Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

Μια Κυριακάτικη βόλτα στα βόρεια!


Η Κυριακή είναι μια όμορφη, ιδιαίτερη ημέρα. Η ένταση έχει σβήσει και οι ρυθμοί της εβδομάδας έχουν πέσει. Είναι μια ημέρα ξεκούρασης που ενδείκνυται για βόλτες, περιπάτους, εκδρομές, ιδανική για να απολαύσουμε στιγμές οικογενειακής χαλάρωσης, παρέα με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

Είναι η ημέρα που ξέρεις ότι το σύμπαν σου παραχωρεί το χρονικό περιθώριο, το αβάντζο, για να προγραμματίσεις τις δουλειές και τα ραντεβού της επόμενης εβδομάδας. Είναι η νόμιμη, η απενοχοποιημένη αναβολή, η παύση κάθε εργασίας, κάθε επαγγελματικής σκέψης. Οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι, λίγο πιο καλοί. Ακόμη και εκείνοι που εργάζονται τις Κυριακές, όπως εμείς οι δημοσιογράφοι και αρκετοί άλλοι κλάδοι, έχω την εντύπωση ότι διέπονται από διαφορετική ψυχολογία, αν μη τι άλλο. Η βόρεια Αττική έχει τη χάρη της στις Κυριακάτικες βόλτες. Η πόλη έχει άλλη όψη, πιο ατμοσφαιρική, με πολλά μέρη, γνωστά και άγνωστα, κρυφά και φανερά, με ιδανικές επιλογές που θα προσδώσουν στην Κυριακή μας μια νότα ξεχωριστή, Κυριακάτικη. Ελάτε να πάμε μια Κυριακάτικη βόλτα, βόρεια! 
                                                                           

Η Κηφισιά αποτελεί σημείο αναφοράς στα βόρεια, ιστορική έδρα -υιοθετώντας τον όρο - των βορείων προαστίων. Το κέντρο, η Πλατεία Πλατάνου, με το γνωστό Άλσος στο κάτω της μέρος, η οδός Κασαβέτη με τον εντυπωσιακό πεζόδρομο, η οδός Λεβίδου και η Κολοκοτρώνη, συνδέουν το κέντρο της Κηφισιάς με το Κεφαλάρι. Η βόλτα αυτή, απόστασης περίπου ενός χιλιομέτρου, περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της εμπορικής δραστηριότητας της πόλης, με εκατοντάδες brands και καταστήματα να εκτίθενται καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής στην οποία παράλληλα θα βρείτε ότι γαστρονομική αναζήτηση επιθυμείτε! Φυσικά ο ''Βάρσος'' το παραδοσιακό γαλακτοζαχαροπλαστείο που από το 1892 αποτελεί το σήμα κατατεθέν της ποιότητας και της γεύσης στην Κηφισιά, δεν περιμένει όπως είναι επόμενο να ''συστηθεί'' από το κείμενο αυτό, αφού η φήμη του φτάνει σε όλη την επικράτεια!
                                                                                     

Η Κηφισιά πέρα από την σύγχρονη εμπορική δραστηριότητα, διατηρεί πάντα την παλιά αρχοντική ''πατίνα'' σε όλα τα χρόνια που περνούν. Από τότε που τα σπίτια ήταν λίγα και αποτελούσε τόπο διακοπών για τους κατοικούντες στην Αθήνα. Η σημερινή της εικόνα χαρακτηρίζεται από τα αψόγως διατηρημένα, παλιά αρχοντικά σπίτια, που στέκουν ως αλώβητα, στο πέρασμα του χρόνου. Μάλιστα, μια βόλτα με άμαξα, μόλις οι τελευταίες δύο ή τρεις που έχουν απομείνει από την παλιά εποχή, θα σας μείνει αξέχαστη! Από την πληθώρα των μεγαλοπρεπών ξενοδοχείων που είχαν δημιουργηθεί για να εξυπηρετούν των παραθερισμό των Αθηναίων, πολλά από αυτά σήμερα έχουν εκμοντερνιστεί και ιδιαίτερα στα πέριξ του πάρκου Κεφαλαρίου, τα οποία προσφέρουν υπηρεσίες υψηλού τουριστικού στάτους!
                                                                                           

