανακλειστούμε για να προφυλάξουμε την υγεία μας, με συνέπειες την μείωση του τζίρου, την διάλυση της ''βαριάς μας βιομηχανίας'', του τουρισμού, και την ύφεση, μεγαλύτερη από ποτέ. 

Την ίδια στιγμή, εργασιακό νομοσχέδιο βάσει του οποίου καθιερώνεται η τηλεργασία και η νέα ψηφιακή εποχή, βρίσκεται σε εξέλιξη, το οποίο φέρνει πραγματική καλυτέρευση, βελτίωση και ψηφιακή επανάσταση στις εργασιακές σχέσεις. 

Ακολουθώντας λοιπόν τα βήματα της Ευρώπης, όπου Γαλλία και Γερμανία ανακοίνωσαν την εφαρμογή γενικού και μερικού lockdown αντίστοιχα και εφόσον η διάλυση πλέον και της παραμικρής αμφιβολίας για τη χρησιμότητα και τη χρήση της μάσκας στην καθημερινότητά μας, δεν μας αφήνει περιθώρια για περαιτέρω αμφιβολίες ή αμφισβητήσεις και πόσο μάλιστα εν όψη του ερχομού του Χειμώνα, η ζωή μας με τον ιό, έχει αρχίσει να μας γίνεται μια δυνατή, αξέχαστη, συνήθεια. 

Εις αποφυγή των χειρότερων με την καθιέρωση τουλάχιστον των νέων μέτρων που θα ανοίξουν ένα άλλο κεφάλαιο στη ζωή μας και θα δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα αυτή τη φορά, λίγο  διαφορετική από εκείνη του Μάρτη, ελπίζοντας ότι θα προλάβουμε περαιτέρω εξάπλωση της πανδημίας, καθώς ο ιός μεταλλάσσεται και επηρεάζει διαφορετικά το ανθρώπινο σύστημα.   

Με τη σημαία μου, να τραγουδώ!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Η επέτειος του βροντόφωνου "Όχι" και η παραπομπή στην απόλυτη αντίσταση των επιταγών της Ιταλικής επέλασης από την Ελληνική επικράτεια, πιθανόν να μην σταματήσει να ταυτίζεται ανά εποχή και με έναν ιδιαίτερο τρόπο κάθε φορά, με τα τρέχοντα διπλωματικά συμβάντα της δικής μας, εθνικής επικαιρότητας.

Το 1940 ήταν η Ιταλία εν μέσο 2ου Παγκοσμίου πολέμου. Σήμερα, το 2020, είναι η Τουρκία, η γείτονα χώρα, αυτή που μας κρατά με στρατηγική ευλάβεια αρκετούς μήνες τώρα, σε διπλωματική εγρήγορση και ξεσκονίζει με ακλόνητη απείθεια τις γεωγραφικές της αξιώσεις στο Αιγαίο. Εγείρει συζητήσεις, διερευνητικές τάχα μου, κουνά προκλητικά το χαρτί των διαπραγματεύσεων, στέλνοντας τα πλοία της να ανιχνεύσουν ενεργειακά κοιτάσματα στα "θολά νερά" του Αιγαίου.

Και η Ευρώπη παρακολουθεί χαμηλόφωνα, υπαγορεύοντας τις θεμιτές διόδους διελεύκανσης των ισχυρισμών εκατέρωθεν, πετώντας την ευθύνη στα κράτη - μέλη. Μεταθέτοντας το χρόνο των ουσιαστικών συζητήσεων και νουθετώντας ηθικολογώντας, καθώς οι εξαγωγές της στα οπλικά συστήματα στην Τουρκία, δεν της επιτρέπουν κάτι περισσότερο και η ιδέα ότι η "μεγάλη" Ρωσία θα επωφεληθεί των συσχετισμών δυνάμεων και θα λάβει μερίδιο της πίτας, της φέρνει ήδη πονοκέφαλο.    

 Ο Έλληνας δικτάτορας λοιπόν του '40, χρησιμοποίησε την απόλυτη στάση των πολιτικών του πεποιθήσεων και ήχησε τις σειρήνες του πολέμου. Εμείς σίγουρα μπορούμε και καλύτερα! Μπορούμε να μιμηθούμε το απόλυτο αυτού και το αδέκαστο, το αδιαπραγμάτευτο της διπλωματικής οδού. Η σημερινή κρίση στα ελληνοτουρκικά, αγγίζει τη σοβαρότητα του '74. Μπορούμε επίσης να συνεχίσουμε επιτυχώς τις δικές μας συνέργειες, καθώς η διαπραγματευτική δύναμη αυτής της χώρας, δεν έπαψε ποτέ να είναι η θέση της. Αυτό το υπέροχο και ηλιόλουστο "οικόπεδο". 

Χρόνια πολλά για την αυριανή ημέρα. Μπορεί ο ιός να μην μας επιτρέπει τυμπανοκρουσίες, παρελάσεις και τον εορτασμό του "Όχι", όπως μας αρέσει να θυμόμαστε. Το μοναδικό μας ταπεραμέντο όμως, μας επιτρέπει να τραγουδάμε δυνατά, με τη σημαία μας ψηλά!  

Η αιώνια ιστορία...

 γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Είναι ο τέταρτος παλαιότερος εν ενεργεία αθλητικός σύλλογος στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 1896. Διατηρεί τμήματα στίβου, μπάσκετ ανδρών, γυναικών και ποδοσφαίρου. ο Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου, το ποδοσφαιρικό τμήμά του συμμετέχει επί 72 χρόνια στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών.

Ο Γυμναστικός Σύλλογος Αμαρουσίου ιδρύθηκε το 1896, μετά τη νίκη του Μαρουσιώτη Σπύρου Λούη στο μαραθώνιο δρόμο των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων. O σύλλογος μετείχε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στίβου ανδρών 1901 με 10 αθλητές, οι οποίοι αγωνίστηκαν με κίτρινη στολή, που φαίνεται πως καθιερώθηκε από το ξεκίνημά του. Όμως, ο αρχικός ενθουσιασμός έσβησε γρήγορα, διότι οι κάτοικοι του προαστίου δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο και ο σύλλογος αδράνησε. Η αναγέννηση του συλλόγου αρχίζει το 1923 και οι αθλητές στίβου του Γ.Σ. Αμαρουσίου επιτυγχάνουν σπουδαίες διακρίσεις.      

