Είναι ακόμη μεσοχείμωνο. Οι πλαγιές και οι κορυφές των βουνών που δημιουργούν το Αττικό λεκανοπέδιο είναι ασπροντυμένες. Όλα τα δέντρα είναι ''φοβισμένα'' και δεν τολμούν να αφήσουν τα μπουμπούκια τους να ξεσκεπαστούν.
Οι λίγες ηλιόλουστες χειμωνιάτικες ημέρες δεν κατορθώνουν να ξεγελάσουν τα λουλούδια ν’ ανθίσουν. Ολα τα φυτά περιμένουν υπομονετικά τον ερχομό της χαρούμενης άνοιξης. Ενα όμως δέντρο ξεγελάστηκε απ’ την προσωρινή λάμψη του ήλιου. Μόλις ζεστάθηκε λίγο το κορμί και τα κλαδιά του, πίστεψε ότι έφτασε η άνοιξη. Βιαστικό, όπως κάθε χρόνο, έτρεξε να φορέσει τη ''νυφιάτικη'' στολή του. Θέλησε να καλωσορίσει την όμορφη εποχή των λουλουδιών. Είναι, όπως θα μαντεύετε, η βιαστική αμυγδαλιά...
Τα άστρα και τα ροζ ανθάκια της ευχαριστούν την όραση και γαληνεύουν την ανθρώπινη ψυχή. Οι μέλισσες πετούν από άνθος σε άνθος και ρουφούν αχόρταγα το νέκταρ. Βιάζονται κι αυτές να φτιάξουν το γλυκό και θρεπτικό μέλι.
Τα άστρα και τα ροζ ανθάκια της ευχαριστούν την όραση και γαληνεύουν την ανθρώπινη ψυχή. Οι μέλισσες πετούν από άνθος σε άνθος και ρουφούν αχόρταγα το νέκταρ. Βιάζονται κι αυτές να φτιάξουν το γλυκό και θρεπτικό μέλι.
