Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021

Άνοιξε ο ασκός του αιόλου...!


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Το σημαντικότερο ίσως αποτέλεσμα που επέφερε η γνωστοποίηση της σεξουαλικής κακοποίησης της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου, και αμέσως μετά οι τραγικές αναφορές της ηθοποιού Ζέτας Δούκα, δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι δημιούργησε ένα ντόμινο effect αποκαλύψεων, για κακοποιήσεις ψυχικής και σωματικής διάστασης. 

Τα στόματα, που για τόσα πολλά χρόνια παρέμεναν ερμητικά κλειστά, άνοιξαν και ένας, ένας, σιγά - σιγά, διάφοροι επαγγελματίες, φέρνουν στο φως, τη δική τους κρυφή, μελανή ιστορία. Ιστορίες ψυχικής και ψυχολογικής καταπίεσης, κρυμμένα μυστικά που όπως φαίνεται, στους κλειστούς αθλητικούς και θεατρικούς κύκλους, δεν ήταν μυστικά, ήταν ευρέως γνωστά.

Ναι, μπορεί τώρα να ήρθε η ώρα, όπως πολύ σοφά λέγεται από τους παθόντες. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή χρονικά που οι ίδιοι οι άνθρωποι οι οποίοι υπέστησαν κάθε είδους κακοποίηση, αισθάνονται τώρα με αφορμή τη δύναμη και το κουράγιο που επέδειξε η μεγάλη αθλήτρια, να βγουν ανοιχτά όλοι και να μιλήσουν άφοβα, καθώς η σιωπή, είναι γεγονός ότι σε αυτά τουλάχιστον τα θέματα, διαχρονικά, δεν μας έχει οδηγήσει πουθενά. 

Τώρα, μπορεί η ίδια η κοινωνία μας να είναι περισσότερο έτοιμη, περισσότερο ώριμη, καλλιεργημένη και λιγότερο φοβισμένη, εφοδιασμένη με τα κατάλληλα όπλα και ενημερωμένη να αντιμετωπίσει ανοιχτά και με τη δέουσα ευαισθησία και λεπτότητα τέτοιου είδους παθογένειες.     

Ξέρετε όμως, την ώρα που διαχωρίζουμε το ταλέντο και τη μεγαλοσύνη ενός ηθοποιού για παράδειγμα, του ηθοποιού μάλλον που μόλις σήμερα, δια στόματος του δικηγόρου του, απαγόρευσε την αναφορά του ονόματός του δημοσίως επί του θέματος, ενημερωτικά να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τα γραφόμενα διακριθέντων ψυχολόγων, ψυχιάτρων και συμβούλων επιτυχημένης επαγγελματικής κατεύθυνσης, παγκοσμίως, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επαγγελματική καταξίωση ενός ατόμου, δεν μπορεί να είναι μονομερής. Η κοινωνική επιστήμη και όλοι οι κλάδοι που διερευνούν το ευ ζην και την ψυχική ισορροπία, ακόμα και σε αυτά τα ζητήματα, αντιμετωπίζει την κατάσταση ολιστικά πια, όπως η ιατρική, όπου οι εναλλακτικές θεραπείες και προσεγγίσεις, επεμβαίνουν εκεί που η κλασική ιατρική αδυνατεί να δώσει λύσεις.  

Ένας άνθρωπος λοιπόν που παρενοχλεί ηθικά και εκφοβίζει άλλους ανθρώπους, κατ' εξακολούθηση και όχι φυσικά από αστοχία συμπεριφοράς, ή από μια ανθρώπινα εκτροχιασμένη αντίδραση,  δεν τίθεται θέμα αν είναι καλός ηθοποιός, γιατί πρώτα απ' όλα δεν είναι καλός άνθρωπος. Δεν τίθεται θέμα αν έχει επιτύχει κάτι στη ζωή του, γιατί πολύ απλά δεν έχει επιτύχει να χαλιναγωγήσει τα προβληματικά στοιχεία του εαυτού του, πόσο μάλλον όταν αυτά τα ασκεί κατ' εξακολούθηση.

"...Φοβόμαστε να μιλήσουμε..." αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους με νόημα οι φοιτητές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, μην τυχόν και στιγματιστούν και κατά συνέπεια αποκλειστούν επαγγελματικά. Ο ίδιος φόβος προφανώς διέτρεχε και τη Σοφία Μπεκατώρου, σύμφωνα με τη δική της περιγραφή. 

Είναι πολύ θετικό και πολύ ειρωνικό συνάμα, ότι ξαφνικά έσπασε ένας οδυνηρός κύκλος που κρατούσε ενεργά και υπόκωφα, εν ζωή θα λέγαμε, τα όχι και λίγα "κρούσματα". Όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν βρεθεί στη δύνη αυτής της αρρωστημένης νοοτροπίας, του συγκεκριμένου, παλιού, ολισθηρού κατεστημένου.