Το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών ανεπίσημο σωματείο λειτουργούσε από την προπολεμική περίοδο και από το 1948 αγωνίζεται στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών. Έχει λάβει μέρος και στις τρεις κατηγορίες της Ε.Π.Σ.Α. οι παράγοντες του ποδοσφαιρικού τμήματος και φυσικά οι ποδοσφαιριστές καταφέρει εξαιρετικές διακρίσεις. Το ποδοσφαιρικό τμήμα ''ζει'' στην σκιά του ''επιτυχημένου'' τμήματος καλαθοσφαίρισης και παρόλα αυτά με ηρωισμό οι παράγοντες καταφέρνουν τα ακατόρθωτα!

Σήμερα οι ''κίτρινοι'' των βορείων προαστίων, αγωνίζονται στην Γ! κατηγορία της Ε.Π.Σ.Α. και φιλοδοξούν για το μέλλον. Οι παίκτες, ο προπονητής και οι αντίστοιχοι παράγοντες του τμήματος ποδοσφαίρου ''αγωνίζονται'' για την αγάπη της καρδιάς τους. Μεταξύ αυτών και οι εμβληματικοί αρχηγοί (Φωτ.: από αριστερά) ο 31χρονος Φίλιππος Σταυράτης, ο 29χρονος Νίκος Μπέκιος και ο 35χρονος Παναγιώτης Γεωργακόπουλος και οι τρεις τους με πολυετή ''υπηρεσία'' στην ομάδα, έχουν συνδεθεί με ''όρκο'' με την συγκεκριμένη ομάδα.  

Στην φωτογραφία του ''ανοίγματος'' πάνω, στην πάνω σειρά από αριστερά ο κόουτς Θωμάς Βοτσαίτης, ο υπεύθυνος επικοινωνίας Γρηγόρης Δίνας και οι ποδοσφαιριστές Φώντας Κυριακέας, Νίκος Μπέκιος, Γιώργος Δημητριάδης, Φίλιππος Σταυρατής, Βασίλης Λέκκος. Νίκος Μουταβέλης, Δημήτρης Καραστεργίου, Μάριος Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Χαμουρίδης, Γεράσιμος Ποταμιάνος, Δημήτρης Αμερογκεν, ο υπεύθυνος του τμήματος ποδοσφαίρου του Γ.Σ.Αμαρουσίου, Παναγιώτης Καπνόριζας και ο έφορος Παναγιώτης Καφανταρίδης. Στην κάτω σειρά από αριστερά Κωνσταντίνος Κυρίτσης, Πέτρος Κορδάκης, Παναγιώτης Γεοργακόπουλος, Γρηγόρης Μαντόπουλος, Γιάννης Παπαθεοφίλου, Θοδωρής Δημητράκας, Απόστολος Χειλάς, Δημήτρης Διαμαντής και Δονύσης Πατρινός.

Φύση και φυσικά φαινόμενα!

ρεπορτάζ  Ανδρονίκη Παντιώρα, Πέτρος Καστορίνης

Η ξαφνική αλλαγή του καιρού πριν από λίγες ημέρες προκάλεσε κατά τόπους στην Αττική ακραία φαινόμενα, με αποτέλεσμα σοβαρές φυσικές καταστροφές. Στο Ηράκλειο και τη Νέα Ιωνία, ένας τοπικός ανεμοστρόβιλος, ξερίζωσε δέντρα και άνοιξε στα δυο, κολώνες της ΔΕΗ.

Συναντήσαμε στο Ολυμπιακό Στάδιο, τη Λουκία Κεφαλογιάνη, Αντιπεριφερειάρχη Βορείου Τομέα Αττικής, επί τόπου στο σημείο όπου η περιφέρεια συγκέντρωσε όλους τους κορμούς και τα κλαδιά των κομμένων δέντρων που ξεριζώθηκαν από τον αέρα και τις δυνατές καταιγίδες που έπληξαν την Αττική.

Συνομιλώντας μαζί της, η Λουκία Κεφαλογιάννη, μας έκανε γνωστή μια πολύ σημαντική κυκλική δραστηριότητα ανακύκλωσης που ακολουθεί η περιφέρεια, με τα κλαδιά των δέντρων, τα φύλλα και το γρασίδι, το πράσινο των κήπων και της φύσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού οι κορμοί υλοτομήθηκαν και διοχετεύτηκαν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ως καύσιμη ύλη, όλος ο υπόλοιπος όγκος των κλαδιών, των φύλλων και του πράσινου που άφησε πίσω της η μανία της φύσης, θα πολτοποιηθεί, θα ανακυκλωθεί και θα επιστρέψει στους δήμους, όπου θα χρησιμοποιηθεί ως εδαφοβελτιωτικό λίπασμα στο χώμα.

Η Περιφέρεια βρίσκεται σε συνεννόηση με τη διοίκηση του ΟΑΚΑ, για την δημιουργία ενός "Πράσινου Σημείου", όπου θα συλλέγονται όλα τα κλαδιά και τα φύλλα των δήμων που συγκεντρώνονται έξω απ' τις αυλές μας και που κατακλύζουν τα πεζοδρόμια όταν καθαρίζονται οι κήποι των σπιτιών μας, θα πολτοποιούνται και θα ανακυκλώνονται, καθώς τα φύλλα και τα κλαδιά είναι οργανικά απόβλητα και θεωρείται το υλικό εξαιρετική πρώτη ύλη - τροφή για το χώμα. Σύντομα μάλιστα πρόκειται να τρέξει καμπάνια ενημέρωσης της περιφέρειας για τη χρήση των καφέ κάδων και των οργανικών αποβλήτων.                  

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση της συχνότητας και της έντασης των φυσικών καταστροφών, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής αλλά και των ανεξέλεγκτων επεμβάσεων του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον, λόγω της αστικοποίησης, της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, της υποβάθμισης ή καταστροφής της φυσικής βλάστησης.

Νωρίτερα, στις 13 Οκτωβρίου, τη Διεθνή Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών 2020, ο Βλάσσης Σιώμος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας του Πεντελικού Σ.Π.Α.Π., Αντιπροέδρος του Εποπτικού Συμβουλίου και Προέδρος της Επιτροπής Πολιτικής Προστασίας της Κ.Ε.Δ.Ε, μας μίλησε για την κατανόηση της φύσης και των λειτουργιών της, τονίζοντας πως η απόκτηση ειδικότερων γνώσεων για τη σωστή αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών από όλους είναι επιτακτική και  πρέπει να ξεκινά από τα πρώτα σχολικά χρόνια.                                                                         

"...Οι Φυσικές Καταστροφές αποτελούν εν δυνάμει μια σημαντική απειλή και για την πολιτιστική μας κληρονομιά. Οι πυρκαγιές, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι κατολισθήσεις, είναι δυνατόν να προκαλέσουν σοβαρές και ανεπανόρθωτες ζημιές, στα κινητά και ακίνητα αγαθά της πολιτιστικής κληρονομιάς..." Ο Σ.Π.Α.Π., επικεντρώνει την προσπάθειά του στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση μαθητών και πολιτών για την μείωση και την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, προγραμματίζοντας και υλοποιώντας κάθε χρόνο εκπαιδευτικές και βιωματικές δράσεις κυρίως για μαθητές.

