Το παιχνίδι της ζωής μας!

Η µάθηση, μολονότι είναι μια συνεχής διαδικασία, παρολ' αυτά, αποτελεί μια λειτουργία "κλειδί" για την εξέλιξή μας. Κάποια στιγμή της ζωής µας, χρειάζεται να αποκτήσουμε τις δεξιότητες που απαιτούνται για να γίνουµε µέρος της κοινωνίας στην οποία ζούµε. 

Για να προσαρµοστούµε θετικά, η συνάρτηση της κατανόησης και της αντίληψης της αιτίας, του σκοπού και αποτελέσματος, κρίνεται ως μια αλληλένδετη εσωτερική, νοητική διεργασία, προκειμένου να είμαστε σε θέση και σε ετοιμότητα να διαχειριστούμε τόσο τις εξωτερικές όσο και τις εσωτερικές μας συγκρούσεις.

Ορισμένες δεξιότητες ωστόσο, οι λεγόμενες "λεπτές δεξιότητες" ή αλλιώς αισθητήριο "λεπτής κινητικότητας" όπως η ταχύτητα σκέψης και κίνησης, ο συντονισμός του σώματος σε αυτό και η ευελιξία κινήσεων, μας κρατούν σε ετοιμότητα και εκπαιδεύουν τα αντανακλαστικά μας. Κρατούν σε εγρήγορση το νου και τη συνοχή της σκέψης. 
Εκείνο που συνήθως όμως αγνοούμε ή δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία, είναι το γεγονός ότι µέσω του παιχνιδιού, αποκτούµε αυτές τις ζωτικές δεξιότητες. 

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής μας, κατά την παιδική μας ηλικία, το παιχνίδι είναι αναπόσποσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας. Μαθαίνουμε παίζοντας και πάνω στο παιχνίδι στηρίζεται η μάθηση ακόμη και σε πιο προχωρημένες ηλικίες, αργότερα.

Ζούμε παίζοντας και παίζουμε για να ζούμε. Αυτή τη χαρά του παιχνίδιου που νιώθαμε από τότε που είμασταν μικροί, αυτό το πάθος για το παιχνίδι, αυτή, την ίδια ακριβώς αίσθηση ας κρατήσουμε και στη συνέχεια της ενήλικης ζωής μας, για το "παιχνίδι της ζωής μας".