Να 'μαστε λοιπόν, να μετράμε μέρες καραντίνας. Όλοι μαζί αλλά ο καθένας μόνος του. Κλεισμένοι στα σπίτια μας, να δοκιμάζονται οι αντοχές μας. Υπό αυτό το καθεστώς, μπορούμε να διατηρήσουμε μία ψυχική ισορροπία; Και πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο όταν βάζεις την ζωή σου σε παύση;
Πρώτα ήρθε ο φόβος. Και στη συνέχεια η επιβεβλημένη απομόνωση. Μία λέξη με αρνητικό πρόσημο, η οποία τίθεται σε εφαρμογή, μη έχοντας άλλη επιλογή ως έθνος. Ξαφνικά όλα σταμάτησαν. Η αίσθηση του χρόνου άλλαξε και η ζωή περιορίστηκε σε τέσσερις τοίχους.
Είναι σύνηθες, οι άνθρωποι κάτω υπό τέτοιες συνθήκες, όπως υποστηρίζουν και οι ειδικοί, να βιώνουν δυσάρεστα συναισθήματα. Η τόσο επιθετική εξάπλωση του ιού και η ανάγκη παραμονής στο σπίτι, γεννά θλίψη, άγχος, φόβο, θυμό, ακόμα και συναισθηματική αποστασιοποίηση, σωματική και ψυχική εξάντληση. Ο φόβος για την υγεία τη δική μας και των αγαπημένων μας, το άγχος για την οικονομική κατάσταση στην οποία θα βρεθούμε όταν όλο αυτό υποχωρήσει, η αίσθηση ότι είμαστε ανίσχυροι απέναντι σε κάτι τόσο μεγάλο που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, είναι κατακλυσμιαία.
Σε συνθήκες τόσο μεγάλης πίεσης είναι πολύ πιθανό να εκδηλωθούν διατροφικές διαταραχές καθώς και διαταραχες ύπνου, δυσκολία συγκέντρωσης, κατάχρηση ουσιών και αλκοόλ, κρίσεις άγχους και πανικού, κατάθλιψη. Ο κόσμος μοιάζει απειλητικός και ο εγκλεισμός, ακόμα κι αν είναι μία αληθινή πράξη αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο, ασφυκτικός.
Με το ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα, είναι γεγονός ότι διατηρούμε μια επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, αλληλεπιδρούμε και έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε πότε θα διαβάσουμε ή θα δούμε μια είδηση που μας αφορά. Αυτό που τονίζουν άλλωστε οι ειδικοί της ψυχικής υγείας για αυτές τις δύσκολες μέρες είναι να μην ενδίδουμε στην ψυχαναγκαστική παρόρμηση, να συλλέγουμε συνεχώς πληροφορίες, και να είμαστε πολύ προσεχτικοί σχετικά με την αξιοπιστία των πηγών πληροφόρησης, καθώς η υπερβολή ενδέχεται να εντείνει το αίσθημα φόβου και πανικού.
Όταν το μυαλό παραμένει καθαρό από τέτοιου είδους παρεμβάσεις, είναι σχετικά πιο εύκολο να οργανώσουμε τον χρόνο μας και να διατηρήσουμε μια ρουτίνα. Ένα πρόγραμμα με αυτά που θα γίνουν την επόμενη μέρα, μία νέα ρουτίνα που θα ακολουθείται στο μέτρο του δυνατού, μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της ψυχραιμίας. Ένας υγιεινός τρόπος ζωής, η σωματική άσκηση, θα συμβάλλουν σε μία γενικότερη καλή διάθεση.
Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι να αποδεχτούμε την κατάσταση. Να δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια να νιώσει μοναξιά, ανησυχία, φόβο ή οποιοδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα. Και στη συνέχεια να του θυμίσουμε ότι διαθέτουμε απόθεμα ψυχικών δυνάμεων, το οποίο στην μέχρι τώρα πορεία, μας έφερε μέχρι αυτό το σημείο της διαδρομής, ίσως λίγο περισσότερο κουρασμένους όσο περνούν τα χρόνια, αλλά πιο δυνατούς.
Και με αυτές τις σκέψεις, προσπαθώντας να διαλέξουμε ποιο βιβλίο θα διαβάσουμε, ποια ταινία θα δούμε, τι παιχνίδια θα παίξουμε με τα παιδιά μας, ζώντας αυτή τη ζωή που τώρα κινείται σε slow motion, θα σταθούμε λίγο να πάρουμε μια ανάσα. Πλάσματα αυτής της γης που ξεκουράζεται χάρη στην εκούσια αποχώρησή μας, θα νιώσουμε για λίγο τον παλμό της και θα επιλέξουμε, ίσως, να μην παραδοθούμε στον φόβο.
Και με αυτές τις σκέψεις, προσπαθώντας να διαλέξουμε ποιο βιβλίο θα διαβάσουμε, ποια ταινία θα δούμε, τι παιχνίδια θα παίξουμε με τα παιδιά μας, ζώντας αυτή τη ζωή που τώρα κινείται σε slow motion, θα σταθούμε λίγο να πάρουμε μια ανάσα. Πλάσματα αυτής της γης που ξεκουράζεται χάρη στην εκούσια αποχώρησή μας, θα νιώσουμε για λίγο τον παλμό της και θα επιλέξουμε, ίσως, να μην παραδοθούμε στον φόβο.
Οδηγίες ψυχολογικής υποστήριξης μπορείτε να βρείτε στην σελίδα του ΕΟΔΥ: https://eody.gov.gr/koronoios-covid-19-odigies-psychologikis-ypostirixis-ton-politon/?fbclid=IwAR2mJiNG0WNquRnaIv3mB4lD-OHyO3_CoRIG81z9yvtenxnm6uO08eJ8RJU
