γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα
φωτογραφία Πέτρος Καστορίνης
Στην πρώτη γραμμή της μάχης με την πανδημία βρέθηκαν οι δήμοι όλης της χώρας το διάστημα της κρίσης, καθότι οι δήμοι αποτελούν διαχρονικά το δεσμό που συνδέει απευθείας τον πολίτη με τις κρατικές δομές και τις υπηρεσίες εξυπηρέτησης.
Στα πρόσωπα των δημάρχων και στη «μηχανή» της τοπικής αυτοδιοίκησης αντικατοπτρίζεται το έργο, η στήριξη και η υλοποίηση της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Είναι οι άνθρωποι που διαμορφώνουν με τις αποφάσεις τους και τη στρατηγική τους την εικόνα του προαστείου τους. Δίνουν το χρώμα στις γειτονιές τους και με τις επιλογές των ανθρώπων σε όλες τις θέσεις κλειδιά των υπηρεσιών τους, δίνουν τον τόνο στην αποτελεσματικότητα των στόχων τους και αποτυπώνουν επί της ουσίας τη ματιά τους, το όραμά τους.
Είναι γεγονός ότι ο κάθε δήμος της Αττικής, είναι διαφορετικός. Όλοι μαζί μπορεί έχουν κοινές ανάγκες, ομοιότητες και μεγάλες απαιτήσεις, όμως διαφέρουν στα σημεία, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Οι δύο δήμαρχοι που συναντήσαμε, έβγαλαν τις μάσκες τους και μίλησαν μαζί μας ανοιχτά, για τις προκλήσεις τις επόμενης μέρας.
Ο Δημήτρης Γαλάνης, ο δήμαρχος που ήταν καθημερινά στους δρόμους, τις ημέρες της καραντίνας, από δική του πρωτοβουλία, από προσωπικό του ενδιαφέρον, σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τον ιό, κάνοντας συστάσεις στους δημότες του να μην συνωστίζονται και να προσέχουν, βρέθήκαμε στο γραφείο του και μας είπε: «...Εγώ προσωπικά το χάρηκα. Ο κόσμος στην αρχή αντιδρούσε, μετέπειτα όμως, επειδή στη ζωή όλα χτίζονται, ακολουθούσε. Άλλωστε να σας πω κάτι, στα δύσκολα βγαίνουν οι ιδιαιτερότητες...».
«...Ο Κορονοϊός βρήκε την Ελλάδα μετά από 10 χρόνια κρίσης και τους δήμους να έχουν στεγνώσει οικονομικά. Όταν ξέσπασε η πανδημία, οι δήμοι κλήθηκαν να αναλάβουν πολλές ευθύνες χωρίς να είναι αναλόγως επανδρωμένοι με ανθρώπινο δυναμικό και προετοιμασμένοι ώστε να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Δεν υπήρχε πουθενά ένας κωδικός έκτακτης ανάγκης. Εμείς προσλάβαμε αμέσως-αμέσως 40 άτομα, καθώς μας δόθηκε αυτή η δυνατότητα με 2μηνες συμβάσεις. Το κράτος μας έθεσε προ των ευθυνών μας την περίοδο που ξέσπασε η κρίση. Είμαστε σε θέση ευθύνης. Βρεθήκαμε σε πόλεμο. Έπρεπε να ανταπεξέλθουμε...».
Είναι γεγονός ότι ο κάθε δήμος της Αττικής, είναι διαφορετικός. Όλοι μαζί μπορεί έχουν κοινές ανάγκες, ομοιότητες και μεγάλες απαιτήσεις, όμως διαφέρουν στα σημεία, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Οι δύο δήμαρχοι που συναντήσαμε, έβγαλαν τις μάσκες τους και μίλησαν μαζί μας ανοιχτά, για τις προκλήσεις τις επόμενης μέρας.
Ο Δημήτρης Γαλάνης, ο δήμαρχος που ήταν καθημερινά στους δρόμους, τις ημέρες της καραντίνας, από δική του πρωτοβουλία, από προσωπικό του ενδιαφέρον, σε κατά μέτωπο σύγκρουση με τον ιό, κάνοντας συστάσεις στους δημότες του να μην συνωστίζονται και να προσέχουν, βρέθήκαμε στο γραφείο του και μας είπε: «...Εγώ προσωπικά το χάρηκα. Ο κόσμος στην αρχή αντιδρούσε, μετέπειτα όμως, επειδή στη ζωή όλα χτίζονται, ακολουθούσε. Άλλωστε να σας πω κάτι, στα δύσκολα βγαίνουν οι ιδιαιτερότητες...».
«...Ο Κορονοϊός βρήκε την Ελλάδα μετά από 10 χρόνια κρίσης και τους δήμους να έχουν στεγνώσει οικονομικά. Όταν ξέσπασε η πανδημία, οι δήμοι κλήθηκαν να αναλάβουν πολλές ευθύνες χωρίς να είναι αναλόγως επανδρωμένοι με ανθρώπινο δυναμικό και προετοιμασμένοι ώστε να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Δεν υπήρχε πουθενά ένας κωδικός έκτακτης ανάγκης. Εμείς προσλάβαμε αμέσως-αμέσως 40 άτομα, καθώς μας δόθηκε αυτή η δυνατότητα με 2μηνες συμβάσεις. Το κράτος μας έθεσε προ των ευθυνών μας την περίοδο που ξέσπασε η κρίση. Είμαστε σε θέση ευθύνης. Βρεθήκαμε σε πόλεμο. Έπρεπε να ανταπεξέλθουμε...».
Ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου, δήμαρχος Αμαρουσίου μας ανέφερε ότι ...«από την πρώτη στιγμή της εξάπλωσης του ιού αντιστοιχίσαμε τις δράσεις μας σύμφωνα με τις οδηγίες του υπ. Υγείας, την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων και τον ΕΟΔΥ. Οι πρώτες μας παρεμβάσεις αφορούσαν στις απολυμάνσεις των σχολείων και όλων των δημοτικών χώρων συνάθροισης του κοινού που τότε λειτουργούσαν πλήρως και από εκεί και πέρα πολύ προγραμματισμένα κάναμε απολυμάνσεις, καθαρισμούς, απαγορεύσεις προσέλευσης κοινού όπου χρειάστηκε, σε δημόσιους χώρους, κλείσαμε τις υπηρεσίες του δήμου για το κοινό, καθιερώνοντας την εκ περιτροπής εργασία...» ενώ κλείνοντας ο Θεόδωρος Αμπατζόγλου δήλωσε ιδιαιτέρως περήφανος για τη στήριξη των ευπαθών ομάδων, τη διανομή τροφίμων, τη βοήθεια στο σπίτι και όλη την κοινωνική δραστηριότητα που ανέπτυξε ο δήμος.
