γράφει ο Πέτρος Καστορίνης
Η πράξη εγκατάλειψης και παραμέλησης, είναι μια πράξη απόγνωσης και απελπισίας. Η εγκατάλειψη χώρων πολιτιστικής δημιουργίας είναι δυστυχώς συνειδητή!Περπατάμε στους δρόμους που κυκλώνουν τις λίμνες και το τοπίο σε πλημμυρίζει ομορφιά. Νιώθεις πως ο χώρος είναι από τους σπάνιους που δημιουργούν μέσα σου ένα ανεξίτηλο ''καρτ ποσταλ'' οπτικής και συναισθηματικής ελευθερίας! Τα νερά αποτελούν συνέχεια των νερών της Μακαρίας Λιμνοπηγής και φυσικό ταμιευτήρα του έλους του Σχοινιά.
Βρισκόμαστε στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο Σχοινιά που κατασκευάστηκε για να φιλοξενήσει τα αγώνισμα της κωπηλασίας στους Ολυμπιακούς αγώνες 2004 στην Αθήνα. Βρίσκεται στα ανατολικά του Μαραθώνα και καλύπτει 1,24 τετραγωνικά χιλιόμετρα ενώ έχει χωρητικότητα 14.000 θεατών! Το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο Σχοινιά αποτελεί τμήμα του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά.
Η ευρύτερη περιοχή του Σχοινιά έχει χαρακτηριστεί ως εθνικό πάρκο, το οποίο έχει ενταχθεί στο δίκτυο ''Natura 2000''. Για τις ανάγκες πραγματοποίησης των ολυμπιακών αθλημάτων, χρησιμοποιήθηκε μόλις το 10% της συνολικής χερσαίας και θαλάσσιας προστατευόμενης επιφάνειας της περιοχής. Σήμερα το Κωπηλατοδρόμιο ανήκει στο Τ.Α.ΙΠΕ.Δ. (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) με στόχο την εύρεση επενδυτή για την πώληση του. Οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται από την κωπηλατική Ομοσπονδία που προσπαθεί να τις συντηρήσει με μεγάλη δυσκολία για τις προπονητικές ανάγκες των εθνικών ομάδων.
Όμως το κόστος είναι μεγάλο και οι εγκαταστάσεις έχουν φθορά που χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει. Ήδη οι ξύλινες κατασκευές είναι υπό διάλυση αφού τα ξύλα έχουν χρόνια να συντηρηθούν και σαπίζουν με άμεσο τον κίνδυνο ατυχημάτων. Το Κωπηλατοδρόμιο έχει μεγάλα περιθώρια αξιοποίησης. Οι εγκαταστάσεις είναι ιδιαίτερα σύγχρονες και πληρούν όλες τις προδιαγραφές ώστε να αποτελέσουν προπονητικό και αθλητικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας που θα προσελκύει αθλητές και ομάδες από όλη την Ελλάδα και από άλλες χώρες.
Λόγω της κοινωνικό-οικονομικής κατάστασης, της ηθικής αναλγησίας της σύγχρονης εποχής, και των προτεραιοτήτων επικοινωνίας των θεσμικών παραγόντων, το φαινόμενο της εγκατάλειψης και της παραμέλησης τείνει να οξύνεται όλο και περισσότερο. Χώροι που προσφέρουν οπτική και συναισθηματική αξία αλλά στο ''χρηματιστήριο'' της κάλπης η τιμή είναι ελάχιστη, θα μαραζώσουν όπως και η συρρίκνωση κάθε πολιτιστικής δημιουργίας που μπορεί να εκδηλωθεί σε αυτούς! Καληνύχτα...