Ένας ουρανός για όλους!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Η επίσκεψή μας στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών στην Πεντέλη, πραγματοποιήθηκε άνευ κοινού. Πως θα μπορούσε άλλωστε λόγω covid 19, να έχει γίνει διαφορετικά. 

Ήταν η ημέρα που μόλις είχε αλλάξει το σκηνικό του καιρού στην Αθήνα και ο αέρας που είχε αρχίσει να φυσά, δυστυχώς δεν μας επέτρεψε το πλήρες άνοιγμα του θόλου, για τις ανάγκες της φωτογράφησης. Η θέα όμως από εκεί ψηλά είναι συναρπαστική. Το άπλωμα της πόλης απέραντο. Η Αττική ανοίγεται και ξεδιπλώνεται μπροστά μας μαγευτικά. Όσα ποιήματα και να γραφτούν για την Αθήνα, οι στίχοι δεν αρκούν.                                                                    

    
Ο Δρ. Βαγγέλης Κολοκοτρώνης, αστρονόμος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, μας έκανε την ξενάγηση. Ήταν εντυπωσιακό αυτό που αντικρύσαμε. Ο ίδιος και ο επίσης εξαίρετος συνάδελφό του, αστροφυσικός, είναι οι μόνοι που έχουνε απομείνει στο χώρο, υλοποιώντας τα εκπαιδευτικά προγράμματα επιμόρφωσης μαθητών. Βέβαια τον καιρό που διανύουμε, πέραν του κορωνοϊού, οι επισκέψεις των σχολείων στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, έχουνε μειωθεί στο ελάχιστο.                                          

Το κομμάτι της έρευνας και της ανάπτυξης συνεχίζεται από άλλους συναδέλφους πια. Το Αστεροσκοπείο έχει τρία ινστιτούτα. Αστρονομίας και αστροφυσικής, το Σεισμολογικό και το ινστιτούτο που ασχολείται με το περιβάλλον, τις καιρικές συνθήκες, τον καιρό και την κλιματική αλλαγή.                                                                               

"Το τηλεσκόπιο Newall είναι τεχνολογίας του 1869. Δεν φτιάχτηκε για την Ελλάδα, φτιάχτηκε για την Αγγλία. Ήρθε στα χέρια μας, το φέραμε από την Αγγλία το 1957, ως δωρεά από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ", μας λέει ο Ευάγγελος, "το οποίο άλλαξε το ρου της αστρονομίας στην Ελλάδας έκτοτε, διότι είχαμε ένα πολύ μεγάλο όργανο το οποίο έκανε παρατηρήσεις επιστημονικές και όχι εκλαϊκευτικές. 

Μετρούσαμε το φως, τους πλανήτες, γίναμε πλουσιότεροι στην έρευνα και των στοιχείων που αποκομίσαμε. Αυτά μέχρι το 1982, ημερομηνία όπου το τηλεσκόπιο κατέστη άχρηστο, λόγω της φωτορύπανσης των Αθηνών, η οποία τύφλωσε το τηλεσκόπιο", μας αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ευάγγελος Κολοκοτρώνης και από τότε κι έπειτα, το χρησιμοποιούμε για εκλαϊκευτικούς σκοπούς. Η ιστορία του έχει ως εξής: Κατασκευάστηκε από την οικογένεια Κουκ κατ' εντολή ενός μεγάλου μηχανικού της εποχής εκείνης, του Βρετανού, Robert Stirling Newall. Είχε τοποθετηθεί εξαρχής στο Νιουκάστλ, στη βίλα του Νιούαλ, εκ του οποίου πήρε και την ονομασία του. Μοναδικό στο είδος του, δεν υπάρχει άλλο τέτοιο τηλεσκόπιο, τέτοιας εποχής, αλλά "...δυστυχώς πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, με τη ζημιά που έχει γίνει...", σημειώνει ο Ευάγγελος.

Από τα εγκαίνια του Κέντρου τον Σεπτέμβριο του 1995 έως σήμερα έχουν ξεναγηθεί στο Κέντρο πάνω από 200.000 επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το ειδικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που διοργανώνεται για τις πρωινές αλλά και τις βραδινές ξεναγήσεις για σχολεία παρακολουθούν κάθε έτος μαθητές από περίπου 250 νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια και Ειδικά Σχολεία όλης της Ελλάδας. Το κτίριο του Αστεροσκοπείου, κατασκευάστηκε το 1958 εξ' ολοκλήρου από πεντελικό μάρμαρο.

Η γιορτή των αστεριών!

γράφει η Ανδρονίκη Πάντιώρα

 Η 21 η Οκτωβρίου, είναι γνωστή στους κόλπους της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών ως «Ημέρα των Αστεριών». Είναι η ημέρα της εορτής της Αγίας Ούρσουλας, προστάτιδας του Τάγματος των Αδελφών Ουρσουλινών, όπου με την προσφορά τους στην παιδεία και τον πολιτισμό, καλλιεργούν επί τρεις αιώνες τώρα μια "ευγενική" στάση ζωής, μεταδίδοντας σε όλο τον κόσμο ένα μήνυμα αγάπης και αδελφοσύνης.

Φέτος μάλιστα η Σχολή γιορτάζει την επέτειο των 350 χρόνων παρουσίας της στα ελληνικά εκπαιδευτικά δρώμενα. Στις ιδιαίτερες συνθήκες που βιώνουμε, η φετινή γιορτή των "αστεριών" των μαθητών, των παιδιών, τα οποία είναι αυτά που καθορίζουν τον παιδαγωγικό μας προσανατολισμό, θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά, όπου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως θα απευθύνει χαιρετισμό σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, ενώ ένα ξεχωριστό γεγονός επίσης, θα λάβει χώρα. Η Γενική Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, Μαριαλένα Τσίρλη, ως εκλεκτή απόφοιτος του σχολείου, θα παραχωρήσει διαδικτυακή συνέντευξη. 

                                                                             

Ο νέος γενικός διευθυντής του γυμνασίου και του λυκείου Βασίλης Σπυρογιάννης, θα μιλήσει στους μαθητές για τη σημασία των αρχών και των αξιών που διέπουν το συγκεκριμένο σχολείο, ένα σχολείο που σέβεται τη διαφορετικότητα, που αγαπά την προσπάθεια και τη γνώση και δεν σταματά να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται, προκειμένου να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις. 

