γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα Η υποκριτική είναι μια τέχνη που για να την εξασκήσεις προϋποθέτει γνώση της αλήθειας. Γνώση της πραγματικότητας, των γεγονότων που έχουν συμβεί και τα οποία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν για κανένα λόγο και με κανένα τρόπο, έτσι ώστε να καταστρώσεις στη συνέχεια το σχέδιο ελιγμού, κωλοτούμπας, αναδίπλωσης κοινώς σε γλωσσάρι πολιτικής συνεννόησης.
Όταν λοιπόν τα γεγονότα έρχονται για να σε διαψεύσουν κάθε φορά, είναι τουλάχιστον βλακώδες, αν μη τι άλλο εξοργιστικό, να υιοθετείς το ρόλο του θύματος και να ζητάς και τα ρέστα. Αυτό το θεατρινισμό τολμούν και παίζουν σύσσωμες οι αυτοδιοικητικές αρχές, όλων των βαθμίδων, αναφέροντάς μας εκ των υστέρων ότι οι ευθύνες που τους αποδίδονται για το φιάσκο της χιονοθύελλας «Ελπίς», είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερες όσων τους αναλογούν, συγκριτικά με τις παροχές και τις δυνατότητες που τους παρέχονται από το κράτος και την κεντρική διοίκηση.
«Δεν έχουμε μηχανήματα, δεν έχουμε προσωπικό….δεν…, δεν…, δεν...», διατείνονται ενωμένοι με μια φωνή οι δήμαρχοι. Ήταν πρωτοφανές αυτό που συνέβη και άλλα τέτοια βαρύγδουπα, επιστώντας την προσοχή στην επόμενη μέρα, στο θα… Στο τι θα πρέπει να κάνουν δηλαδή, ουτοσώστε την επόμενη φορά που ένα τέτοιας φύσης καιρικό φαινόμενο που θα πλήξει με τόση ανελέητη σφοδρότητα και μανία την περιοχή, να είμαστε προετοιμασμένοι. Μπλα, μπλα, μπλα...Τώρα μας τα λέτε αυτά αγαπητοί δήμαρχοι και περιφερειάρχες, υπουργοί και πρωθυπουργέ; Χθες άλλα μας λέγατε...Και εν πάσει περιπτώσει, στις συνεδριάσεις σας με τον κεντρικό φορέα, αναρωτιέμαι, βρέθηκε κάποιος δήμαρχος, η περιφέρεια, να εκφράσει τις ενστάσεις του, το πρόβλημα που διαφαίνονταν ότι υπήρχε τόσα χρόνια; Γιατί είναι πολλά τα χρόνια που το όποιο πρόβλημα έχει επικαθήσει, διογκώνεται και μεγαλώνει...
Με ομόφωνη απόφασή του λοιπόν, το Δ.Σ της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων ότι: «Δεν μπορούμε να ανεχτούμε τον υποβιβασμό του ρόλου της Αυτοδιοίκησης, να αποτελεί διαχρονικά το εξιλαστήριο θύμα ακόμη και για ευθύνες που δεν της αναλογούν. Οι Περιφερειακές αρχές της χώρας τάσσονται υπέρ ενός ριζικά νέου στρατηγικού σχεδιασμού για την Πολιτική Προστασία, με ουσιαστικό τον ρόλο της Αυτοδιοίκησης. Είναι η ώρα για μια νέα προσέγγιση, βασισμένη στο αποκεντρωμένο μοντέλο, με ξεκάθαρες αρμοδιότητες για κάθε εμπλεκόμενο φορέα, με τη στήριξη του κεντρικού κράτους στο πλαίσιο παροχής πρόσθετων πόρων, υποδομών, μέσων και προσωπικού στην Αυτοδιοίκηση, για την εκπλήρωση των απαιτήσεων της κοινωνίας».
Η πολιτική προστασία της χώρας υποτίθεται ότι είναι το αρμόδιο κεντρικό, επιτελικό όργανο που συντονίζει τις επιχειρήσεις. Αυτό υποτίθεται ότι κάνει. Τι πρέπει τώρα να γίνει καλύτερα με τη δημιουργία αυτού του υπερυπουργείου; Καλύτερη οργάνωση, καλύτερος συγχρονισμός μεταξύ των φορέων και πιο ευδιάκριτη ανάθεση τομέων ευθύνης; Αυτό δεν υποτίθεται ότι υπάρχει ήδη με τη δημιουργία του εξαρχής; Είναι λοιπόν εξοργιστική η ανικανότητα, η αναποτελεσματικότητα, η αδιαφορία, η έλλειψη εργατικότητας γιατί προφανώς περί αυτού πρόκειται, των προσώπων για τις θέσεις που υπηρετούν και γενικότερα είναι λυπηρό και θλιβερό το γεγονός της απαξίωσης της χώρας. Η ειρωνεία των απαντήσεων και των ανακοινώσεων γενικότερα της επόμενης ημέρας, επιστρέφει πολλάκις λοιπόν, σε όλους αυτούς τους "ομήρους των ευθυνών τους" αυτής της λάθος παραγόμενης πολιτικής σκέψης σε αυτή τη χώρα.