Σε μικρή αντίστοιχα απόσταση από το Κεφαλάρι, από την Πλατεία Πλατάνου κινούμενοι βορειοδυτικά, στην περιοχή Στροφυλίου και στην κυριολεξία ανάμεσα σε ιστορικά αρχοντικά, συναντάμε τον ΑΟΚ. Ο Αθλητικός Όμιλος Κηφισιάς που ιδρύθηκε το 1932 αποτελεί ένας από τους ιστορικότερους αθλητικούς συλλόγους. Οι εγκαταστάσεις του εκτείνονται σε μία καταπράσινη έκταση 16 στρεμμάτων και σε αυτήν λειτουργούν τα τμήματα αντισφαίρισης και σκακιού! Σε πέντε χωμάτινα γήπεδα τένις υψηλών προδιαγραφών, αθλούνται τα τακτικά εγγεγραμμένα μέλη και οι αθλητές του ΑΟΚ, ενώ παράλληλα, για τις ανάγκες εκμάθησης χρησιμοποιούνται δύο επιπλέον γήπεδα προπόνησης από τους μαθητές της Σχολής και της Ακαδημίας. Το ανανεωμένο ΑΟΚ Restaurant-Cafe σε έναν εξαίρετο χώρο, συμπληρώνει το μοναδικό περιβάλλον πρασίνου, προσφέροντας αυθεντικές και παραδοσιακές γευστικές εκδοχές!
                                                                                          

Κατηφορίζοντας από το κέντρο της Κηφισιάς για την Νέα Κηφισιά μέσω της Εμμανουήλ Μπενάκη, Χαριλάου Τρικούπη, Ελαιών και λίγο πριν φτάσουμε στην Εθνική οδό, κάνουμε στάση, στην οδό Ιλισίων, αριστερά μας, στο ''Τσι Τσι''! Ήρθε η ώρα να ικανοποιήσουμε τις γαστρονομικές μας αδυναμίες. Αυτό που εντυπωσιάζει στο ''Τσι Τσι'' από την πρώτη στιγμή είναι η φυσική ευγένειά των ανθρώπων του, η υπομονή και η φιλοξενία που διαθέτουν, καθώς και η ικανότητά τους να μας κάνουν να αισθανόμαστε οικεία. Τα υπόλοιπα είναι απλά. Από ένα τυλιχτό σουβλάκι έως μία σταβλίσια μπριζόλα, από μία σπάνια Μεσογειακή σαλάτα έως μία Σπιτική Τυροκαυτερή το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: Μέθη γεύσεων και παλινωδία αισθήσεων!
                                                                                 

Κατεβαίνοντας τη λεωφόρο Κηφισίας από την Κηφισιά, θα συναντήσουμε δεξιά μας το αστικό Μαρούσι, με τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες που εδράζονται στην περιοχή, το οποίο παραδόξως στον εσωτερικό του ιστό, διατηρεί χαμηλή δόμηση και το κέντρο του κρατά μια παραδοσιακή φυσιογνωμία, με μικρές και μεγαλύτερες εμπορικές επιχειρήσεις. Το πάρκο του Αμαρουσίου, πίσω από τη λεωφόρο Κηφισίας, έχει ανακαινιστεί προσφάτως και αποτελεί έναν ιδανικό χώρο αναψυχής στο κέντρο της πόλης, που προσφέρεται για ποδηλατικούς περιπάτους και βόλτες για παιδιά και κάθε λογής ηλικίες. 
                                                                                           

Γυρνώντας και εξερευνώντας, μέσα στους δρόμους του Αμαρουσίου, πέσαμε πάνω σε μία ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα παρέμβαση. Μια δράση με θετικό πρόσημο, δρομολογημένη από το δήμο και τον Αντιδήμαρχο Νέας Γενιάς, Εθελοντισμού, Απασχόλησης και Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, Γιάννη Ιωαννίδη, με την υποστήριξη του Δημάρχου Αμαρουσίου Θεόδωρου Αμπατζόγλου. Οι Loonatiks Design Crew, ο Δημήτρης Φλωράκης, ο Κωνσταντίνος Ντομπροβόσκη, με τη βοήθεια και τη συνεργασία της Βίλλυ Παπαχρυσάνθου από το γραφείο του δήμου Αμαρουσίου, έπιασαν τα πινέλα, ζωγραφίζοντας τα καφάο του ΟΤΕ, τα μεγάλα αυτά κουτιά που εσωκλείουν το σύστημα τηλεπικοινωνίας και τις συνδέσεις κάθε δομικού τετραγώνου, τα οποία έχουν ασχήμως βανδαλιστεί με γραφήματα και μουτζούρες κακών προθέσεων και αρνητικών ξεσπασμάτων, μιας κακώς εννοούμενης επαναστατημένης γενιάς, μιας μειοψηφίας για να ακριβολογώ και χωρίς να γενικολογώ, απείθαρχης, παραβατικής που αρέσκεται να ασελγεί σε ότι όμορφο και καθαρό. 
                                                                       

Αυτά τα κουτιά ζωγράφιζαν οι Loonatiks, θέλοντας να περιποιηθούν και να φροντίσουν με αγάπη, άψυχες κατασκευές, αθώες αποδέκτες ασυνείδητης βίας και νεανικού, ανώριμου θυμού, σε μια πρωτοβουλία του Αντιδημάρχου Γιάννη Ιωαννίδη, που αξίζει πραγματικά συγχαρητηρίων. Είμασταν τυχεροί, καθώς πετύχαμε στο πρώτο καφάο. "Θα ακολουθήσουν πολλά ακόμα", μας λέει ο Δημήτρης. Θα είμαστε εκεί και στα επόμενα. Να τα φωτογραφίσουμε!  

