Ένας μεγάλος στοχαστής!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Την προτομή του Χρήστου Μαλεβίτση, αυτού του μεγάλου, φιλόσοφου, στοχαστή που έζησε στη Φιλοθέη, τον τόπο που αγάπησε και δραστηριοποιήθηκε, εγκαινίασε σήμερα ο Δήμαρχος Φιλοθέης Ψυχικού, Δημήτρης Γαλάνης, στους Φιλοθεάτες συντοπίτες του. Δίπλα του, ο Κωσταντίνος Μαλεβίτσης, περήφανος απόγονος του εκλιπόντος οραματιστή.   

Ο Χρήστος Μαλεβίτσης (1927-1997) υπήρξε συγγραφέας, δοκιμιογράφος και διανοητής, με εκτενές και πολύπλευρο έργο. Καλλιέργησε το φιλοσοφικό δοκίμιο με κείμενα πνευματικής ανησυχίας και σύγχρονου προβληματισμού. Το Γενικό Λύκειο Φιλοθέης, έχει πάρει το όνομά του. Λόγιος, βαθύνους και διεισδυτικός, προσέγγισε με τις σκέψεις του, το νέο ελληνισμό ρηξικέλαυθα, προκαλώντας τομή στην αλήθεια, την αλήθεια που τόσο πίστευε και εξυμνούσε. 

                                                                                     

Στην οξυδερκή σοφία του και στη λογική, στο καινοτόμο πνεύμα του, αναφέρθηκε ο Δημήτρης Γαλάνης στην ομιλία του, αρετές που τόσο έντονα έχει ανάγκη όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο Δήμαρχος Φιλοθέης Ψυχικού, ο λαός μας, τις ημέρες που διανύουμε. Πολιτικοί και εκπρόσωποι της κυβέρνησης, της Αυτοδιοίκησης και του Δήμου, παρέστησαν στην εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Χρήστου Μαλεβίτση, τιμώντας την πνευματική παρακαταθήκη που έχει αφήσει, μέσα από τα κείμενά του και τους αιχμηρούς, εσωτερικούς, προβληματισμούς του.

                                                                               

                                                                                     

"Οι δύο πόλοι, γύρω από τους οποίους στρέφεται το μεγαλείο και το δράμα του ανθρώπου είναι η γνώση και η δύναμη. Αλλά για τον άνθρωπο η δύναμη προέρχεται από τη γνώση. Γι’ αυτό εν τέλει το δράμα παίζεται στο επίπεδο της γνώσης". "Εφημερία", Εκδόσεις Δωδώνη.

Ο Χρήστος Μαλεβίτσης ήταν στοχευμένος, σε έννοιες που θέτουν τη σκέψη σε ροή, με τρόπο θαρραλέο και συνειδητό, δίχως τον κίνδυνο του να ρέπει προς γενικεύσεις. Άνθρωπος της πνευματικής καλλιέργειας, μας παρέσυρε στο δρόμο της ευθυκρισίας, έξυσε σπίθες αναλογισμού και περέδωσε ψυχή τε και σώματι, στην υπηρεσία του λυρισμού. Η προτομή του, αποκαταστάθηκε προς τους Φιλοθεάτες, αλλά και σε όλους όσους έχει εμφυσήσει στέρεη και ακέραιη, προσωπική δυναμική, με τα κείμενα του, τα δοκίμια, που χαίρουν εξαιρετικά ιδιαίτερες σημάνσεις.  

"Για μια μακρά ιστορική περίοδο τους νόμους της φύσεως τους εξηγούσε η βούληση του Θεού. Και για μια άλλη επίσης μακρά ιστορική περίοδο τη βούληση του Θεού την εξηγούσαν οι νόμοι της φύσεως. Στο τέλος μείναμε χωρίς νόμους της φύσεως και χωρίς βούληση του Θεού. Με τις εκμυθευτικές αυτές σχεδίες διαπλεύσαμε για μακρές ιστορικές περιόδους τον ωκεανό του αγνώστου. Ίσαμε που ναυαγήσαμε. Οι άνθρωποι και των δύο ναυαγίων κρατιούνται από τα σπασμένα ξύλα τους για να μη βυθιστούν στο υγρό στοιχείο του αγνώστου. Είναι πολύτιμα τούτα τα ξύλα. Όμως δεν μπορούν να μας οδηγήσουν πλέον σε λιμάνι"
«Γράμμα στον Αναγνώστη» άρθρο στο περιοδικό "Ευθύνη", έτος 2000.