Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022

Ο ευτελισμός της φωτογραφίας!


γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Είναι γεγονός ότι μια ωραία ιδέα που τοποθετείται εξαρχής σε λάθος βάση, που επιχειρείται να υλοποιηθεί και να ολοκληρωθεί από αξιόλογα μέρη μεν, αλλά δεν υποστηρίζεται πρακτικά με τις απαραίτητες ενέργειες από την Αυτοδιοίκηση, δεν κινδυνεύει, είναι βέβαιο, ότι θα χαθεί και θα κατακερματιστεί στον κεάδα της κακογουστιάς και της κακής αισθητικής. 

Αυτό συνέβη με την Έκθεση Φωτογραφίας που παρουσίασε η Διεύθυνση Πολιτισμού του Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Χαλανδρίου, με τίτλο "Η φωτογραφία στην πλατεία", στην κεντρική πλατεία, χθες στο Χαλάνδρι, η οποία δυστυχώς, ήταν μια παρωδία εν τη γενέσει της.       



Πέραν της τέχνης που της προσδίδεται ευλόγως ο προσδιορισμός, πέραν της έκφρασης και της δημιουργίας που εμπεριέχεται αυτομάτως στην αποτύπωση μιας φωτογραφικής ματιάς, δεν υπάρχει ακριβέστερη τεκμηρίωση της πραγματικότητας και της αλήθειας από εκείνη ενός φωτογραφικού έργου. Παρόλο που οι συντονιστές των δύο καλλιτεχνικών εργαστηρίων, Θανάσης Σταυράκης και Μπάμπης Κουγεμήτρος συγκέντρωσαν από τους συμμετέχοντες αξιόλογο υλικό, παρόλο που και οι δύο τους είναι σημαντικοί καλλιτέχνες επιπροσθέτως, δυστυχώς δεν αναδείχτηκε όπως τους άξιζε και όπως τους άρμοζε, η δουλειά και ο κόπος που έγινε.                                          

Τοποθετώντας ένα καλλιτεχνικό έργο σε ένα περιβάλλον βρώμικο, ευτελίζεις αυτόματα την αξία του έργου, μειώνεις την αξία της πρωτοβουλίας σου εξαρχής. Ο καμβάς είναι βανδαλισμένος, έχει κατακρεουργηθεί από την αυθαιρεσία των σπρέυ, που ο πολιτικός πολιτισμός και η πολιτική σκέψη των αρμοδίων, ακόμα δεν έχει επιληφθεί του θέματος. Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Χαλανδρίου Στέργιος Γκάγκας δεν φρόντισε ούτε τα σκουπίδια να αποκρύνει από το χώρο της "Έκθεσης".              

Η πλατεία του Χαλανδρίου σφύζει από ζωή, από οικογένειες, παιδιά, εφήβους που δεν περιορίζονται από τα πλαίσια της νομιμότητας μιας ευνομούμενης πολιτείας, ωστόσο τους επιτρέπεται να εκφράζουν την έκρηξη της ορμονικής τους παρόρμησης βανδαλίζοντας δημόσιους χώρους. Εντούτοις, αρχής γεγομένης της παρουσίασης μιας έκθεσης φωτογραφίας, ο δήμος, δεν μπήκε καν στον κόπο να καθαρίσει το χώρο. 

Να χρωματίσει τα κάγκελα της παιδικής χαράς, να βάψει περιμετρικά της πλατείας και του συντριβανιού, όπου οι τοίχοι είναι γραμμένοι με κάθε είδους συνθήματα, γραφιστικές μουτζούρες, ελληνικό παράδοξο που ακόμα καλά κρατεί σε αυτήν εδώ τη χώρα που για να υποστηρίζουν οι άνθρωποί της ότι αναπτύσσεται, χρειάζεται να ξεκινήσει από τα βασικά, που λένε και οι Αμερικάνοι.    

Κράτα το χώρο σου καθαρό, επέδειξε τον ανάλογο σεβασμό στο αστικό περιβάλλον που ζεις και έλα μετα να πουλήσεις πολιτισμό. Δώσε το παράδειγμα στους πολίτες, με τη στάση σας, κύριοι της Αυτοδιοίκησης. Κράτα ένα αξιο επίπεδο σεβασμού στην καθημερινή ποιότητας διαβίωσης και μάθε, εκπαίδευσε σαν το μικρό παιδί, τους κατοίκους εκείνους που δεν γνωρίζουν τι να κάνουν και πώς να το κάνουν. Γίνε η έμπνευση, το κίνητρο, σε εκείνους που δεν ψάχνουν την έμνευση και το κίνητρο στον εαυτό τους. Μα τι λέω...Η φωτογραφία είναι ενδεικτική και μιλά από μόνη της.

Η μουσική μπάντα του Δήμου Χαλανδρίου χθες, ηχούσε στα αυτιά μου παράφωνα. Παρακολουθώντας τους μουσικούς, μου θύμισαν σαν να ήταν μέρος ενός σκηνικού, θεατρικής παράστασης, σαν να βρισκόμουν μέσα στα γυρίσματα κινηματογραφικής ταινίας. Μιας άλλης απόδοσης της τέχνης, σίγουρα όχι της φωτογραφικής. Τι ειδους ταινία δεν ξέρω ακόμα. Κωμωδία; Τραγωδία; Μια παρωδία ήταν, που ευτέλιζε την τέχνη της φωτογραφίας.