Το Avaaz είναι μόνο πέντε χρόνων, αλλά έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο και πιο ισχυρό διαδικτυακό κίνημα ακτιβιστών παγκοσμίως. Avaaz σημαίνει ''φωνή'' σε πολλές γλώσσες της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας.
Ιδρύθηκε το 2007 με μια βασική, αποστολή: Nα κινητοποιήσει πολίτες απ'όλη την υφήλιο για να γεφυρώσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στον κόσμο που οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλαμε.
Το Avaaz κινητοποιεί εκατομμύρια πολίτες από κάθε κοινωνικό στρώμα μέσα από δράσεις πάνω σε φλέγοντα τοπικά, εθνικά και παγκόσμια θέματα . Από διαφθορά και φτώχεια μέχρι ανθρώπινα δικαιώματα και κλιματική αλλαγή. Το μοντέλο διαδικτυακής οργάνωσης του Avaaz επιτρέπει σε χιλιάδες πολιτικές δράσεις, μικρές ή μεγάλες, να συνδυαστούν για να δημιουργήσουν μια ισχυρή, συλλογική δύναμη.
Το κίνημα του Avaaz σ’αυτές τις δύσκολες ώρες, με την ''παρουσία'' του Covid-19 στον πλανήτη όχι μόνο δεν άφησε το φόβο να κυριεύσει τον κόσμο αλλά με δράση που στόχο είχε, να μην φθαρεί η κοινή μας ανθρωπιά. Αντίθετα να μείνει ψηλά το συναίσθημα της αλληλεγγύης. Τώρα, ο κίνδυνος είναι να μην χάσουμε ότι όμορφο μας ''ενεργοποιήσε'' αυτό το συναίσθημα, μέσα απ' αυτή την τρικυμία. Οφείλουμε να προστατέψουμε αυτό το εύθραυστο πνεύμα της ενότητας και της αλληλεγγύης που έχει αναβιώσει σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Μία απίστευτη ''υπενθύμιση'' όλων αυτών είναι οι δέκα απ’ τις πιο όμορφες κι ελπιδοφόρες ιστορίες ανθρωπιάς. Ιστορίες σαν αυτές μας υπενθυμίζουν το ποιοι είμαστε και ποια είναι τα πράγματα που τελικά αξίζουν στην ζωή. Αλλά επίσης είναι η απόδειξη πως ενωμένοι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Οι δέκα επιλεγμένες στιγμές-εικόνες:
Αυτή είναι η Έλενα Παλιαρίνι, νοσοκόμα απ’ το Μιλάνο, που πέφτει ξερή για ύπνο στο γραφείο της μετά από μια εξαντλητική νυχτερινή βάρδια και λίγες μέρες αργότερα βρέθηκε θετική στον Covid-19. Το πάθος της Έλενα αντιπροσωπεύει εκατομμύρια γιατρούς και νοσηλευτές που καθημερινά παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να σώσουν άλλους.
Οι Mασάι του καταφυγίου Nασουλάι στην Κένυα έστειλαν στο Avaaz μια επείγουσα κραυγή για βοήθεια, όταν ο τουρισμός κατέρρευσε με την πανδημία. Αμέσως, πάνω από 100.000 μέλη του Avaaz με τις δωρεές τους εξασφάλισαν προμήθειες τροφίμων και ειδών υγιεινής αλλά και μισθούς δασοφυλάκων ώστε να προστατέψουν τα άγρια ζώα.
Αυτός είναι ο Χασάν, Σύρος πρόσφυγας που μαζί με πάνω από 750.000 (!!!) Βρετανούς πολίτες δήλωσε να βοηθήσει το εθνικό σύστημα υγείας. Τώρα δουλεύει ως καθαριστής στο τοπικό νοσοκομείο της περιοχής που κατοικεί και λέει: ''...Το Λονδίνο είναι το σπίτι μου από τότε που έφυγα απ’ τη Συρία. Το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να βοηθήσω ώστε οι γείτονές μου και το εκπληκτικό προσωπικό του νοσοκομείου να είναι σώοι και ασφαλείς...''
Στη Νάπολη της Ιταλίας, αφήνουν ''καλάθια αλληλεγγύης'' για όσους δεν μπορούν να να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Το σημείωμα λέει: ''Δώσε, αν μπορείς. Πάρε, αν δε μπορείς'' Και δεν είναι μόνο η Νάπολη σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, πολίτες βοηθούν τους γείτονές τους με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ ή μ’ ένα ζεστό πιάτο φαΐ. Πόσο όμορφο είναι αυτό;!
Βάζοντας τα γυαλιά στις άλλες χώρες, η Πορτογαλία αναγνώρισε προσωρινά όλους τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο ως μόνιμους κατοίκους, δίνοντάς τους πρόσβαση σε δωρεάν υγεία, πρόνοια, τραπεζικούς λογαριασμούς και συμβόλαια ενοικίασης.
Αυτός είναι ο 100χρονος λοχαγός Toμ Μουρ, απ’ τη Βρετανία που ξεκίνησε να μαζεύει χρήματα για το εθνικό σύστημα υγείας περπατώντας πάνω-κάτω στον κήπο του. Το πείσμα του έκλεψε τις καρδιές χιλιάδων συμπολιτών του και κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από 32 εκατ. λίρες! Και για τα 100ά γενέθλιά του έλαβε περισσότερες από 125.000 ευχετήριες κάρτες!
