γράφει ο Πέτρος Καστορίνης
Προσπαθώντας να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους στράφηκαν προς τη φύση, εξερευνώντας την, με σκοπό να αντιληφθούν βαθύτερα και να αναλύσουν τη λειτουργία του κόσμου. Απώτερος σκοπός τους ήταν αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου και της φύσης.
Περπατώντας στην ρεματιά του Χαλανδρίου, μια περιοχή προστατευόμενη, αισθάνεται κανείς αυτό ακριβώς το συναίσθημα. Το πόσο μπορεί να βρεθεί σε ισορροπία η ανθρώπινη ύπαρξη, όταν βρίσκεται κοντά, σε επαφή με τη φύση. Το Ρέμα Πεντέλης- Χαλανδρίου, η κοίτη του και τα πρανή του καθώς και οι παραρεμάτιες εκτάσεις του που βρίσκονται στις περιοχές των Δήμων Χαλανδρίου, Αμαρουσίου, Βριλησίων, Μελισσίων, Νέας Πεντέλης και Πεντέλης, έχουν χαρακτηριστεί από το από 1995 προστατευόμενη περιοχή.
Το ίδιο το ρέμα και οι περιοχές εκατέρωθεν, αποτελούν προστατευόμενο φυσικό σχηματισμό και σ' αυτή απαγορεύεται οποιαδήποτε κατασκευή ή αλλοίωση στην υφιστάμενη διατομή του χειμαρικού ρέματος και στη μορφή του τοπίου, η κοπή βλάστησης, η θήρα, οι γεωτρήσεις, η μόλυνση των υδάτων και φυσικά κάθε είδους δόμηση.
Κάποιοι από τους Προσωκρατικούς Φιλοσόφους θεώρησαν ότι στη φύση υπάρχουν δυνάμεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να υπερισχύσουν: Η γη, το νερό και ο αέρας δημιουργούν τη φύση και στο τέλος αποκαλύπτονται τα στοιχεία της εν αρμονία. Η απόλυτη αρμονία της φύσης. Προσωκρατικοί απόγονοι είμαστε όλοι, αν τηρούσαμε τις αρχές τους...