                                                                                  

Η Δήμητρα Πρελορέντζου, είναι το νέο πρόσωπο στη γενική διεύθυνση του νηπιαγωγείου και δημοτικού της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών στο Μαρούσι και θα απευθύνει με τη σειρά της, το δικό της μήνυμα για τον εορτασμό και το παιδαγωγικό έργο που συντελείται στο σχολείο. Η «Ημέρα των Αστεριών» φέτος, θα συναντήσει  τις «Ημέρες Ειρήνης» των Λασαλιανών Σχολείων, όπου θα γίνει διαδικτυακά μεταξύ των μαθητών μια μοναδικής αξίας ανταλλαγή της παράδοσης και της πνευματικής τους παρακαταθήκης.  
                                                                                

Συναντώντας τη Δήμητρα Πρελορέντζου στο χώρο του σχολείου στο Μαρούσι, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί της και να αναπτύξουμε τα εκπαιδευτικά βήματα της Ελληνογαλλικής Σχολής των Ουρσουλινών, του μακροβιότερου εκπαιδευτηρίου στην Ελλάδα, από το 1670, το οποίο παρέχει στους νέους μία ανεκτίμητη εκπαιδευτική προσφορά.   

Φουλ στο πράσινο!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο το κύτταρο ζωής είναι η παρέα στη γειτονιά, στην πλατεία στην κοινότητα ή το δήμο που συστρατεύεται το τοπικό σωματείο. Oι τοπικές ομάδες δεν είναι ανώνυμες εταιρείες, επιχειρήσεις και οι εκάστοτε παράγοντες, πασχίζουν να πετύχουν τον σκοπό τους. 

Οι τοπικές ομάδες, πασχίζουν να διατηρήσουν το σωματείο που υπηρετούν, να σεβαστούν την ιστορία του συλλόγου και να δημιουργήσουν σωστούς αθλητές! Έτσι και ο Π.Ο.Ψ., ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ψυχικού είναι ένα σωματείο της Αθήνας με σπουδαία ιστορία και έντονη δραστηριότητα. Ιδρύθηκε το 1926 στo Νέο Ψυχικό από Μικρασιάτες πρόσφυγες, με την επωνυμία Μικρασιατική Ένωσις Αθηνών όπως ονομαζόταν προπολεμικά, με χρώματα το κίτρινο και το άσπρο. Αγωνίστηκε στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών ως τα τέλη της δεκαετίας του '40. Το 1948 μετά από συγχώνευση της Αθλητικής Ένωσης Ψυχικού και της Μικρασιατικής Ένωσις λαμβάνει το σημερινό του όνομα και τα χρώματά του είναι πλέον το πράσινο και το λευκό.

   

Σήμερα 72 χρόνια αργότερα από την συγχώνευση, αγωνίζεται στην Β’ κατηγορία της Ε.Π.Σ. Αθηνών και φιλοδοξεί για το καλύτερο. Τα προβλήματα, των τοπικών ομάδων, σε δήμους που δεν διαθέτουν χώρους για την δημιουργία ποδοσφαιρικών γηπέδων είναι μεγάλα. Οι ομάδες αναγκάζονται να προπονούνται και να αγωνίζονται μακριά από την φυσική τους έδρα. Ο Π.Ο.Ψ. στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να χαρακτηριστεί τυχερός αφού ''μετακινείται'' σε όμορο δήμο και φιλοξενείται στο γήπεδο του Απόλλωνα Χαλανδρίου!

Στον πρόσφατο αγώνα του Πρωταθλήματος που συμμετέχει ο Π.Ο.Ψ. αντιμετώπισε ''εντός έδρας'' την Κηφισιά 2010, όπου το αποτέλεσμα ήταν 1-1. Στο γήπεδο, η ομάδα του Ψυχικού, παρατάχθηκε με τον τον επί τα τελευταία τέσσερα χρόνια εμβληματικό αρχηγό της ομάδας, τον Σωτήρη Λεοντίου που είναι και προπονητής των Ακαδημιών της ομάδας. Ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στις εθνικές κατηγορίες, φορώντας μεταξύ άλλων τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Δίπλα στον μεγάλο (Ιστορικά!) αρχηγό της ομάδας και μεταξύ όλων των σπουδαίων συμπαικτών του, ο 20χρονος Δημήτρης Γκόντζος. Αριστερός μπακ χαφ, γιός του εμβληματικού ''ρεπόρτερ'', ίσως ο χαρακτηρισμός να περιορίζει το βεληνεκές στην γνώση περί ''Παναθηναϊκού'', Κώστα Γκόντζου!

       

Οι ''ακόλουθοι'' της ιστορικής ομάδας του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Ψυχικού είναι πολλοί. Στον σημερινό αγώνα με την Κηφισιά 2010, η εξέδρα ήταν γεμάτη από τους φίλους του Π.Ο.Ψ.,  στο γήπεδο του Απόλλωνα Χαλανδρίου, εν μέσω πανδημίας μάλιστα! Ο παλμός είχε ρυθμό και δεν έπαψαν να ενθαρρύνουν την αγαπημένη τους ομάδα!

Τους δεσμούς λύσατε...!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Θεωρείται σύνηθες το γεγονός ότι η ανέχεια, η δυσμένεια και η οικονομική δυστροπία, ευνοούν στη δημιουργία ακραίων, εθνικιστικών πεποιθήσεων, από τους πολίτες μιας χώρας όπως είναι η Ελλάδα, με αποτέλεσμα να επωφελούνται των καταστάσεων και των συνθηκών, σκοτεινοί υποχθόνιοι τύποι σαν τη σύσταση της Χρυσής Αυγής.

Αργά η γρήγορα όμως, η εγκληματική και παραβατική δραστηριότητα κάθε κακοποιού στοιχείου, θα αναμετρηθεί με το πραγματικό πρόσωπο ενός κράτους. Η ετυμηγορία της δικαστικής εξουσίας και η αποφασιστική κινητοποίηση του συστήματος με στόχο στην αποκάλυψη του δολοφονικού υπόβαθρου της Χρυσής Αυγής, της οργάνωσης που εισχώρησε στο πολιτικό κατεστημένο, ανδρώθηκε πατώντας πάνω στην απελπισία και την απέλπιδα ματιά ενός λαού που έτεινε χείρας βοηθείας, προσπαθώντας να στηρίξει τη δυσχερή θέση του σε επικίνδυνα όπως αποδείχτηκε εγχειρήματα και σε ακραία, ιδεολογικά παραληρήματα, ήταν καταλυτική. 

