γράφει ο Πέτρος Καστορίνης
Τα graffiti κι όχι ''γκράφιτι'' που τα περιγράφουν ως έλληνες συγχρονοι φιλόλογοι οι κειμενογράφοι των γραφείων, που το ρεπορτάζ τους περιορίζεται στα στενά πλαίσια των τεσσάρων τοίχων που τους περιβάλλουν καθώς και της καρέκλάς τους, στην πιάτσα των δημιουργών αποκαλείται"ταγκιά".Αδόκιμη μεν ονομασία, πλην όμως η λαϊκή ανυπέρβλητη ετυμηγορία πετυχαίνει την απόλυτη περιγραφή. Συνδυάζοντας την λαϊκή γλώσσα με τις σύγχρονες ξενόφερτες συνήθειες, αναφορές των τελευταίων χρόνων.
Αντίθετα με την αντίληψη ως φαινομένων τα graffiti αποτελούν την απόλυτη εικαστικά αστική έκφραση των δημιουργών των. Είναι σαφώς εικαστικά δημιουργήματα. Ο Giorgio Vasari (Ιταλός ζωγράφος, αρχιτέκτονας, συγγραφέας και ιστορικός), χρησιμοποιεί τον όρο ''graffiti'' για πρώτη φορά περί τον 16ο αιώνα για να περιγράψει τα σκαλισμένα μοτίβα στις προσόψεις των σπιτιών, που ήταν ευρέως διαδεδομένα την περίοδο της Αναγέννησης.
Οι breakers των '80s της Αμερικής είχαν στα άλμπουμ τους artworks που έμοιαζαν με graffiti. Το 1983 η ταινία Wild Style και τα logos της, εμπνέουν τους Έλληνες και αναπαράγοντας τα συνθέτονται οι πρώτες ομάδες δημιουργών του δρόμου. Τα πρώτα εγχώρια δείγματα, πιστά στην αμερικανική αισθητική, ως background των πρώτων breakdancers, θεωρούνται τα έργα της ομάδας θρύλος ''Crew FSP'' στο Μαρούσι! Το ημερολόγιο έγραφε: 1984!
Σήμερα, Σάββατο 28 Μαΐου 2022, 48 χρόνια αργότερα, ο Δήμος Αμαρουσίου και τα ανοικτόμυαλα στελέχη του, αφήνοντας πίσω όποια προκατάληψη, καθώς τα graffiti ως καθαρή και νεανική δημιουργική έκφραση έχουν αντιμετωπιστεί με καχυποψία στον τόπο μας, εγκαινίασε το 1st Graffiti Festival. Η διήμερη δράση πραγματοποιείται στο Skate Park (Αμαρυσίας Αρτέμιδος και Πιτταρά / Ο.Α.Κ.Α.) και έχει ως κεντρικό θέμα την ''Ειρήνη''.
