Η δική μας αλήθεια!

γράφει η Ανδρονίκη Παντιώρα

Τα δύο τελευταία βιβλία του, από τις εκδόσεις «Διόπτρα» υπέγραφε την Παρασκευή στο βιβλιοπωλείο «Χαρτόπολις», καλεσμένος της Ελένη Νικολέλη, ο Νικόλαος Σμυρνάκης. «Ο Τύρινος», ένα παιδικό βιβλίο που πραγματεύεται το φόβο και «Η αλήθεια», ένα βιβλίο που μιλά για την αλήθεια. Την αλήθεια που είναι διαφορετική για τον καθένα από εμάς.

Στη εικόνα πάνω, ο συγγραφέας Νικόλαος Σμυρνάκης, με την Ελένη Νικολέλη, την Ξένια Πασχοπούλου, Headhunter, και την Σάντρα Ζαφειρακοπούλου, Γενική Διευθύντρια «Make-A-Wish».

Λίγο η αμεσότητα της πληροφορίας, κάτι ακόμη η άπλετη γνώση και η πρόσβαση στην ενημέρωση, κάτι η τεχνολογία και η εξέλιξη των επιστημών, η εποχή που διανύουμε, δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο στρουθοκαμηλισμού.

Υπαγορεύει καθαρότητα στο μυαλό, στη σκέψη, αλλά και στο συναίσθημα, επιβάλλει τη διαφάνεια και την ειλικρίνεια, με τη νέα γενιά των ανθρώπων που κυριαρχούν στις εξειδικεύσεις στις νέες θεωρίες, στις προσωπικές και στις επαγγελματικές μας σχέσεις, να παίρνουν τη σκυτάλη και να μας καθοδηγούν σε νέα μονοπάτια της σκέψης, μονοπάτια απαλλαγμένα από τη ντροπή, το ντρόπιασμα και την κακοποιητική επιβούλευση. Είναι όλα στο φως επί της ουσίας, στην πραγματικότητα στις μέρες μας, όχι ως σύνθημα προεκλογικής καμπάνιας, αλλά ως μια αδηφάγος, σαρκοβόρα διαπίστωση, που δεν μπορείς  να διαφύγεις αυτής, δεν μπορείς να κρυφτείς. 

                                                                                         

«Όταν συνειδητοποίησα ότι αν οι έννοιες όπως το πως διαχειρίζομαι το φόβο, οι έννοιες του στόχου, του σκοπού ζωής, υπήρχαν στο σχολείο, αν τα είχαμε μάθει στο σχολείο, ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός, σίγουρα καλύτερος. Θέλησα αυτές τις έννοιες να τις κάνω σύμβολα, να τις κάνω ήρωες, πρώτα για τα δικά μου τα παιδιά και έπειτα για τα παιδιά όλου του κόσμου, προκειμένου να προβληματίσω τα παιδιά, ώστε να μην φοβούνται που φοβούνται», μου λέει ο Νικόλας.

Αν σκεφτεί κανείς τι είναι αυτό που κάνει το φόβο τόσο τρομακτικό και μεγάλο, η απάντηση είναι ο ίδιος ο φόβος. Ο φόβος του φόβου. «Έχουμε ενοχοποιήσει το φόβο. Ο φόβος όμως μας προστατεύει. Το θέμα είναι πως δεν θα μας αποτρέπει από το να κάνουμε τα σημαντικά στη ζωή μας, πως θα μετατρέψουμε το φόβο σε φίλο, ώστε να προχωράμε».

«Ο Τυρίνος, η σούπερ δύναμή του, δεν είναι ότι σκαρφαλώνει και πετάει σαν το superman, η σούπερ δύναμή του είναι κάτι που μπορούν να καταφέρουν όλα τα παιδιά. Ποιο είναι αυτό. Ότι συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότι μπορεί να κάνει αυτό που φοβάται. Δεν απαγορεύεται από κανένα συμπαντικό νόμο. Πάρα πολλοί άνθρωποι φοβόμαστε κάτι και μετά τέλος, σταματάμε να το σκεφτόμαστε και να προσπαθούμε γι’ αυτό. Φυσικά και προσπαθούμε να υπερβούμε ένα φόβο μας όταν αυτός σταματάει την πρόοδό μας», σημειώνει ο Νικόλας Σμυρνάκης.                                                                             

Με τη Βάλια Κεχαγια, Φωτογράφος και Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας και 
Λογοτεχνικής Μετάφρασης

Μεγαλώσαμε και μάθαμε με περίσσεια χάρη και περίτεχνη λεπτότητα να κρύβουμε τους φόβους μας, να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν. Έχουμε γαλουχηθεί με τρόπο ότι όποιος φοβάται είναι δειλός, αδύναμος, μικρός. Λες και είναι κακό. Και έτσι, στα πατήματα αυτής της γενιάς και της εποχής που αφήνουμε πίσω μας, βάζαμε τους φόβους μας κάτω από το χαλί, τους κρύβαμε, για να μην φανούμε ευάλωτοι, μικροί.

Μεγαλώσαμε και το χαλί δεν έφτανε, τους πατήσαμε ανελέητα, καθήσαμε πάνω τους και με την επίπλωση, βαριά, στιβαρή, αρχοντική. Α, ρε κατακαημένε, τι σου έμελλε να πάθεις. Που να ήξερες από που θα σου ξεφύτρωνε…εκείνος ο φόβος ο παλιός που σε έκανε να φεύγεις, να τρέμεις εκεί μικρός.

Κουβαλώντας αυτό το μικρό παιδάκι μέσα μας, μαζί με τους φόβους του, θα κληθούμε κάποια στιγμή στην ενήλικη ζωή μας να αντιμετωπίσουμε αυτό το φόβο που μας εμποδίζει, μας κρατά πίσω από την πρόοδό μας. Τετριμμένη αλήθεια. Χιλιοειπωμένη. Μπορεί.

«Την αλήθεια φοβόμαστε περισσότερο», υποστηρίζει ο Νικόλας Σμυρνάκης. «Φοβόμαστε την αλήθεια τη δική μας, να την εκφράσουμε στους άλλους, φοβόμαστε μήπως οι άλλοι μας πουν την αλήθεια και δεν μας αρέσει».

Η ιστορία της «Αλήθειας» του άλλου βιβλίου του Νικόλαου Σμυρνάκη έχει ως εξής: Ο Μαρτίνος ταξιδεύει για να βρει τους μελετητές τους ανθρώπινων αναγκών. Ουσιαστικά το βιβλίο αναφέρεται στις 8 ανθρώπινες ανάγκες, όπου μέσα από τις δικές τους διδαχές, καταλήγει στην αλήθεια. Ο Μαρτίνος νομίζει ότι η αλήθεια είναι μία και δεν είναι άλλη από την απάντηση στο ερώτημα για το πως θα με αγαπήσουν οι άλλοι, αυτό που ψάχνουμε όλοι, αλλά τελικά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική από ότι φανταζόταν. Μέσα από αυτή την ιστορία, ο αναγνώστης κάνει το δικό του ταξίδι, στη δική του αλήθεια.