Ποτέ όμως η ιδεολογική σήψη δεν μπορεί να εκφραστεί ή να συγκαλυφθεί από την πολιτική. Πόσο μάλλον στην εποχή που διανύουμε, όπου όλα διαδραματίζονται υπό το φως της δημοσιότητας. Μιας δημοσιότητας που κρατάει κρυφά όσα αντέχει και όσα την εξυπηρετούν. Όσα δεν περιθάλπουν στους κόλπους της τουλάχιστον, την αγνότητα του "κακού". 

Τα κοινωνικά ξεβράσματα όμως από την άλλη, σίγουρα όταν αναμειγνύονται με τις πολιτικές και  τις κοινωνικές δομές μιας χώρας, δεν είναι τυχαίο. Όπως και στη δική μας περίπτωση, την ελληνική, δεν ήταν τυχαίο. Συντηρήσαμε δεσμούς, θρέψαμε ένα μικρόβιο παρασιτικό, που μεγάλωσε με την εντύπωση ότι θα μας κατακτήσει. Το έδαφος αδιαμφισβήτητα είχε καλλιεργηθεί. Ήρθε η ώρα λοιπόν σήμερα, μετά την κατηγορηματική καταδίκη της ναζιστικής λογικής, να λύσουμε τους δεσμούς που κάποτε μας "έδεσαν" με παραπλανητικές λογικές και να επαναπροσδιορίσουμε ότι η δημοκρατία υφίσταται με ειρηνικές, μη βίαιες πρακτικές. Η δημοκρατία, δεν δρα υπογείως, είναι φανερή, ψύχραιμη και γενναία.      

Ατέρμονη κυκλική οικονομία!

Κατόπιν της απόσυρσης του το αυτοκίνητο ως ρυπογόνο απόβλητο πρέπει να αντιμετωπίζεται στην ανακύκλωσή του με την απαραίτητη σύγχρονη μέθοδο που επιβάλλει η E.Ε. 

Η ανακύκλωση αυτοκινήτου να δημιουργεί στην κυριολεξία το επόμενο βήμα μίας εκ νέου εκμετάλλευσης-παραγωγής του κάθε μεταλλικού, γυάλινου, υγρού, πλαστικού, ελαστικού ή μπαταρίας είχε κατασκευαστεί. Με πρωταρχικό γνώμονα το περιβάλλον και την προστασία του, η ανακύκλωση και η ανάλογη επεξεργασία των υλικών αποφέρουν σε επαγγελματικές ειδικότητες ένα σημαντικό κύκλο εργασιών και δημιουργούν νέα προιόντα. Αυτός είναι ο απόλυτος στόχος της ανακύκλωσης: Περιβάλλον, εκμετάλλευση αποβλήτων, εκ νέου παραγωγή, θέσεις εργασίας συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη. Ουσιαστικά το απόβλητο αυτοκίνητο αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα μιας ατέρμονης στην πράξη, κυκλικής οικονομίας.

H Alykon Ανακύκλωση είναι εταιρεία ανακύκλωσης αυτοκινήτων πιστοποιημένη από τον κρατικό φορέα Ε.Δ.Ο.Ε. (Εταιρεία Διαχείρισης Ελληνικών Οχημάτων) και αναπτύσσει την δραστηριότητά της στις 22.000 τετραγωνικών μέτρων εγκαταστάσεις της στην Παιανία της Αττικής. Τα στελέχη της έχουν μακρά εμπειρία στον χώρο της ανακύκλωσης και μαζί με το υπόλοιπο ανθρώπινο δυναμικό έχουν συνεχή επιμόρφωση και παρακολούθηση των τεχνολογικών εξελίξεων στον τομέα δραστηριότητας της Alykon.

O Γιάννης Σμυρλής, γενικός διευθυντής της Alykon είναι σαφής για την φιλοσοφία που διέπει την Alykon ως προς την ανακύκλωση: ''Μπορεί η Ε.Ε. να συστήνει τη κυκλική οικονομία εμείς στην Alykon όχι απλά εφαρμόζουμε τους κανόνες αυτής της κατεύθυνσης αλλά αποτελούμε πρότυπο παράδειγμα. Προτιμάτε περισσότερο κάτι να επαναχρησιμοποιηθεί, παρά να ανακυκλωθεί. Δηλαδή να μεγαλώσει ο χρόνος ζωής του όποιου αντικειμένου, φροντίζουμε για τα υλικά, προνοητικά και αποτελεσματικά. Ενημερωνόμαστε συνεχώς και πάντα προηγούμαστε των νέων εξελίξεων, προδιαγραφών, κανόνων''

Η Alykon Ανακύκλωση διαχειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο, σεβόμενη σε πρώτο χρόνο το περιβάλλον, το μερίδιο που της αναλογεί από τα 45.000 αυτοκίνητα που αποσύρονται σήμερα το χρόνο στην Ελλάδα. Στόχος της είναι όπως και σήμερα να αποτελεί πάντα παράδειγμα των Ευρωπαϊκών προδιαγραφών στις εταιρείες ανακύκλωσης αυτοκινήτων!     

Επέτειος με νίκη!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Στη χώρα επικρατεί κλίμα αγωνίας, αναμονής και προσδοκιών για την κάθε επέτειο, εκδήλωση ή εορτή. Όλοι στο πίσω μέρος της σκέψης μας θέλουμε ένα περιβάλλον ''καθαρό'' από ιούς και μία κοινωνία χωρίς υγειονομικά πρωτόκολλα...

Στις αθλητικές εκδηλώσεις το υγειονομικό πρωτόκολλο πρόληψης ή αντιμετώπισης του covid-19 είναι αυστηρότατο και παρόλα αυτά εφαρμόζεται τέλεια. Στους αγώνες ποδοσφαίρου σε όλα τα επίπεδα, επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά απαγορεύεται η παρουσία θεατών ενώ η μάσκα είναι σχεδόν υποχρεωτική. Η κάθε νίκη, το κάθε σπουδαίο γκολ ή κάθε εντυπωσιακή ενέργεια περνά και χάνεται στο χρόνο όταν η τηλεόραση δεν το ''γράφει'' και δεν υπάρχει η δυνατότητα να το δούμε η να θαυμάσουμε και πάλι...

Πρίν 20 χρόνια ο Άρης Ξηντάρας, γέννημα θρέμμα Κηφισιώτης, αθλητικός συντάκτης τότε και εκδότης σήμερα, δημιουργεί την ποδοσφαιρική ομάδα Κηφισιά 2010. Είναι η επόμενη ομάδα μετά την διάλυση του Αθλητικού Ομίλου Κηφισιάς (ΑΟΚ) που διατηρεί το όνομα του όμορφου προαστείου της πρωτεύουσας στο μητρώο του θεσμικού οργάνου, Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθηνών (ΕΠΣΑ). 