Οι Μαρουσιώτες με αρκετά καταστήματα εστίασης στην κεντρική αγορά της πόλης, διαθέτουν αφθονία επιλογών για να περάσουν όμορφα την Κυριακή τους και κάθε άλλη ημέρα καθημερινής δραστηριότητας. Στην κάθοδο της Κηφισίας, βρίσκεται το Haunt, ένα σνακ, καφέ μπαρ, που εξυπηρετεί χιλιάδες εργαζομένων και διερχομένων καθημερινά, που το προτιμούν και το επιλέγουν για τον καφέ του, τα φρέσκα γρήγορα γεύματα εργασίας του και τις ξεχωριστές του μπάρες δημητριακών.  
                                                                                             

Συνεχίζοντας από το Μαρούσι, με τις γιγαντώδεις αθλητικές και πολιτιστικές του υποδομές, με χαρακτηριστικά τοπόσημα όπως το ΟΑΚΑ και πολυσύχναστους συγκοινωνιακούς κόμβους όπως η Νερατζιώτισσα, περνάμε το Χαλάνδρι και βρισκόμαστε στην πανέμορφη Φιλοθέη και το ακριβοθώρητο, πομπώδες Ψυχικό, το προάστιο με τα υψηλής αρχιτεκτονικής αισθητικής και πολυτέλειας κτίριά του, αλλά και το προάστιο με το μεγαλύτερο αριθμό πρεσβειών στην Ελλάδα. 


Περπατώντας μέσα από τη Φιλοθέη και το Ψυχικό, βγαίνουμε στην αγορά του Φάρου, απέναντι από σημείο που κοσμείται από το υπέροχο έργο μοντέρνας τέχνης, Ομπρέλες, του Γιώργου Ζογγολόπουλου. Ο Φάρος διαθέτει ενδεδειγμένες επιλογές καφέ και φαγητού στη γύρω περιοχή όπου η Κυριακή μας παίρνει μία πιο μεστή, πιο πιπεράτη γεύση.  
                                                                             

Το ξύλινο κιόσκι που πουλάει λουλούδια στο Φάρο Ψυχικού, είναι ενδεικτικό και διαχρονικό τοπόσημο της περιοχής, κάτι σαν τον παλιό τροχονόμο της Κηφισιάς. Λίγο πιο πάνω στην πλατεία Χρυσοχόου, συνεχίζοντας μια όμορφη βόλτα στους περιποιημένους δρόμους του Νέου Ψυχικού, μπορεί κανείς να ξεκουραστεί και να απολαύσει την κινητικότητα και τη ζωντάνια της πόλης, να κοντοσταθεί με την παρέα του, με μια φίλη, ένα φίλο, να αναπτύξει τις πικάντικες Κυριακάτικες συζητήσεις, με τους εποικοδομητικούς διαλόγους, με φόντο το χρώμα της Κυριακής και τους περαστικούς. 
                                                                                      

Διασχίζοντας τη Δημητρίου Βασιλείου, τον κεντρικό δρόμο που περνά την αγορά του Νέου Ψυχικού, θα συναντήσουμε σε κοντινές αποστάσεις εκατέρωθεν και πέριξ, εξαιρετικά μεζεδοπωλεία και μαγειρεία, πρώτης ποιότητας εστιατόρια, χώρους για το βραδινό μας κοκτέιλ, αλλά και υψηλού επιπέδου ζαχαροπλαστεία για τις επισκέψεις μας σε φιλικά σπίτια και για το απαραίτητο, απογευματινό μας επιδόρπιο. 
                                                                                              

Στην οδό Αδριανού, ανεβαίνοντας χαμηλά από την Κατεχάκη, αλλά και από την πλατεία Αγίας Σοφίας, παίρνοντας την Άγγελου Σικελιανού, επισκεφθήκαμε το «Sweet Spot», ένα όμορφο χώρο που μπορείς να γλυκάνεις τις σκέψεις σου καθιστός, απολαμβάνοντας μάλιστα ένα από τα καλύτερα χαρμάνια καφέ από την taf.

Τις Κυριακές η πόλη αποπνέει διαφορετική αίσθηση, διακατέχεται από πιο φρέσκια αύρα. Είναι πιο καθαρή. Έχει απομακρυνθεί το άγχος και η τοξικότητα της καθημερινής εγρήγορσης και όλα μοιάζουν διαφορετικά, σαν να τα βλέπεις πρώτη φορά.