γράφουν: Πέτρος Καστορίνης, Ανδρονίκη Παντιώρα
Η Ελλάδα, αργά ή γρήγορα μετά από χρόνια, θα αφήσει τα μνημόνια πίσω της και το μεγάλο ψυχικό και οικονομικό κόστος της πανδημίας, θα αποτελεί ένα μακρινό παρελθόν.
Το οφθαλμοφανές όμως έλλειμμα παιδείας, νοοτροπίας, κουλτούρας και της ψυχοσύνθεσής μας, δύσκολα θα μας αφήσει να πάμε μπροστά και να γίνουμε ισάξιοι και ισότιμοι των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτών, ή τέλος πάντων ολοκληρωμένοι πολίτες αυτού του κόσμου, με δικαιώματα μεν, αλλά και κυριαρχικές ανεπιφύλακτα, υποχρεώσεις.
Κι αυτό γιατί η πολιτική νοοτροπία μας, συνεπικουρούμενη πλειοψηφικού μέρους της δημοσιουπαλληλικής, αποτελεί το αποκύημα μιας λανθάνουσας σκέψης που δεν μας οδηγεί στο κατώφλι μιας αντίληψης, που να μας διδάσκει το πώς να σκεφτόμαστε, να μαθαίνουμε τον τρόπο δηλαδή βάση μιας λογικής αλληλουχίας σκέψεων και συνάψεων και όχι το τι να σκεφτόμαστε, ανάλογα με την εκάστοτε συμφέρουσα συγκυρία και που στο τέλος όταν όλα τα δύσκολα θα έχουν περάσει, εμείς θα έχουμε βγει σοφότεροι από τα διδάγματα των περιστάσεων. Δυστυχώς, όταν δεν βλέπουμε τη συνολική εικόνα, αλλά την προσκαιριακή, είμαστε πάντα χαμένοι και ποτέ μα ποτέ κερδισμένοι.
Από χθες χιονίζει σε όλη την ανατολική χώρα, χιονίζει και στην πρωτεύουσα και όλοι οι φορείς ήταν προετοιμασμένοι, μαθημένοι από την περσινή επίσκεψη της ''Μήδειας''. Έτοιμοι, στις επάλξεις, περιμένοντάς την "Ελπίδα", για να αδράξουν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν για το γεγονός ότι την αντιμετώπισαν! Δυστυχώς όμως και πάλι η λανθάνουσα πολιτική νοοτροπία, προέτρεξε της διανοίας τους! Πριν ακόμη όλοι να δηλώσουν έτοιμοι, η ''Ελπίς'', κατέλαβε την ανοχύρωτη χώρα, ακόμα και την πρωτεύουσα. Κεντρικές αρτηρίες έκλεισαν, συγκοινωνίες σταμάτησαν μέχρι και η επικοινωνία με το αεροδρόμιο της πόλης διακόπηκε.
Πολίτες, εργαζόμενοι, εισήλθαν από χθες από τις 12.00, νωρίς το μεσημέρι στην Αττική οδό, καθώς η χιονόπτωση είχε αρχίσει να "αγριεύει", προκειμένου να επιστρέψουν σπίτια τους από τις εργασίες τους. Ο ιδιωτικός, κλειστός τύπου δρόμος, επέτρεπε σε όλους τους διερχόμενους τη διέλευση των οχημάτων σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πολιτών και λίγα μέτρα παρακάτω τα αυτοκίνητα ακινητοποιούνταν, δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πορεία τους λόγω της πυκνής και έντονης χιονόπτωσης και λόγω του χιονιού που είχε ήδη πέσει στο δρόμο.
Σταματώντας όλοι, χρόνο με το χρόνο, προκλήθηκε λίγη ώρα μετά ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα κατά μήκος της Αττικής οδό, όπου σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τροχαίας 1.800 αυτοκίνητα και 3.500 άνθρωποι απεγκλωβιστήκανε σήμερα Τρίτη από αυτό το αλπικό σκηνικό τρόμου και ακόμα υπάρχουν αρκετοί που στέλνουν εκκλήσεις βοήθειας στα μέσα ενημέρωσης, στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις. Στο σύνολό της η ανατολική Αττική στα μεγαλύτερα κομμάτια της έχει προβλήματα ηλεκτρικού ρεύματος. Άνθρωποι είναι στα σπίτια τους χωρίς ρεύμα για δεύτερη ημέρα, μες το κρύο και την παγωνιά και οι δημόσιες υπηρεσίες δεν απαντούν στις τηλεφωνικές γραμμές, οι υπάλληλοι αποκρίνονται ότι δεν ξέρουν πως να βοηθήσουν. Ο ΔΕΔΔΗΕ προφανώς και έχει ελλιπής στελέχωση. Πότε θα το δούμε αυτό; Πόσες ημέρες επιπλέον χρειάζεται, σε έκτακτες συνθήκες να περιμένουμε αποκατάσταση ζημιών και βλαβών για να το εννοήσουμε;
Η ''Ελπίς'' ήρθε και η ελπίδα πως η νοοτροπία μας θα αλλάξει θα αργήσει πολύ, ίσως δεν θα έρθει ποτέ σε αυτό το κομμάτι του πλανήτη. Θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά, ένα μικροπρεπές παράδειγμα, από τη σφαίρα της ενημέρωσης που συνέβη σε ραδιοφωνικό σταθμό, όταν ακούστηκε κριτική δημοσιογράφου όπου ανέφερε αποσβολωτικά ότι ''...Οι οδηγοί φταίνε για τις ακινητοποιήσεις, γιατί δεν φοράνε στα αυτοκίνητά τους, ειδικά (Για το χιόνι) ελαστικά..."
Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτή η χώρα γιατί απλά σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τα πράγματα όπως μας βολεύει! Η λειτουργία του κράτους πραγματικά, σε τα όλα τα επίπεδα και σε όλες του τις βαθμίδες, είναι απογοητευτική, είναι λυπηρή και δυστυχώς, όσες φορές χρειάστηκε να αναλάβει δράση, σε έκτακτες καταστάσεις επείγουσας λύσης, έχουμε μείνει αποκαρδιωμένοι να παρακολουθούμε την κάθε "απίθανη" εξέλιξη και αυτό μάλλον είναι θέμα νοοτροπίας, είναι θέμα τρόπου εργασίας, είναι θέμα απαξίας; Είναι πάντως ένα σοβαρό θέμα.
