Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024

Πολιτισμικό Κόμμα χωρίς αντίπαλο!


γράφει ο Πέτρος Καστορίνης

Είναι εντυπωσιακό ότι τα σημερινά πολιτισμικά δρώμενα στον ελληνικό χώρο αντιβαίνουν τη μεταμοντέρνα πολιτισμική λογική. 

Σε πλανητικό επίπεδο η μεταμοντέρνα πολιτισμική λογική είναι επικυρίαρχη και βρίσκεται στον αντίποδα της μοντέρνας πολιτισμικής λογικής, η οποία έχει ήδη καταρρεύσει υπό το βάρος της επιχειρηματικής οικονομικής πολιτικής που ασκούν τα μεγάλα μπράντς. Μία ρηχή απάντηση, που εκφράζουν ευρύτερα τα μέσα ενημέρωσης με δεδομένο το διφορούμενο του χαρακτηρα τους, όπως “εκσυγχρονισμός-παρωχημένο” ή “εκσυγχρονισμός-εθνικισμός” χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι έννοιες αυτές χρειάζεται να ερμηνευθούν, δηλαδή να τους δοθεί περιεχόμενο, σύμφωνα με τις νέες, επικρατούσες συνθήκες στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα που εγκατέστησε σε πλανητικό επίπεδο η παγκοσμιοποίηση, η μαζική δημοκρατία και η χρηματοπιστωτική κυριαρχία ως τρόπος ζωής. Επίσης, κι η πολυχρησιμοποιημένη έννοια του λαϊκισμού ως αναλυτική κατηγορία δεν εξηγεί απολύτως τίποτα για την ελληνική περίπτωση. Δυστυχώς με την διφορούμενη αμορφωσιά των ''συγγραφέων'' στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και την περιορισμένη τους οπτική δεν ''βλέπουν'' πως στην σημερινή εποχή όλο το εκφραζόμενο σύστημα κυριαρχεί στο σύνολο της Δύσης και όχι μόνο, κι αυτό γιατί αποτελεί συστατικό στοιχείο της μαζικο δημοκρατίας. Στην ελληνική κοινωνία είναι σαφές πως πρέπει να αναζητήσουμε τις ιδιαιτερότητές που τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες δυτικές ή άλλες κοινωνίες.

Η Ελλάδα αποτελεί την απόλυτη λαϊκή κοινωνία της Ευρώπης και ως πολίτες αυτής της χώρας οφείλουμε να γνωρίζουμε πως η κοινωνικοπολιτική σκέψη μας και η στρατηγική συμπεριφορά πρέπει να αντιπαραβάλει τα συμφέροντα και τις επιθυμίες των παγκόσμιων συμφερόντων της επιχειρηματικής οικονομικής πολιτικής που ασκούν τα μεγάλα μπράντ.


Οι διαφορετικές πολιτικές ομάδες των Ελλήνων αποτελούν για τους ορθά σκεπτόμενους ανεξάρτητο στοιχείο πολιτιστικής αναζήτησης. Ο κάθε πολίτης αυτού του τόπου έχει την δυνατότητα, με ''κάδρο'' την Ακρόπολη ή κάθε μικρο η μεγάλο ψήγμα του αρχαίου η σύγχρονου πολιτισμού μας να διαμορφώσει όμοιες θετικές πεποιθήσεις και πρακτικές ως προς την τέχνη! 

Κάποιοι από εμάς που συνηγορούσαν υπέρ της ''ανεξάρτητης επινόησης'', παράλληλα υποθέτουν ότι οι ομοιότητες σημαίνουν ότι διαφορετικές ομάδες έχουν περάσει από τα ίδια στάδια πολιτισμικής εξέλιξης όπως μας έχει ''επιβληθεί'', ενεκα παρακαταθήκης ο κλασικός κοινωνικός εξελικτισμός. Ο Έλληνας, ειδικά, είναι μέλος μιας ότι συγκεκριμένης μορφής λαϊκής κοινωνίας που ο πολιτισμός προεκυψε πριν την δημιουργία της και πολύ πριν από πολλές προηγμένες πολιτισμικά χώρες!

Ο έλληνας πολίτης ως σύγχρονος εκσυγχρονιστής προσεγγίζει πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και ιδιοτυπίες με επιτιμητικό τρόπο, και με τη βεβαιότητα ότι εύκολα μπορεί να οδηθεί με όρους συνετισμού στο μεγαλείο που προσδίδει ο πολιτισμός, η τέχνη, η ικανοποίηση της οπτικής σε ανοιχτό ορίζοντα!


