γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
Η απόφαση και η επιλογή, η στάση και ο τρόπος δράσης υποδεικνύουν κατά συνέπεια και τη σκέψη, τις ιδέες και προφανώς τα κίνητρα και τους στόχους. Συναντώντας τη Μαίρη Διακολιού στο Μαρούσι, διασταυρωθήκαμε με αυτό που κατά καιρούς αναζητάμε, τη συνέπεια λόγων και έργων.
Μη συμβατική, ανατρεπτική, με ιδεολογία και άποψη, η Μαίρη Διακολιού είναι μια δικηγόρος, πολιτικός, μητέρα, δυναμική και ασυμβίβαστη, σε όλους της τους ρόλους.
Α.Π.: 20 χρόνια στην πολιτική, 20 χρόνια ενασχόλησης με τα κοινά και δη του Αμαρουσίου. Γιατί τώρα, τη δεδομένη χρονική συγκυρία, αποφάσισες να βάλεις υποψηφιότητα για Δήμαρχος και όχι νωρίτερα;
«...Παρόλο που κατεβαίνουν πολλοί συνδυασμοί, ουδείς έχει κάποια συμβατή πολιτική άποψη που να με εκφράζει. Σήμερα, όλοι υποψήφιοι εκφράζουν τις ίδιες πολιτικές, πολιτικές οι οποίες δεν έχουν αλλάξει με κανένα τρόπο τη ζωή του μέσου Μαρουσιώτη προς το καλύτερο. Το αντίθετο θα έλεγα, την έχουν αλλάξει προς το χειρότερο...».
Τοποθετώντας τον εαυτό της ανάμεσα στους συμπολίτες της, με τις ίδιες αγωνίες και τα άγχη της καθημερινότητας, η Μαίρη Διακολιού, έχει ως πρόσταγμά της την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Μαρουσιωτών λέγοντάς μας όμως μία συγκεκριμένη φράση, η οποία άγγιξε το νεύρο της απολυτότητας της αλήθειας που εμπεριείχε.
«...Η ποιότητα ζωής των Μαρουσιωτών, είναι άμεσα συνυφασμένη με τις προτεραιότητες της κάθε διοικούσας αρχής. Για παράδειγμα, αν η διοικούσα αρχή δεν επιδεικνύει σθεναρή αντίδραση για το γεγονός ότι ένα Καζίνο θέλει να έρθει δίπλα από τα σχολεία της Αγίας Φιλοθέης, τότε, ένα Καζίνο θα έρθει στο Μαρούσι, «πατώντας» πάνω στο επιχείρημα ότι στη συγκεκριμένη περιοχή που θέλει να επενδύσει και να επεκταθεί η επιχείρηση, χρειαζόμαστε υπερτοπικές χρήσεις...».
Εμείς, αφήνοντας τα συμπεράσματα στην σφαίρα του προσωπικού, αφιερώνουμε ως επίλογο τα λόγια της Μαίρης Διακολιού, ως δείγμα έκφρασης των πράξεών μας στη ζωή γενικότερα.
«...Όταν θέλουμε να κάνουμε μια διαμαρτυρία και θέλουμε η διαμαρτυρία μας να είναι αποτελεσματική, οφείλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Εάν υποτεθεί ότι θα έπρεπε να υπάρχει τζόγος, σίγουρα δεν μπορεί να τον καθιστούμε προσιτό σε όλους και πόσο μάλλον να τον αφήνουμε μέσα στο Μαρούσι που έχει συγκοινωνιακή πρόσβαση ο καθένας...».
«...Η ποιότητα ζωής των Μαρουσιωτών, είναι άμεσα συνυφασμένη με τις προτεραιότητες της κάθε διοικούσας αρχής. Για παράδειγμα, αν η διοικούσα αρχή δεν επιδεικνύει σθεναρή αντίδραση για το γεγονός ότι ένα Καζίνο θέλει να έρθει δίπλα από τα σχολεία της Αγίας Φιλοθέης, τότε, ένα Καζίνο θα έρθει στο Μαρούσι, «πατώντας» πάνω στο επιχείρημα ότι στη συγκεκριμένη περιοχή που θέλει να επενδύσει και να επεκταθεί η επιχείρηση, χρειαζόμαστε υπερτοπικές χρήσεις...».
Εμείς, αφήνοντας τα συμπεράσματα στην σφαίρα του προσωπικού, αφιερώνουμε ως επίλογο τα λόγια της Μαίρης Διακολιού, ως δείγμα έκφρασης των πράξεών μας στη ζωή γενικότερα.
«...Όταν θέλουμε να κάνουμε μια διαμαρτυρία και θέλουμε η διαμαρτυρία μας να είναι αποτελεσματική, οφείλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Εάν υποτεθεί ότι θα έπρεπε να υπάρχει τζόγος, σίγουρα δεν μπορεί να τον καθιστούμε προσιτό σε όλους και πόσο μάλλον να τον αφήνουμε μέσα στο Μαρούσι που έχει συγκοινωνιακή πρόσβαση ο καθένας...».