Στο στάδιο του Ζηρινείου, γήπεδο συνδεδεμένο με κάθε μεγάλη αθλητική Κηφισιώτικη στιγμή, η Κηφισιά 2010 αντιμετώπιζε την ιστορική ομάδα της Αθήνας του Εθνικού Αστέρα. Η σημερινή ομάδα της Κηφισιάς 2010, μια ομάδα με πλούσιο ταλέντο, προετοιμασμένη άριστα από τον κόουτς Βασίλη Ντάρλα επικράτησε της ομάδας της Καισαριανής με το εντυπωσιακό 3-0. Είναι γεγονός πως δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή και τιμή για αθλητή που το σωματείο του στην γενέθλια επέτειο του έχει νικηφόρο αποτέλεσμα!

Ο εμβληματικός αρχηγός της Κηφισιάς 2010 και ο ταλαντούχος μικρός! Ο Περικλής Μητρόπουλος με μία θητεία επτά ετών σε δύο περιόδους (3+4) από τα 20 της ιστορίας της ομάδας. Αποτελεί εκτός από τον αγωνιστικά στυλοβάτη της άμυνας και την ψυχή της ομάδας. Κι απέναντι στον ''μεγάλο'' Περικλή Μητρόπουλο, ο μικρότερος ο δεκαπεντάχρονος ακόμα (Έως τον άλλο μήνα που έχει γενέθλια) Άγης Σταθούλης, ο μικρότερος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται σε πρώτα ομάδα, σωματείου της ΕΠΣΑ. 

Η Κηφισιά 2010,έχει όχι απλά παράδοση ανάδειξης νέων ταλαντούχων ποδοσφαιρικά παιδιών αλλά η ακαδημία της έχει την ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου σημαία της. Ο Μίμης Δομάζος, ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής είναι υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού εκπαιδευτικού προγράμματος.  

Η σημερινή ομάδα της Κηφισιάς 2010, στην ομαδική φωτογραφία στο ''άνοιγμα'' του θέματος. Πάνω σειρά από αριστερά: Νικηφόρος Αναστασόπουλος, Μιχάλης Κανταδέλης, Φίλιππος Ντερμιτζόγλου, Θοδωρής Σμυρναίος, Στεφανος Ντένιας, Φώτης Πλακουδάκης, Παναγιώτης Μακρόπουλος, Ιωσήφ Βακόνδιος, Άκης Πετράκης, Μανώλης Πετράκης, Θέμης Αναστασιάδης, Χρήστος Χαριτίδης, Περικλής Μητρόπουλος και ο προπονητής Βασίλης Ντάρλας. Κάτω σειρά από αριστερά: Κώστας Θανασούλας, Θανάσης Κυριακόπουλος, Βαγγελης Παπαιωάννου, Άγης Σταθούλης, Αλέξανδρος Θεοφιλόπουλος, Δημήτρης Χατζηιωαννίδης, Κωνσταντίνος Πολίτης, Γιάννης Βουγιουκλίδης, Μάριος Κιάρρη.

                                                                                                               

Για την Πεντέλη που αγαπάμε...!

 γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Η αγαπημένη μας και πολυπαθής Πεντέλη, το πανέμορφο βουνό της καρδιάς μας στο βόρειο τομέα της Αττική, αρχίζει ξανά να αναπνέει, μετά από τα τελευταία 20 μαρτυρικά χρόνια ζωής της. 

Άνθρωποι που ράγισαν οι καρδιές τους, με τις φωτιές που μαύρισαν τα σωθικά της, τη στήριξαν και την βοηθήσανε να ξαναγεννηθεί απ' τις στάχτες της, την προστατεύουν μέχρι και σήμερα και επί πολλά χρόνια, μέρα νύχτα, για να μην "ξαναπονέσει", ούτε στο στο ελάχιστο πια. Ο Σύνδεσμος Προστασίας του Πεντελικού όρους, ο Σ.Π.Α.Π, μετρά πολλά χρόνια ζωής, από το 1992, με μια ανεκτίμητη δράση, που δεν υπολογίζεται, μήτε σταθμίζεται με μέτρα και μεγέθη, η έκταση της συνεισφοράς του. Είναι το άγρυπνο βλέμμα της Πεντέλης, το ακούραστο μάτι που παρατηρεί και ελέγχει κάθε κίνηση που πιθανόν να ελλοχεύει κίνδυνο για το μονάκριβο βουνό μας.                                                          

Η δράση του Σ.Π.Α.Π δεν περιορίζεται στην πρόληψη, τη φροντίδα και την προστασία της Πεντέλης. Αναπτύσσει σε μεγάλο βαθμό περιβαλλοντολογικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Επικεντρώνεται επισταμένως στην ενημέρωση και την εκπαίδευση πολιτών και μαθητών πάνω σε περιβαλλοντολογικά θέματα, προσπαθώντας κυρίως να ευαισθητοποιήσει όλες τις πληθυσμιακές ομάδες και να διευρύνει τις συνειδήσεις, ανοίγοντας τους ορίζοντες της γνώσης σχετικά με την αγάπη και την προστασία του βουνού.                                                          

Ο Βλάσσης Σιώμος είναι η καρδιά του Συνδέσμου, ο πρόεδρος του οργανισμού, που με την αγάπη και την ενέργεια που διοχετεύει καθημερινά, κρατά ζωντανό ένα ολόκληρο σύστημα διαχείρισης, οργάνωσης, συνεργασίας, επικοινωνίας και διεκπεραίωσης, με σοβαρό το διακύβευμα, τη ζωή και την ύπαρξη του δάσους. Ο ρόλος του και η θέση του κρίσιμη και λεπτή. Η συμβολή του στην εμπλοκή και την κινητοποίηση των ανθρώπων στις συμμετοχικές διαδικασίες της προσφοράς και της αλληλεγγύης, καθοριστική. Η ευθύνη μεγάλη. Μόνο με βαθιά αγάπη, εμπειρία και στοχευμένη δράση, όπως ο ίδιος διαθέτει, προχωρά ένα ουσιαστικό έργο όπως είναι αυτό της διαφύλαξης του Πεντελικού και εξελίσσεται επί της ουσίας.                                                                                              

Ένα ποτηράκι, βάλε..!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Τίποτα δεν είναι αρκετό για όποιον το αρκετό είναι λίγο. Πίνοντας ένα ''ουζάκι'' ή ''τσιπουράκι'', ένα μόνο, με καλή παρέα και μεζέ, αρκεί! Η απόλαυση είναι μεγάλη, με το λίγο, με το ένα ποτηράκι!