Παράδειγμα τρανό ένα Σαββατοκύριακο, στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην Αθήνα υπό την σκια της Ακρόπολης! Πολιτισμό και στην πνευματική καλλιέργεια χωρίς αντιθέσεις αντιθέσεις, ούτε καν τις μικρές διαφορές που χωρίζει τον πολιτισμό ως πνευματικό μέγεθος, ως εθνική ιδιοπροσωπία. Δραστηριότητες που αποσκοπούν στο να ικανοποιήσουν πνευματικές και καλλιτεχνικές αναζητήσεις, να προσφέρουν πολιτισμό ως πράξη.


Στο Ζάππειο λοιπόν η Art Athina, η σημαντικότερη φουάρ σύγχρονης τέχνης στην Αθήνα για την 31η φορά, παρουσιάζοντας μια οπτική που εκφράζει τον σύγχρονο καλλιτεχνικό παλμό της πόλης. Στην είσοδο... πλήθος κόσμου!!!


Και μόλις δίπλα από την είσοδο στην έκθεση Art Athina και στα πλαίσια αυτής το περιοδικό του οίκου Hermès, το Le Monde d'Hermès, προκειμένου να συστηθεί στο κοινό. Οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν, μέσα από λέξεις και εικόνες, τις συλλογές και τις συζητήσεις που αποτυπώνουν την ποικιλομορφία του κόσμου του οίκου Hermès. Νέοι καλλιτέχνες, καλοτεχνίτες και αυτοδίδακτοι δημιουργούν σε μεγάλα πάνελ η σε μικρούς καμβάδες τα αυριανά ντεσού των πιο διασημων μαντηλιών στον κόσμο.


Διασχίζοντας τον Εθνικό Κήπο με προορισμό την πλατεία Συντάγματος διαπιστώνεις πόσο οι στιγμές μας είναι σημαντικές. Βόλτες στον κήπο από οικογένειες με παιδιά να τρέχουν δεξιά κι αριστερά, ζευγάρια κάθε ηλικίας, μοναχικοί να απολαυανουν όλοι την έννοια της ξεγνοιασιάς και να χαίρονται αυτό που έχουμε, να μη μιζεριάζουμε για ό,τι μας λείπει ή νομίζουμε ότι μας λείπει...


Κατηφορίζοντας από το Σύνταγμα προς τα Δυτικά της πρωτεύουσας οι σκέψεις ταξιδεύουν στα Ολυμπιακά ιδεώδη: ''...Σκοπός του αθλητισμού είναι να συνεισφέρει στο χτίσιμο ενός ειρηνικού και καλύτερου κόσμου εκπαιδεύοντας τους νέους χωρίς καμία διάκριση, με σωστό συναγωνισμό, φιλία και αδελφοσύνη...''. Οι φίλαθλοι, της ομάδας της πόλης, ανεβαίνουν προς το Παναθηναϊκό Στάδιο, για μία εκδήλωση στην μνήμη του μοναδικού έλληνα παράγοντα ομάδας που τίμησε τα ιδεώδη του Αθλητισμού-Πολιτισμού, με τιμιότητα! Του αείμνηστου Παύλου Γιαννακόπουλου!

Επιστρέφοντας και βάζοντας τις εικόνες αυτές που γεμίζεις σε λιγότερο από δύο ώρες απο το κέντρο της πόλης σκέφτεσαι πως υπάρχει τρόπος να αξιοποιηθεί και να επιφέρει πολλά θετικά αποτελέσματα το πολιτιστικό μας ενδιαφέρον. Βέβαια οφείλουμε να κατανοήσουμε ο καθένας μας πως είμαστε όλοι κάτοικοι της ίδιας λαϊκής κοινωνίας και στόχος μας θα πρέπει να είναι το κοινό καλό και η αρμονική μας συμβίωση...

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024

Σεπτέμβριος με αλλεργίες!


Κυκλοφόρησε το Φθινοπωρινό τεύχος του Magazine by North Pages, το περιοδικό του βορείου τομέα, εστιάζοντας στην ενότητα των αλλεργιών σε όλο το φάσμα τους, από τις οποίες πάσχουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. 

