Πέμπτη 6 Αυγούστου 2020

Τα δάση μας σε προτεραιότητα!


Κινήσεις προτεραιότητας σε συνεργασία με εδρεύουσες γειτονικές εθελοντικές ομάδες, έχει ξεκινήσει ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης των Τουρκοβουνίων για την ασφάλεια και την ανάδειξη ενός με δυσκολία εναπομείναντα πνεύμονα πρασίνου στην Αθήνα.

Οριοθετώντας πιο συγκεκριμένα και ευδιάκριτα, με σιδερένιες κατασκευές τις ανοιχτές εισόδους του δάσους των Τουρκοβουνίων, περιφερειακά της περιοχής από το Ψυχικό και το Γαλάτσι και τοποθετώντας πίνακες με σηματοδοτούμενες ενδείξεις κλιμακούμενης επικινδυνότητας για την ημερήσια πρόβλεψη κινδύνου πυρκαγιάς, ο ΣΠΑΤ προχωρά σε μια σειρά πρωτοβουλιών για την προληπτική εξασφάλιση πυροπροστασίας των Τουρκοβουνίων, μελετώντας επιπλέον ενέργειες και συνεργασίες.


Με σχέδια και βλέψεις για την ελάχιστη προστασία του λόφου των Τουρκοβουνίων, ο προεδρεύων του συνδέσμου Μπάμπης Μπονάτσος, αντιδήμαρχος Οικονομικών Φιλοθέης Ψυχικού, επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το μέρος από την πρώτη στιγμή, βρίσκεται σε επικοινωνία με εθελοντικές ομάδες του Γαλατσίου, κρατώντας στενή επαφή με τρόπους και ανθρώπους για τη διάσωση του χώρου.


Τα Τουρκοβούνια, στο ύψωμα του Ψυχικού, που συνδέουν και προσφέρουν μια ανάσα δροσιάς στον ασφυκτικό πολεοδομικό ιστό του Γαλατσίου, μαζί με το άλσος Γαλατσίου, αποτελούν σημαντικότατη όαση πρασίνου.  


Η Αττική, είναι ένα παραδεισένιο οικόπεδο. Έπειτα από το πολεοδομικό κατακρεούργημά της από το 1970 και εφεξής, έπειτα από αλλεπάλληλες, εγκληματικές και άναρχες δομήσεις με την παραληρηματική καταστροφική παρέμβαση στο περιβάλλον της και με τις ευλογίες του Κράτους και της Πολιτείας βεβαίως βεβαίως, η Αθήνα μας σήμερα αναδύει ανά πάσα στιγμή την κρυμμένη της ομορφιά, δεν παύει όμως να μας θυμίζει σε κάθε μας βήμα, την κακομεταχείρισή που υπέστη στα χρόνια της βάρβαρης ανοικοδόμησής της.   


Ο Μπάμπης Μπονάτσος μας είπε ότι στα πλαίσια των γενικότερων δράσεων για την προστασία των δασών μας, υπάρχει ένας οδηγός κατεύθυνσης από τους αντίστοιχους συνδέσμους προστασίας της Πεντέλης, της Πάρνηθας και του Υμηττού και δρομολογώντας ο ίδιος πρωτοβουλίες, ευελπιστεί να προχωρήσουν βήματα μεγαλύτερης κατοχύρωσης και προστασίας των Τουρκοβουνίων.    


Οφείλουμε λοιπόν όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να προσέχουμε τα πλούτη της ζωή μας. Τα μονάκριβα δάση μας. Για το φετινό, υπόλοιπο καλοκαίρι, έπειτα και από τις νωπές μνήμες από την τραγωδία στο κατάφυτο Μάτι, η ευχή μας είναι η διατήρηση των υπάρχοντων αναγκαστικά, γεγονός που από μόνο του δεν φαίνεται και τόσο εύκολο, όσο ακούγεται. Απαιτείται αυξημένη επαγρύπνηση και οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Από τις παραμικρές ανθρώπινες αμέλειες, έως τους μεγαλύτερους, ενδελεχείς αυτοσκοπούς.  

Ανδρονίκη Παντιώρα / North Pages