γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
Πολλά πράγματα σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα, όπως επί παραδείγματι ότι τα νησιά του Αιγαίου θα ήταν ελληνικά μετά τους βαλκανικούς πολέμους ή ότι η Μακεδονία θα ήταν ελληνική. Μεσολάβησε όμως ένας 1ος Παγκόσμιος πόλεμος το 1918, όπου τότε, τίποτε δεν ήταν δεδομένο.
«Στόχος μας όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε αυτό το βιβλίο ήταν να γράψουμε κάτι απλό, χωρίς πολλές λεπτομέρειες που να βαρύνουν τον αναγνώστη για το πως φτάσαμε στη Μικρασιατική καταστροφή. Πολλά πράγματα σήμερα τα θεωρούμε δεδομένα, όπως επί παραδείγματι ότι τα νησιά του Αιγαίου θα ήταν ελληνικά μετά τους βαλκανικούς πολέμους ή ότι η Μακεδονία θα ήταν ελληνική. Μεσολάβησε όμως ένας 1ος Παγκόσμιος πόλεμος το 1918, όπου τότε, τίποτε δεν ήταν δεδομένο. Υπάρχουν κάποιες παρανοήσεις σε σχέση με αυτή την περίοδο. Έχουμε ξεχάσει τι συνέβη με τις πράξεις γενοκτονίας των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων από το 1914 – 1918» επισημαίνει ο κ. Συρίγος.
Στο βιβλίο των Άγγελου Συρίγου και Ευάνθη Χατζηβασιλείου "Μικρασιατική καταστροφή 50 Ερωτήματα και Απαντήσεις" εκδόσεις Πατάκη, όπου παρουσιάστηκε από το βιβλιοπωλείο "Χαρτόπολις" και τις δράσεις φιλαναγνωσίας που διοργανώνει η Ελένη Νικολέλη, το Σάββατο πρωί στο Φάρο Ψυχικού (Φωτό πάνω), ο υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος και ο διδάκτωρ καθηγητής Ιστορίας και Γενικός Γραμματέας της Επιστημονικής Επιτροπής του Ιδρύματος για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, της Βουλής των Ελλήνων, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, μίλησαν μαζί μας, εξετάζοντας το γεγονός του ελληνοτουρκικού πολέμου υπό τη λογική των ίσων αποστάσεων, συνοψίζοντας τη Μικρασιατική καταστροφή σε λίγα λόγια και δίνοντας μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ιστορίας.
Ο Βενιζέλος πήγε για να προστατεύσει το ελληνικό στοιχείο από την περαιτέρω σφαγή. Το 1913, όταν τελείωσαν οι βαλκανικοί πόλεμοι, ο Βενιζέλος θεώρησε ότι αυτά ήταν σύνορα της Ελλάδος. Ο 1ος Παγκόσμιος πόλεμος τα άλλαξε όλα και η στάση των νεότουρκων. Το κακό ήταν ότι παλεύαμε για μια περιοχή η οποία ταυτόχρονα για τους Τούρκους ήταν μητέρα πατρίδα. Ήταν ένα πόλεμος για μία πατρίδα και δική μας και των Τούρκων και η σύγκρουση έφτασε στα άκρα», τονίζει ο υφυπουργός Παιδείας, Άγγελος Συρίγος. 
Μια ευχάριστη, αλλά και συγκινητική συνάμα στιγμή της ημέρας, ήταν η παρουσία της κυρίας Εβίτα Παπανικολάου στην εκδήλωση, απόγονος των αγωνιστών του ελληνοτουρκικού πολέμου, η οποία παρουσίασε στον υφυπουργό την εικόνα με την ημερομηνία 27 / 7/ 1922 του προγόνου της αξιωματικού του ιππικού Βόλου από το Ελληνικό στρατηγείο στρατού, ο οποίος έφευγε για να πολεμήσει, πριν τη φονική εκείνη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. (Φωτό πάνω).
 |
| Οι κυρίες Μάρθα Σαμαρά και Βίκυ Χατζηνικολή και Ζίνα Μπαμπή ανάμεσα από τους δύο συγγραφείς. |
«Εκείνο το οποίο προσπαθούμε να πούμε σε αυτό το βιβλίο είναι ότι ο κύριος λόγος που φτάσαμε σε εκείνη την καταστροφή είμασταν εμείς οι ίδιοι. Στην πιο κρίσιμη φάση της δημιουργίας του ελληνικού κράτους εμείς δεν είμασταν ενωμένοι και αυτό πρέπει να το λέμε για να κομίζουμε τα διδάγματα της στάσης μας, προκειμένου να μην φτάσουμε ξανά στο ίδιο σημείο, να μην τα ξαναζήσουμε. Μεγάλωσα σε μια Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 και του ’70 που υπήρχε διάχυτη η άποψη ότι φταίνε οι ξένοι.
Ο κάθε λαός κοιτάζει τα συμφέροντά του και εμείς πρέπει να κοιτάξουμε τα δικά μας», σημείωνει ο Άγγελος Συρίγος. «Επίσης, αξίζει να επισημάνουμε το μεγαλύτερο επίτευγμα του ελληνικού κράτους, που ήταν η ενσωμάτωση του τεράστιου αριθμού των προσφύγων. Ανήκαμε μεν στο ίδιο έθνος, οι αριθμοί όμως ήτανε τρομαχτικοί. Ήταν σαν να έρθουνε σήμερα στην Ελλάδα 4εκ. άνθρωποι μέσα σε 15 ημέρες, με τα ρούχα που φοράνε», προσθέτει ο υφυπουργός.
Την εκδήλωση επισκέφθηκαν οι βουλευτές Β1 Βορείου Τομέα Αθηνών, καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης, (Φωτογραφία πάνω με τη Ζίνα Μπαμπή και τη Βίκυ Χατζηνικολή από την Τοπική της Ν.Δ στο Ψυχικό) και ο Γιώργος Κουμουτσάκος (Φωτό κάτω).
Οι ημέρες φιλαναγνωσίας που διοργανώνονται στο "Χαρτόπολις" και την Ελένη Νικολέλη, συνεχίζονται με πολλά άλλα σημαντικά βιβλία, όπου για την περίοδο των γιορτών και όχι μόνο, μας κρατούν συντροφιά και μας ταξιδεύουν στον κόσμο της μάθησης και της αγωγής.