Σεπτέμβριος και μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά, μια νέα σεζόν σε όλες τις εργασιακές μας υποχρεώσεις. Με την εκπαίδευση στο επίκεντρο, να δίνει το στίγμα του μήνα, το Magazine by North Pages, φιλοξενεί εκτενή συνέντευξη του Γενικού Διευθυντή της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών, ένα "Σχολείο... αλλιώς", όπως διαβεβαιώνεται από κάθε πλευρά, που εστιάζει στις ανθρωπιστικές αξίες, δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη και την πρόοδο των μαθητών του. 

Τέλος, Σεπτέμβριος και το καλοκαίρι συνεχίζεται, με αποδράσεις για όσους προγραμματίζουν την ξεκούρασή τους το πολλά υποσχόμενο Φθινόπωρο, που όπως κρυφά συνομολογείται, μας προσφέρει τα καλύτερα μπάνια της χρονιάς!

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

Διέξοδος στη θάλασσα!


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Με τα οικονομικά μέτρα και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού να εγκαινιάζουν και φέτος τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ως είθισται, η νύφη του βορρά, φόρεσε την επίσημη ένδυσή της για να υποδεχθεί χιλιάδες επισκεπτών της στα εμπορικά και τουριστικά της περίπτερα, τονώνοντας την επιχειρημματική δραστηριότητα της πόλης, μιας πόλης που η οικονομική δυσπραγία και η αναπτυξιακή καθίζηση των τελευταίων πολλών χρόνων, είναι εμφανής απότοκος της κρίσης.

Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντοτε διαφορετική. Τη χαρακτήριζε μια μοντέρνα, εναλλακτική άποψη, αντιπροσώπευε αυτό το διαφορετικό. Η πόλη διατηρούσε μια ζωντάνια, είχε ενέργεια, μια συνεχή κινητικότητα. Οι φοιτητές της και ο κόσμος της προσέδιδαν μια νεανική δυναμική, μια νεανική αύρα στην ατμόσφαιρα, που ήταν άμεσα αισθητή. Μετά από μια επίσκεψή μου στη Θεσσαλονίκη, διαπίστωσα μετά λύπης μου ότι η ενέργεια αυτή της πόλης έχει χάθει. Τα χρόνια της κρίσης μαράζωσαν όποια καλοπροαίρετη προσπάθεια έμεινε ζώσα.

Περπατώντας από την παραλιακή προς το κέντρο, ένα κύμα ξαφνικής απογοήτευσης άρχισε να με κατακλύζει. Το κυκλοφοριακό μάλλον δεν τίθεται πλέον ως πρόβλημα, αλλά ως ασφυξία. Η κίνηση παραλύει τους δρόμους και την κυκλοφορία, την ίδια στιγμή που όλα σχεδόν τα πεζοδρόμια στα μικρά εσωτερικά δρομάκια, είναι κατειλημμένα από αυτοκίνητα. Ταυτόχρονα, όλοι μιλούν για το Flyover, αποδίδοντας την κίνηση στα έργα που γίνονται για το νέο αυτοκινητόδρομο και τη γέφυρα που θα συνδέεει περιφερειακά τη Θεσσαλονίκη και θα αποφορτίζει το κέντρο της πόλης.  
                                                                              

Πολλά καταστήματα παραμένουν κλειστά. Η πόλη δεν είναι περιποιημένη, αντιθέτως, δίνει την αίσθηση υπό μία έννοια, ότι είναι παραμελημένη. Το άνοιγμα της Αγοράς Μοδιάνο, έφερε κοσμοπολίτικη αύρα. Οι κάτοικοι κατεβαίνουν στην παραλία να περπατήσουν, να αναπνεύσουν τον αέρα της θάλασσας, να κάνουν τις βόλτες τους με τα ποδήλατα. Μόνο αυτό το κομμάτι της πόλης, της παραλιακής, παραμένει αναλλοίωτο, ανεξίτηλο, όμορφο, απαράμιλλα ελκυστικό. Η μαγεία όμως κάπου έχει χαθεί. Κάπου βαθιά εκεί στο σαρωτικό, ισοπεδωτικό κατακλυσμό της εποχής, στην απώλεια των μικρών χαρών, του επιούσιου της στιγμής, στην επιδειξιομανία της επίπλαστης ευτυχίας, στην εξάλειψη του εαυτού, της προσωπικότητας και την εξομοίωση αυτού με τις τάσεις, στην εξειδανίκευση του πολυτελούς και στο ανελέητο κυνήγι μιας επιτηδευμένης ομορφιάς. Και η λίστα δεν σταματά...