γράφουν: Πέτρος Καστορίνης, Ανδρονίκη Παντιώρα
Το αρχέτυπο του αθλητή είναι η προετοιμασία. Το πείσμα, η επιτυχία. Μόνο μέσα από τον αγώνα αντιπαρερχόμενος τα κατώτερα στοιχεία του εαυτού του, ο αθλητής μπορεί να καταφέρει να ολοκληρώσει την εξέλιξη του. Γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε ότι σε όλες τις παραδοσιακές κοινωνίες, η έννοια του αθλητή ήταν ιερή και τον ξεχώριζαν.
Σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι με τα ''μέσα'' άθλησης η εξέλιξη και η διαμόρφωση ενός αθλητή είναι πιο εύκολη. Χωρίς να διαφωνούμε με αυτή την αντίληψη αναφερόμενοι στην συμμετοχή όμως στον Μαραθώνιο Δρόμο, δεν υιοθετούμε την σύγχρονη άποψη, για τον απλούστατο λόγο ότι ένας μαραθώνιος, ήταν είναι και πάντα θα είναι, μια δύσκολη υπόθεση.
Ο Μαραθώνιος Δρόμος των 42.195 μέτρων, στην κλασική διαδρομή, όχι δεν είναι μία εύκολη προσπάθεια. Η φυσική διαδρομή είναι σαφές πως είναι η δυσκολότερη, σε συνδυασμό με το μεγάλο μήκος της. Για να την διατρέξεις με αξιοπρέπεια, όντας σε φόρμα και να φτάσεις στο Παναθηναϊκό Στάδιο, απαιτείται πέρα από την σωστή προετοιμασία, στρατηγική στην διαχείριση των δυνάμεων κατά την διάρκεια της διαδρομής. Πόσοι μη "επαγγελματίες" αθλητές, έλαβαν μέρος στον τελευταίο χθεσινό Μαραθώνιο Δρόμο, διαχειριζόμενοι μόνοι τους την προετοιμασία και την τακτική.
Ο Φώτης Μπελάλης, (φωτ: επάνω), καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, μπαμπάς και σύζυγος μαζί, εξάσκησε και αυτός την αγάπη του για το τρέξιμο, στον ύψιστο θεσμό για δεύτερη φορά. Ακολουθώντας προγραμματισμένες προπονήσεις, πειθαρχία και ιεραρχία, αλλά πάνω απ' όλα πιστός σε μια δραστηριότητα που τον γεμίζει χαρά και τον κάνει να αισθάνεται όμορφα.
Ο 43χρονος, ο Ραφαήλ Καστορίνης, που έγινε Μαραθωνοδρόμος δύο χρόνια πριν και συμμετείχε στον φετινό αγώνα πετυχαίνοντας μάλιστα και ατομικό ρεκόρ, βελτιωμένο κατά 10 ολόκληρα λεπτά! Κι αυτός εργαζόμενος καθημερινά, προπονούνταν ξημερώματα πριν την έναρξη της εργασία του.
Η Εύη Βασιλάκη, (φωτ: επάνω), από την αγαπημένη μας Ήπειρο, μητέρα τριών παιδιών, εκπαιδευτικός, ο αθλητισμός και το τρέξιμο, παραμένουν πάντα η διέξοδος και ο προσανατολισμός της. Με όρεξη και διάθεση, ακούραστοι και αγέρωχοι, οι αφανείς πρωταθλητές μας, πάτησαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο, πλημμυρισμένοι από συναισθήματα πληρότητας.
Ο Αλέξης Αλεξόπουλος, ιδιωτικός υπάλληλος και ελεύθερος επαγγελματίας, (φωτ: επάνω), μαζί με τους φίλους του, το Σάκη Μάζη από την Κέρκυρα και τον Πάνο Αδαμαντιάδη, για δεύτερη φορά, συμμετείχε φέτος στον Μαραθώνιο της Αθήνας.
Και μια αιρετή, η εκλεκτή Μίνα Μεταξίδι Μελλισουργού, Αντιδήμαρχος Οικονομικών στο Δήμο Φιλοθέης Ψυχικού, τερμάτισε στο Καλλιμάρμαρο, ολοκληρώνοντας με επιτυχία τον αρχικό της στόχο. Ως δείγμα εκτίμησης των χιλιάδων ''άγνωστων αθλητών'' που συμμετείχαν αλλά και των χιλιάδων θεατών που κατέκλυσαν την διαδρομή Μαραθώνα-Παναθηναϊκό Στάδιο και τους αποθέωναν σε κάθε τους βήμα, σε κάθε τους δρασκελιά, να πούμε πως αυτοί οι αθλητές, είναι αναμφισβήτητα οι πραγματικοί αριστοκράτες του πνεύματος, αυτοί που κατάφεραν να τιθασεύσουν την πρόκληση της παραίτησης, διότι γνωρίζουμε όλοι πόσο εύκολο και ελκυστικό φαντάζει την ώρα εκείνη της εξάντλησης, εκείνη την ώρα που το σώμα έχει παραδώσει αλλά το πνεύμα συνεχίζει να κρατά γερά, να παραδοθείς και να σταματήσεις να προσπαθείς.
Όλοι αυτοί οι αθλητές λοιπόν που στοιχηματίζουν με τον εαυτό τους κατά πόσο θα αντέξουν να υπηρετήσουν τα ιδεώδη του αθλητισμού που αρχικά τους γοήτευσαν και εν τέλει διαπιστώνουν ότι με επιτυχία τα ακολουθούν μέχρι το τέλος της διαδρομής, όλοι αυτοί λοιπόν οι αθλητές, με το "τρέξιμό" τους κάθε χρόνο, αποτελούν τους πιο άξιους αγγελιοφόρους του βαθύτερου μηνύματος του Μαραθωνίου, αυτό της επιμονής.
