γράφει ο Πέτρος ΚαστορίνηςΠώς νιώθει άραγε ένας νέος, αν μετά από τρία χρόνια δεκάωρων θεωρητικών μαθημάτων πανεπιστημιακού επιπέδου και εξαντλητικών πρακτικών μαθημάτων χορού και θεάτρου, στερήσεις, μηνιαίας πληρωμής 350 ευρώ, εξετάσεις δύο φορές τον χρόνο στο υπουργείο, να παίρνει πτυχίο από το υπουργείο Πολιτισμού που δεν αντιστοιχεί σε πανεπιστημιακή εκπαίδευση;
Αυτό ακριβώς είναι το θέμα που έχει δημιουργήσει την αντιπαλότητα μεταξύ της κυβέρνησης και του καλλιτεχνικού κόσμου. Είναι σαφές πως δεν προκύπτει ότι αυτή την διαφορά είναι ''αδίκημα πλημμελήματος'' μα ούτε ''παρεξήγηση'' όπως χαρακτηρίστηκε από ένα μικρό υπουργικό συμβούλιο που δέχτηκε τους εκπροσώπους των καλλιτεχνών στην προσπάθεια να βρεθεί μία λύση με την κατάθεση του προεδρικού διατάγματος 85/22 που εκδόθηκε στις 17 Δεκεμβρίου και γνωμοδοτήθηκε από τα υπουργεία παιδείας, θρησκευμάτων και εσωτερικών. Προεδρικό διάταγμα το οποίο για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους, κατατάσσει όχι μόνο τους ηθοποιούς, αλλά συλλήβδην τους καλλιτέχνες στην κατηγορία εργαζομένων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης!.
Χαρακτηριστικά ήταν τα σχόλια των εκπροσώπων των καλλιτεχνών που συμμετείχαν στην συζήτηση: ''...Ήταν έντονη συζήτηση επί δυόμισι ώρες, ειδικά το πρώτο μέρος ήταν σαν να μην εις ακουγόμαστε. Σε ανώτατο επίπεδο εκφράσαμε με κάθε λεπτομέρεια την αδικία που υφιστάμεθα επί χρόνια και την αδικία με το προεδρικό διάταγμα. Το θέμα είναι να καταλάβει και η απέναντι μεριά ότι η παρεξήγηση είναι πρόβλημα και όχι παρεξήγηση λογοτεχνικού επιπέδου, είναι θέμα ηθικο και πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα...''
Και για να διευκρινίσουμε ότι με το νέο νομοθέτημα, το σύνολο των ειδικοτήτων μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή διπλωματούχων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης και Ανωτέρων Καλλιτεχνικών Σχολών, θα θεωρούνται απόφοιτοι Λυκείου. Δειγματοληπτικά σημαντικές ειδικότητες με καλλιτεχνικό στοιχείο όπως ο σχεδιαστής έργων τοπίου και περιβάλλοντος (Δ.Ι.Ε.Κ. Κτήμα Συγγρού), ο ξυλογλύπτης (Δ.Ι.Ε.Κ. Ξυλογλυπτικής Σχολή Καλαμπάκας), μακιγιέζ, φωτογράφος, διακοσμητης και τόσες άλλες μετά από διετείς σπουδές και εξετάσεις πιστοποίησης από τον δημόσιο φορέα, τον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. (Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού, θεωρούνται απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή απόφοιτοι Λυκείου. Πλάι σε αυτές, έχουμε άπειρες τεχνικές ειδικότητες που βιώνουν την ίδια απαξίωση. Έτσι μαζί με τους διπλωματούχους των Ανώτερων Καλλιτεχνικών Σχολών, όπως οι πτυχιούχοι της Δραματικής Σχολής του Εθνικού και του Κρατικού Βορείου Ελλάδος, ταξινομούνται όλοι στο επίπεδο 5 του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π., δηλαδή (Απολυτήριο Τεχνικού-Επαγγελματικού Λυκείου με τάξη μαθητείας, Πτυχίο Ι.ΕΚ, Πτυχίο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) στο Ενιαίο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων.
Ακόμη και αν αυτό ρυθμιστεί, το πρόβλημα στο π.δ.85/2022 παραμένει. Θα πρέπει να προβλεφθεί μία διακριτή κατηγορία προσωπικού επαγγελματικής εκπαίδευσης στην οποία θα ενταχθούν όλοι οι πιστοποιημένοι διπλωματούχοι επιπέδου 5. Είναι και ζήτημα ηθικής τάξης. Δεν γίνεται ως κοινωνία να θέλουμε να στρέψουμε τους νέους σε τεχνικές και καλλιτεχνικές σπουδές και να τους δηλώνουμε μέσω της νομοθεσίας, πως ό,τι κι αν σπουδάσουν, αν δεν είναι πανεπιστήμιο, δεν έχει καμία αξία για το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και για τη Διοίκηση. Και αυτό χαρακτηρίστηκε από το υπουργικό συμβούλιο που δέχτηκε τους εκπροσώπους ως ''παρεξήγηση''..!
