γράφει ο Πέτρος Καστορίνης
Από ένα σημείο και μετά οι σημερινοί ήρωες του κόσμου, όλοι είμαστε άλλωστε σε αυτή την εποχή της πανδημίας που ζούμε, οφείλουμε να αποκτήσουμε την αυτονομία μας.
Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να σκεφτούμε και να δράσουμε έχοντας κατακτήσει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού μας, αλλιώς θα γίνουμε φερέφωνα του κάθε πρωταγωνιστή που με τον λόγο ή την ενέργειά του, μας ''πείθει'' για την ύπαρξη ή όχι της πανδημίας, τον εμβολιασμό ή την στράτευσή μας στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, τη μάσκα, την διπλή μάσκα, την τριπλή ή τη μη χρήση της. Την εκ άμβονος αναφορά του κάθε ''πατέρα'' για το πόσο αμαρτία είναι τώρα το να μην κάνουμε εμβόλιο όταν πριν μερικούς μήνες από το ίδιο βήμα μας έλεγαν το πόσο αμαρτία είναι να πιστεύουμε πως η πίστη στις αρχές του δόγματος, μας προστατεύει ή μας σώζει. Στον κάθε πρωταγωνιστή γιατρό που στην κυριολεξία ''παίζει'' άριστα τον ρόλο του δείχνοντας πως κάνει το εμβόλιο, πετώντας στα σκουπίδια το πολύτιμο φάρμακο, εξυπηρετώντας φίλους του, αρνητές μεν του εμβολίου πλην όμως έχοντας την διάθεση να παρουσιαστούν αύριο, σύννομοι με τις επιταγές των θεσμικών οργάνων.
Θεσμικά όργανα που στην πραγματικότητα χωρίς έξυπνες ιδέες, χωρίς επιστημονικό σχέδιο, χωρίς πλάνο εφαρμογής αντιμετώπισης της πανδημίας, απομακρύνονται συνεχώς από την λογική και δυστυχώς πλέον δεν μας έχουν πείσει. Δεν μπορεί να μας πείσουν πως πραγματικά είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε ανοσία απέναντι στον ιό και οφείλουμε να εμβολιαστούμε.
Ως ήρωες λοιπόν του σήμερα δεν δύναται να ξεφύγουμε της μοίρας μας (Ούτε ο Δίας το κατόρθωσε) αλλά μπορούμε να παρέμβουμε σε αυτήν. Έτσι ο κάθε ένας από εμάς, μικρός η μεγάλος δεν είναι μαριονέτα των ορέξεων που προκαλούνται από λάθη, αλλά ύπαρξη υπεύθυνη για τις πράξεις και τις επιλογές του. Είναι σαφές λοιπόν πως όσοι γνωρίζουν να σέβονται τον εαυτό τους, έχουν την αξιοπρέπεια να γνωρίζουν την θέση ενός υγιούς ανθρώπου που δεν μεταφέρει ασθένειες, έτσι ώστε αύριο μονοί μας να διαμορφώσουμε μία ''καθαρή'' κοινωνία. Αυτό είναι το σπουδαίο κέρδος στα απίστευτά αρνητικά που η πανδημία μας ''πότισε''. Ότι είμαστε έτοιμοι ως άνθρωποι, να δώσουμε και να εφαρμόσουμε τις λύσεις μονοί μας.
Ο κάθε ένας θα αποφασίσει αν, θα, και πότε θα κάνει το εμβόλιο. Γνωρίζουμε καλά όμως, πως οι παρενέργειες υπήρχαν στα ίδια χαμηλά, πολύ χαμηλά ποσοστά, σε όλα τα εμβόλια. Όταν γίνονταν 1.000.000 εμβόλια για την ιλαρά, στο πρόσφατο παρελθόν όχι πριν από αιώνες, το 2010 στην Νότιο Αφρική, στο Ισραήλ, στις Φιλιππίνες, στο Βιετνάμ, στην Ουαλία και σε άλλες χώρες του πλανήτη, είχαμε τα ίδια ποσοστά επιπλοκών...
Ας προχωρήσουμε παρά ταύτα, να θωρακίσουμε το τείχος της ανοσίας, κάνοντας το εμβόλιο. Το τείχος αυτό θα το οικοδομήσουν οι εκφραστές της λογικής, οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη σκέψη και την επιχειρηματολογία.
