γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
Η μπαλάντα των Rolling Stones με το ερώτημα που θέτουν στο ανεπανάληπτο άσμα"How does it feel;" έρχεται πιο επίκαιρα από ποτέ στο μυαλό, για να επιβεβαιώσει σκέψεις και φιλοσοφικές αναλύσεις σχετικά με την επίσημη έναρξη κοινωνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, το άνοιγμα των διαπεριφερειακών μετακινήσεων και την επιστροφή στη ζωή.
Εσύ πως αισθάνεσαι άραγε; Μήπως μουδιασμένος ή σαστισμένος; Μπαίνοντας σε ένα κατάστημα να πάρω καφέ πριν λίγες ημέρες, συνειδητοποίησα έκπληκτη ότι μπορώ και να καθήσω στο χώρο. Η υποχώρηση της πανδημίας που υποδεικνύουν τα νούμερα και οι μετρήσεις και το γεγονός ότι αυτό μας επιτρέπει να αρχίζουμε επιτέλους να κινούμαστε πιο ελεύθερα, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, μας βρίσκει θα έλεγα ξεσυνηθίσμενους.
Σιγά σιγά και προσεκτικά, αλλά και τολμηρά, όπως κάνει το μικρό παιδί στα πρώτα του βήματα, περιμέναμε εναγωνιωδώς το εναρκτήριο λάκτισμα για να αρχίσουμε να ξεμυτίζουμε κεφάλια με μεγάλη χαρά. Πάει καιρός που ο εγκλεισμός ήταν καθιερωμένος τρόπος ζωής και συνήθεια. Πάει καιρός που η κούραση και η κακή ψυχολογία καιροφυλακτούσε για να κυριαρχήσει. Επηρεασμένη σήμερα από φιλικές και αγαπημένες μουσικές καταβολές των Active Member...
Πάει καιρός λοιπόν, αλλά γεμίσαμε φως και έτσι, με λίγη γνώση και συμμόρφωση περισσότερη στις αποσκευές μας και ένα εμβόλιο ανά χείρας, ας ρίξουμε στην πλάτη το καλοκαιρινό μας σακίδιο και ας υποδεχτούμε με διαφορετική διάθεση και ψυχολογία το ελληνικό μας καλοκαίρι, η εποχή που στη χώρα του ήλιου και της θάλασσας, στη χώρα της ομπρέλας και της παραλίας, έχει διαφορετική διάσταση.
Καλή, νέα αρχή!
