Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

Η ζωή που τρέχει...!


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα 

Έχουμε αρχίσει και συνηθίζουμε τη νέα ζωή μας με τον Κορονοϊό, θέλοντας και μη, έστω κι αν δεν είχαμε επιλογή, προσαρμοστήκαμε, ισορροπήσαμε επιτυχώς, συγκρατηθήκαμε από υπερβολές. Μέσα σε αυτό το ασταθές και "απειλητικό" κατά πολλούς περιβάλλον, είναι ζωτικής σημασίας να μην παρασυρθούμε σε ένα κλίμα συναισθηματικής αποστασιοποίησης, κοινωνικής επικοινωνιακής αδράνειας.  

Οι συζητήσεις για τη μετάβαση στην επόμενη μέρα και στο 2ο στάδιο προσαρμογής στη ζωή μας πλέον με το Κορονοϊό, έχουν ξεκινήσει. Έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε ότι η ζωή που ζούμε σήμερα δεν είναι σε παύση. Είναι, αυτή η ίδια η ζωή που τρέχει, που κυλά και δεν περιμένει το χρονοδιάγραμμα που εμείς πολλές φορές θέτουμε, του πότε θα τη ζήσουμε. Είναι αυτή η ίδια η ζωή, με τις ανατροπές της, τις αναπάντεχες εισβολές της, τις καλές και τις κακές στιγμές της, είναι η ζωή που προχωρά και δεν σταματά. 
 

Ας μην αφήσουμε τον ιό να μας "παγιδεύσει", την ζωντάνια, την όρεξη, τη διάθεσή μας για τη ζωή. Πίσω απ' τις μάσκες που ίσως να χρειαστεί να φοράμε, "κρύβονται" οι ίδιοι άνθρωποι, με τις ίδιες ανησυχίες, τους ίδιους φόβους και ευαισθησίες που υπήρχαν και πριν. Πίσω από τα υγειονομικά προαπαιτούμενα που κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαζόμαστε στο αμέσως επόμενο διάστημα για την κυκλοφορία μας στον κόσμο, αναπόσπαστα η ανθρωπιά και το σθένος, θα αποτελέσουν τη μαγιά, την πυξίδα για να συνεχίσουμε, χωρίς να χαθούμε σε δρόμους σιωπηλούς, αποπροσανατολιτιστικούς.
                                                                               

Καλούμαστε λοιπόν εκτός απ' τις αποστάσεις, να κρατήσουμε και τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της οικειότητας που μας προσδιορίζουν, τα οποία θα βρούμε τους τρόπους να τα εκδηλώνουμε διαφορετικά, να τα μεταφέρουμε στους συνανθρώπους μας με το φόβο να μην πρωτοστατεί, την επιφυλακτικότητα να μην κυριαρχεί στις επικοινωνίες μας. Εκείνο που χρειάζεται να θυμόμαστε και να αποφεύγουμε, είναι οι συνωστισμοί, οι συγχρωτισμοί και οι πολυπληθείς συναθροίσεις. Ας μην ξεχάσουμε όμως επίσης να επαναφέρουμε σιγά σιγά, τις αρχικές μας, "εργοστασικές" μας ρυθμίσεις, μιας χαρούμενης και καλοπροαίρετης συνύπαρξης με το κοινωνικό σύνολο, διότι η χαλάρωση των μέτρων υγείας και προστασίας θα είναι σταδιακή και μακρόσυρτη και θα αξιολογείται αναλόγως με την πορεία της σε κάθε βήμα. Ο Κορονοϊός θα υπάρχει στη ζωή μας για αρκετό καιρό ακόμη.

Κρατείστε το ηθικό σας ψηλά για τη ζωή που ζούμε και όχι αυτή που θα ζήσουμε! Στα νέα δεδομένα που έχουν εισαχθεί και διαμορφώνουν την κοινωνικοποίησή μας, έχουν αλλάξει τις συνήθειές μας και η φυσική μας παρουσία στο περιβάλλον έχει περιοριστεί. Η επιμονή και η υπομονή μας θα είναι σίγουρα δύο μεγάλοι μαχητές στην ιστορική πραγματικότητα του Κορονοϊού.