Την μαγική συνταγή για το λίγο, το περιεχόμενο στο ''ποτηράκι'' την είχε πριν 142 χρόνια ο Θανάσης Γάτσιος που είχε μυηθεί στην Πόλη στα μυστικά των βοτάνων και της σωστής απόσταξης. Επιστρέφοντας στο Συρράκο των Ιωαννίνων, το 1878 ο Θανάσης Γάτσιος δημιουργεί το πρώτο παραδοσιακό αποστακτήριο στην Ήπειρο! Και νάσου τα κορυφαίας ποιότητας ούζο, τσίπουρο, μπράντι και λικέρ διαφόρων γεύσεων. Το αποστακτήριο ''Γάτσιος'' και τα προϊόντα του γίνονται γνωστά απο το Πανελλήνιο έως και πέρα των συνόρων. Η ποιότητα των ποτών, αναγνωρίζετε σε διεθνείς διαγωνισμούς και τα βραβεία έρχονται το ένα μετά το άλλο! Στον διαγωνισμό της Αθήνας το 1904 έρχεται το πρώτο ''χρυσό'' και ακολουθούν... Μασσαλίας (1904), Μπορντώ (1904), Λιέγης (1905), Μιλάνου (1908) και Βρυξελλών (1930).

Σήμερα την ''Ποτοποιία Γάτσιος'' στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της στις όχθες του ποταμού Αράχθου τρέχει η τέταρτη γενιά της οικογένειας Γάτσιου. Το πάθος των ανθρώπων της ποτοποιίας, η προσήλωση στο στόχο της υψηλής ποιότητας, ο σεβασμός στην ιστορία και η επιλογή των κορυφαίων πρώτων υλών είναι ίδιος με του ιδρυτή Θανάση Γάτσιου. Ίδια είναι και η παραδοσιακή συνταγή, η συνταγή που έφερε από την Κωνσταντινούπολη το 1878! Η επεξεργασία απλά γίνεται πλέον στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και τους υψηλούς κανόνες εφαρμογής υγιεινής και σταθερής ποιότητας-γεύσης.

Το άρωμα και την ιδιαίτερη γεύση των προϊόντων ''Γάτσιος'' είναι αξίες αναλλοίωτες στο χρόνο. Η απόλαυσή τους θα πρέπει να συνδεθεί εκτός από καλή παρέα και καλό μεζέ με ένα ανάλογο χώρο. Στην Ερυθραία λοιπόν σε ένα καφενείο του '16 με φιλοσοφία μιάς άλλης γνήσιας εποχής και μίας ιδιαίτερης μαγκιάς στην κουζίνα όπου η παραδοσιακοί μεζέδες-φαγητά συναντούν την ''γκουρμεδιά'' σε πλούσιο πάρτυ γεύσεων... Στον ''Γάκια'' στην Νέα Ερυθραία νιώστε οικεία, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά άλλωστε, δεν επιβάλλεται αυτό, αλλά από το πρώτο βήμα μες το μαγαζί δε σας ''παίρνει'' για κάτι διαφορετικό. Παραγγείλτε ότι θέλετε, όλα είναι σούπερ, και συνοδέψτε τα με ούζο ή τσίπουρο ''Γάτσιος'', η απόλαυση είναι μεγάλη, με το λίγο, με το ένα ποτηράκι και μία πιρουνιά μυδοπίλαφο του ''Γάκια''..!

Ποδηλατώντας με ασφάλεια!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Ο δεύτερος κύκλος των μαθημάτων και της εκπαίδευσης στην αστική ποδηλασία, ξεκίνησε το Σάββατο το απόγευμα. Στο γυμνάσιο της Φιλοθέης η Σοφία Βυθούλκα, η πρόεδρος του ΟΚΑΠΑ και ο Γιάννης Παπανικολάου με την ομάδα του, ήταν εκεί, υποδέχτηκαν και καλωσόρισαν τα παιδιά. 

Τα δύο πρώτα γκρουπ έδωσαν το  εναρκτήριο λάκτισμα του προγράμματος Αστικής Ποδηλασίας και Κυκλοφοριακής αγωγής, «Let’s Ride». Είναι η πρώτη φορά που ένας αυτοδιοικητικός φορέας, εφαρμόζει ένα τέτοιο πρωτοπόρο και μεγαλοφυές πρόγραμμα για παιδιά και ενήλικες, στην Ελλάδα, όπου μακάρι να αποτελέσει έμπνευση και για πολλούς άλλους δήμους της χώρας. Ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται κατά κόρον σε χώρες όπως η Αγγλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία.                                                                         

Ο δήμος Φιλοθέης Ψυχικού και συγκεκριμένα η πρόεδρος του ΟΚΑΠΑ Σοφία Βυθούλκα, ανέπτυξαν αυτή την πρωτοβουλία για τα παιδιά, όπου επί της ουσίας πρόκειται για μια σειρά μαθημάτων που έχουν να κάνουν με τη χρήση ποδηλάτου σε αστικό περιβάλλον, ως μέσο μεταφοράς, αλλά και ως άθλημα. Τα παιδιά παίρνουνε τη γνώση, ώστε να έχουν την αυτοπεποίθηση και να χρησιμοποιούν σωστά το ποδήλατο, με ασφάλεια στο δρόμο, για να μην κινδυνεύουν ούτε τα ίδια, αλλά ούτε και οι οδηγοί των αυτοκινήτων.                                                                              

Είναι ένα πρόγραμμα, μας λέει ο Γιάννης Παπανικολάου, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί από κάθε δήμο ή και σχολείο. «...Κάνουμε γνωστό στα παιδιά συνήθως τους τρόπους που μπορούν να αποφύγουν τα ατυχήματα. Ποια είναι τα συνήθη ατυχήματα; 

Συνήθως στις διασταυρώσεις, όπου δεν προσέχουν όλοι οι οδηγοί. Γενικότερα είναι θέματα που έχουν να κάνουν με τη γνώση και με τις δεξιότητες του ποδηλάτη. Στο συμπέρασμα που έχουμε όμως καταλήξει αν θέλεις, το οποίο είναι σημαντικότερο όλων, είναι το γεγονός ότι οι ποδηλάτες δεν ξέρουν να ποδηλατούν με το σωστό τρόπο στο δρόμο. Τι κάνουνε; Ποια είναι τα λάθη τους; Δεν κοιτούν και δεν προσέχουν. 

