Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022

Εμβολιασμένοι στην τοξικότητα!

Ο τεράστιος Οδυσσέας Ελύτης γράφει: ''...Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι...''. Δανειζόμενη σύνθεση λέξεων για να αποτυπώσουμε την σημερινή εικόνα της Δ.Ε.Θ.

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης από την απαρχή της το 1926 αποτέλεσε το απόλυτο υποστηρικτικό κοινωνικό στοιχείο στην μακραίωνη ιστορία της πόλης. Πολυεθνική και πολύγλωσση με σημαντική γεωγραφική θέση, κοντά και δίπλα με τα Δυτιοανατολικά καθεστώτα. Ο Διεθνής της χαρακτηρισμός της ήταν σοφός. Όλες οι χώρες του πλανήτη βρήκαν το πεδίο προβολής τους σε αυτή την σπουδαία έκθεση. Και ανεξάρτητα από πόσα κύματα πέρασε η Δ.Ε.Θ., ανταγωνιστικές δολιοφθορές, μποϊκοτάζ απο τις Αθηναϊκές επιχειρήσεις (!!!), πολέμους, εμφύλιους πολέμους, πυρκαγιές των εγκαταστάσεων, διακοπές λειτουργίας της, δικτατορία, το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εγκαινίασε την πρώτη μεταπελευθερωτική περίοδο της ΔΕΘ...''

Η ιστορία της έκθεσης που πρόβαλε την ελληνική παραγωγικότητα σε όλο τον κόσμο, στην έκθεση που οι προηγμένες τεχνολογικά χώρες παρουσίασαν για πρώτη φορά, από τις πρώτες ηλεκτρικές συσκευές μέχρι και τηλεκοντρόλ φωνητικής εντολής, που η έκβαση της μάχης του ψυχρού πολέμου εκδηλωνόταν στα περίπτερα των χωρών σε επίπεδο τεχνολογικού ανταγωνισμού, παύει να ισχύει... Η Δ.Ε.Θ. φθίνει του στόχου της. Όλα τα ελληνικά πολιτικά κόμματα κάνουν κατάληψη της δυναμικής προβολής που πλέον έχει αποκτήσει η διεθνής έκθεση και συνεπικουρούμενων των μέσων ενημέρωσης που ενισχύουν το γεγονός, η Δ.Ε.Θ. γίνεται Ετήσιο Φεστιβάλ Προεκλογικων Εξαγγελιών. Το ενδιαφέρον του τι παρουσιάστηκε στην έκθεση, περιορίζεται πλέον στο ελαχιστο και αυτό εμπεριέχει σενάριο επίσκεψης  πολιτικού σε περίπτερο της έκθεσης, κυρίως δημόσιου οργανισμού! Πολύ σύντομα και λογικά τα αρχικά της Δ.Ε.Θ., θα αλλάξουν σε Ε.Φ.Π.Ε. 


Μια ιστορία, δύο σενάρια για να συνδεθούμε με τον πρόλογο μας, οι πολιτικοί με την παρουσία τους στην Δ.Ε.Θ. αποχαρακτηρίζουν τους σκοπούς της έκθεσης. Ξύλινες λέξεις, τοξικοί λόγοι γεμάτοι απειλές για το μέλλον του τόπου, ανέφικτες υποσχέσεις... Δεν απαιτούνται περισσότερα στοιχεία ώστε να γραφτεί το ένα σενάριο... 


Το δεύτερο, σενάριο, το υπαγορεύει στο ίδιο ποίημα ο Ο.Ε. γράφοντας ''...Μια που υπάρχει αλλού ένας άνεμος για να σε ζήσει...''. Και πράγματι, η Θεσσαλονίκη και κυρίως οι άνθρωποί της, είναι εξαιρετικοί. Ζουν σε μία απίστευτα όμορφη πόλη, ''γουστάρουν'' την ζωή και την χαίρονται, εμβολιασμένοι κατά της πολιτικής τοξικότητας που κάθε αρχές του Σεπτέμβρη καταλαμβάνει την πόλη τους!