Ο Νίκος Χατζόπουλος, ηθοποιός, σκηνοθέτης και καθηγητής υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου είναι σαφέστατος: ''...Τα παιδιά αυτά είναι το μέλλον μας και έχουν κάθε δίκιο και κάθε δικαίωμα να ζητούν δικαίωση για τις σπουδές τους. Δεν μπορούσαμε λοιπόν να μην τους συμπαρασταθούμε όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις...'', σχετικά με την απόφαση σύσσωμου του διδακτικού σώματος να παραιτηθεί και ενώ η σχολή τελεί υπό κατάληψη από τους σπουδαστές. Κι έτσι φτάσαμε για πρώτη φορά στην 100ετη ιστορία της, να κλείσει η Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Και για να διευκρινίσουμε ότι με το νέο νομοθέτημα, το σύνολο των ειδικοτήτων μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή διπλωματούχων Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης και Ανωτέρων Καλλιτεχνικών Σχολών, θα θεωρούνται απόφοιτοι Λυκείου. Δειγματοληπτικά σημαντικές ειδικότητες με καλλιτεχνικό στοιχείο όπως ο σχεδιαστής έργων τοπίου και περιβάλλοντος (Δ.Ι.Ε.Κ. Κτήμα Συγγρού), ο ξυλογλύπτης (Δ.Ι.Ε.Κ. Ξυλογλυπτικής Σχολή Καλαμπάκας), μακιγιέζ, φωτογράφος, διακοσμητης και τόσες άλλες μετά από διετείς σπουδές και εξετάσεις πιστοποίησης από τον δημόσιο φορέα, τον Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π. (Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού, θεωρούνται απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή απόφοιτοι Λυκείου. Πλάι σε αυτές, έχουμε άπειρες τεχνικές ειδικότητες που βιώνουν την ίδια απαξίωση. Έτσι μαζί με τους διπλωματούχους των Ανώτερων Καλλιτεχνικών Σχολών, όπως οι πτυχιούχοι της Δραματικής Σχολής του Εθνικού και του Κρατικού Βορείου Ελλάδος, ταξινομούνται όλοι στο επίπεδο 5 του Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π., δηλαδή (Απολυτήριο Τεχνικού-Επαγγελματικού Λυκείου με τάξη μαθητείας, Πτυχίο Ι.ΕΚ, Πτυχίο μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) στο Ενιαίο Εθνικό και Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων.
Ακόμη και αν αυτό ρυθμιστεί, το πρόβλημα στο π.δ.85/2022 παραμένει. Θα πρέπει να προβλεφθεί μία διακριτή κατηγορία προσωπικού επαγγελματικής εκπαίδευσης στην οποία θα ενταχθούν όλοι οι πιστοποιημένοι διπλωματούχοι επιπέδου 5. Είναι και ζήτημα ηθικής τάξης. Δεν γίνεται ως κοινωνία να θέλουμε να στρέψουμε τους νέους σε τεχνικές και καλλιτεχνικές σπουδές και να τους δηλώνουμε μέσω της νομοθεσίας, πως ό,τι κι αν σπουδάσουν, αν δεν είναι πανεπιστήμιο, δεν έχει καμία αξία για το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και για τη Διοίκηση. Και αυτό χαρακτηρίστηκε από το υπουργικό συμβούλιο που δέχτηκε τους εκπροσώπους ως ''παρεξήγηση''..!
Ο Νίκος Χατζόπουλος, ηθοποιός, σκηνοθέτης και καθηγητής υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου είναι σαφέστατος: ''...Τα παιδιά αυτά είναι το μέλλον μας και έχουν κάθε δίκιο και κάθε δικαίωμα να ζητούν δικαίωση για τις σπουδές τους. Δεν μπορούσαμε λοιπόν να μην τους συμπαρασταθούμε όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις...'', σχετικά με την απόφαση σύσσωμου του διδακτικού σώματος να παραιτηθεί και ενώ η σχολή τελεί υπό κατάληψη από τους σπουδαστές. Κι έτσι φτάσαμε για πρώτη φορά στην 100ετη ιστορία της, να κλείσει η Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.
Καμία ''παρεξήγηση'' ή διαφωνία δεν λύθηκε λοιπόν παρά την τεράστιας σημασίας παράσταση που έδωσε το ''μίνι'' υπουργικό συμβούλιο. Ο φοιτητές, οι καθηγητές και πλήθος σχολών που ακόμα κι αν δεν ''εμπιπτουν'' στην ''παρεξήγηση'' πλην όμως συμπαρίσταται στην υποβάθμιση της εκπαίδευσης, συνεχίζουν...