Επίσης είναι πολύ σοβαρό και σημαντικό, η θέση στο δρόμο να είναι σωστή, πάντα από δεξιά και πάνω απ’ όλα είναι απαραίτητο οι οδηγοί ποδηλάτων να παρατηρούν, να έχουν επικοινωνία με τους άλλους οδηγούς, των αυτοκινήτων. Αυτό επί το πλείστον, δεν το κάνουνε, γιατί έχουνε το άγχος να κινήσουν το ποδήλατο σωστά και καταλήγουν να βρίσκονται στη δική τους σφαίρα...»
                                                                                

Παίρνοντας τη σκυτάλη της συνομιλίας στη συνέχεια η πρόεδρος του ΟΚΑΠΑ, η Σοφία Βυθούλκα, μαμά η ίδια τριών παιδιών και ποδηλάτισσα μάλιστα, λάτρης του αθλήματος, μας τόνισε χαρακτηριστικά το πόσο περήφανη αισθάνεται για το γεγονός και για τη δυνατότητα που παρέχεται σε όλα τα παιδιά της περιοχής, να μάθουν σωστά να ποδηλατούν, με ασφάλεια «...Αισθάνομαι ότι βάζω μια σφραγίδα εδώ, στο προάστιό μας, ότι αφήνω ένα αποτύπωμα. Το έχω φτιάξει με πολλή αγάπη και μεράκι...», αναφέρει η Σοφία Βυθούλκα.
                                                                                     

Είναι αλήθεια τελικά ότι οι όμορφες δράσεις και οι πρωτοβουλίες προς τη σωστή κατεύθυνση, φέρνουν και όμορφα αποτελέσματα. Οι δήμοι όπως τελικά βλέπουμε να διαδραματίζεται, δεν είναι απλοί οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης. Είναι πολυσύνθετοι και πολυδιάστατοι, με πολλαπλές υποχρεώσεις και ρόλους με κοινωνικό και εκπαιδευτικό πρόσημο. 

Ας μην κρυβόμαστε, η δική μας κοινωνία, η ελληνική, έχει τεράστια ανάγκη προτύπων και επαναπροσδιορισμού των αρχών και των αξιών. Οι αιρετοί, είναι προτιμότερο να δίνουν το παράδειγμα, με έργα και πράξεις. Είναι χρέος και ευθύνη των φορέων και του κράτους απέναντι στις επόμενες γενιές, να εξελίσσεται, να αλλάζει, μέσο των εκπροσώπων του, των ανθρώπων που υλοποιούν και αντικατοπτρίζουν τη φιλοσοφία και τη λειτουργία της πολιτείας. 

Οι άνθρωποι αυτοί, πολιτικοί και μη, εφαρμόζουν διαφορετικές πρακτικές και κινούνται πάνω σε διαφορετικά λειτουργικά δεδομένα. Διατηρούν όμως ένα κοινό τόπο. Κινούνται σε όμοιο πεδίο και δεν είναι άλλο από το εξής: Διαμορφώνουν με τη δράση τους νέα κατεστημένα, στόχος είναι να χαράζουν καινοτόμες πορείες, να ανοίγουν μονοπάτια, με ευρυγώνια οπτική και ανεμπόδιστους ορίζοντες προοπτικής. 

Χωρίς μάσκες και με ανοιχτά αυτιά!

γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Η προσωπογραφία είναι μια σταθερή αναφορά για τον ζωγράφο που ασχολείται με το πορτραίτο. Θέμα στο οποίο συχνά επιστρέφει ως συνθήκη συνάντησης με το πρόσωπο που αποτύπωσε, ζωγράφισε κι ''έβαλε'' στον καμβά... 

Ο Θοδωρής Κανελλόπουλος, δημιουργός του πρότζεκτ Milk μπορεί να μην είναι δημιουργός ρούχων, να μην είναι ζωγράφος, να μην είναι μουσικός παραγωγός, να μην είναι ποιητής μα ούτε λογοτέχνης...Ο Θοδωρής Κανελλόπουλος δεν είναι κάτι από όλα αυτά, είναι όλα, είναι πραγματικός καλλιτέχνης και ως εκ τούτο δεν ισορροπεί στην μέση, στο λίγο στο συμβιβασμό...                  

Κινείται στα άκρα στο, ...πολύ! Τα δώδεκα ζωγραφικά του πορτραίτα, που τον συντροφεύουν καθημερινά επί ώρες στο ''Milkαδικο'', αναζητούσαν μέρες τώρα κι άλλους ήχους πέρα από την νότα της φωνής του Θοδωρή, πέρα από το γλίστρημα του πινέλου του σε καμβάδες ή βαμβακερά υφάσματα.    

Αντιμετωπίζοντας με ειλικρίνεια τον εαυτό σου και τον κόσμο και όταν καταφέρνεις να συλλάβεις λεπτές ποιότητες από την ψυχοσύνθεση και τον χαρακτήρα του ανθρώπου που ποζάρει, τότε γίνεσαι ένας καθρέφτης που ο άλλος μπορεί να αναγνωρίσει και να συνειδητοποιήσει κάτι για τον εαυτό του εκεί. Ο Θοδωρής λοιπό γνώριζε... τι ήθελαν να ακούσουν τα ''πορτραίτα''! Ήχους υψηλής αισθητικής... Το κοινό έτοιμο, χωρίς μάσκες, χωρίς κίνδυνο μετάδοσης του ιού, με στωική αναμονή στους τοίχους του ''Milkαδικου''.                  

Η πειραματική μουσική και ειδικότερα ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός βρέθηκαν πλέον στο ''στόχο'' του Milk Concerts and Poets. Εκφραστής δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από τον Δήμο Βρύζα. Στη μουσική του διαδρομή δέχτηκε ένα ευρύ φάσμα επιρροών, από την κλασική και την παραδοσιακή μουσική έως τη rock, τη noise και την ambient. Έχει συνεργαστεί τα τελευταία χρόνια με κορυφαία ονόματα της αυτοσχεδιαστικής σκηνής, όπως οι Fred Frith, Alfred Zimmerlin, Harald Kimmig. Το βιολί αποτελεί την κύρια πηγή ήχου στις μουσικές του αναζητήσεις. Ο Δήμος Βρύζας διερευνά τα ηχητικά όρια του βιολιού, πειραματίζεται με το κοντράστ ακουστικού/ηλεκτρονικού ήχου και αναζητά νέους τρόπους μουσικής έκφρασης.

             

Τα φώτα ''χαμηλώνουν'' στο Milkαδικο, το κοινό, χωρίς μάσκα ''καρφωμένο'' στον τοίχο μαγεύεται όταν ο Δήμος περνά τα όρια στην έκταση του βιολιού των 44 χρωματικών φθόγγων. Μην ζηλεύετε για αυτό που άκουσαν τα πορτρέτα. Υπομονή... σε λίγες μέρες στο Milk Concerts and Poets (YouTube) και εσείς στο σπίτι σας, χωρίς μάσκα. Καληνύχτα σπάνιε... να μας θυμίζεις πως η μουσική δεν σταματά ποτέ!